Wat is de ziekte van Alzheimer?

De ziekte van Alzheimer is een degeneratieve ziekte, gekenmerkt door omgekeerd geheugenverlies, van recent tot oud.
In de zogenaamde vroegrijpe staat, naast geheugenverlies en moeite met het leren van nieuwe dingen, andere symptomen zijn prikkelbaarheid en moeite met spreken, woorden vergeten als je bent praten.
In de tussentoestand is het onmogelijk om nieuwe herinneringen vast te leggen en oude herinneringen beginnen verloren te gaan, hoewel niet helemaal. De zieken hebben hulp nodig bij het eten, aankleden en wassen. Bovendien is hun gedrag zowel fysiek als verbaal vijandiger en agressiever. Ze hebben de neiging om te verdwalen op bekende plekken, zelfs in hun eigen huis.
In ernstige toestanden verliezen patiënten geleidelijk het vermogen om te eten, lopen of presteren. dagelijkse activiteiten, naast spierverlamming of inactiviteit, waardoor ze niet kunnen slikken of bewegen. In dit stadium verliezen de hersenen letterlijk de controle en sluiten ze af.
De oorzaak is onbekend. Er lijken enkele erfelijke factoren of milieublootstelling aan metalen zoals aluminium te zijn, maar dit is niet naar tevredenheid geverifieerd.

Aangezien de ziekte van Alzheimer voornamelijk op oudere leeftijd voorkomt, is het een van de chronische degeneratieve ziekten, en veel van zijn manifestaties vallen samen met de effecten van ouderdom. Het beïnvloedt de structuren van de cortex, vooral de prefrontale cortex, wat het agressieve gedrag verklaart.
Bovendien lijken seniele plaques (gevormd door hersensteunweefsel) abnormaal hoog, wat de oxygenatie en de glucosetoevoer verstoort. Dit gebrek aan voedingsstoffen veroorzaakt hersendoodgebieden die in de loop van de ziekte de functies van de hersenen uitschakelen.
Tot nu toe is er geen remedie gevonden, behandelingen zijn erop gericht de degeneratie van de hersenen zoveel mogelijk te vertragen.