Voorbeeld van criminele psychologie

Als onderdeel van de rechtspsychologie is er de criminele psychologie, die bestaat uit het bepalen door middel van analyse, observaties en diepgaande studie van zowel de plaats van de misdaad als de verdachte, en alle personen die bij het misdrijf betrokken zijn, zowel het slachtoffer als de getuigen, enz. Dit om het forensisch onderzoek te helpen en de oorzaken te bepalen die zullen leiden tot de verdachte om het misdrijf te plegen of, integendeel, de redenen waarom die persoon niet in staat zou zijn om die uit te voeren acties.
Zodra het psychologisch onderzoek is afgerond, kan de deskundige door een rechter worden gevraagd om zijn professionele mening over de zaak te geven, en in voorkomend geval de omstandigheden bepalen die tot het misdrijf hebben geleid, ongeacht of de handeling is uitgevoerd door een verstandig persoon of door iemand; gestoord.
Om zijn werk te kunnen doen, moet de forensisch psycholoog psychologie hebben gestudeerd en de takken ervan die het meest worden gebruikt in

criminologie, zoals sociale, klinische, kinderpsychologie of andere takken van psychologie en zelfs psychiatrie, die zich bezighoudt met mentale pathologieën. U moet op de hoogte blijven en uw criteria zijn onpartijdig (proberen uw emoties niet bij het onderzoek te betrekken.) uw werk uit te voeren, kunt u verschillende methoden gebruiken, zolang ze uw beroepsethiek en de menselijke waardigheid van de. respecteren bestudeerd. Deze methoden kunnen zijn:
Psychometrische tests, neurose, IQ, studie van de klinische geschiedenis en persoonlijkheid van de partijen (de beklaagde en de overtreder) de omgeving waarin de gebeurtenissen plaatsvonden en waarin de partijen zich ontwikkelden.
Criminele psychologie bestudeert de plaats van een misdrijf op zoek naar referentiepatronen om te helpen bij het vangen van criminelen als ze worden vermist, of het slachtoffer van een ontvoering of verdwijning en de waarschijnlijke plaatsen waar ze het zouden vinden volgens de mentaliteit van de ontvoerder of de slachtoffer.
De criminele psychologie U kunt ook verschillende tests of projecties doen die kunnen helpen bij het oplossen van de zaak, of de agressor of het slachtoffer zich identificeert met wat wordt getoond of de agressor identificeert. Er zijn gevallen waarin medicijnen worden gebruikt om de persoon binnen te komen, of de persoon te kalmeren en te kunnen bestuderen, er zijn gevallen waarin hypnotherapie of gevaarlijke medicijnen zoals thiopentaat worden gebruikt. natrium, dat door het onderdrukken van de hogere corticale functies de wil op een bepaald niveau verhindert, en om deze reden werd aangenomen dat het kon worden gebruikt als onderdeel van het verhoor, maar hoewel in bij sommige mensen is het effectief bij anderen heeft het niet het gewenste effect, hetzij omdat de persoon eerder is getraind om de waarheid niet te vertellen, hetzij omdat hij zijn eigen leugens. Vervolgens onderzoekt hij de persoon via zijn familie en kennissen, en bestudeert hij ook zijn manier van leven, aankleden, lopen, gebaren, zichzelf uiten, schrijven en zijn interesses. Omdat veel van deze dingen spreken over het type persoon en een mogelijke stoornis of omstandigheid.
Van de takken van de criminele psychologie de studie van persoonlijkheid door middel van non-verbale communicatie komt naar voren. Van non-verbale communicatie zijn afgeleid:
Grafologie; daarin wordt persoonlijkheid bestudeerd door middel van schrijven.
Kinesisch; Daarin wordt persoonlijkheid bestudeerd door middel van gebaren, microgebaren en lichaamstaal, inclusief kleding en accessoires.
frenologie; Daarin werd persoonlijkheid bestudeerd door middel van schedelvorm en gezichtsmetingen, maar veel van de criteria zijn: afgewezen door discriminatoren of racisten, zo velen beschouwen het als in onbruik en slechts een deel ervan wordt gebruikt voor psychologie echt. Reeds veel ziekten hebben gezichtsveranderingen als kenmerk.
proxemisch; Daarin wordt de persoonlijkheid bestudeerd door de benadering van de persoon met anderen, aangezien elke persoon een persoonlijke ruimte heeft en het gebruik dat ze ermee maken sterk afhankelijk is van hun persoonlijkheid.
Chronisch; daarin wordt de persoonlijkheid bestudeerd door het gebruik en de tijd die de persoon nodig heeft om te spreken.