Concept in definitie ABC

Het concept van antagonistisch wordt gebruikt in onze taal om te verwijzen dat iemand of iets antagonisme manifesteert.

Iets of iemand die zich verzet tegen een ander

Het antagonisme zal die oppositie zijn, zowel in doctrines als in meningen, of in zijn gebrek de wederzijdse oppositie of de tegenovergestelde actie die kan worden opgewekt in spieren, organismen, of door de consumptie van bepaalde medicijnen.

In de eerste betekenis kunnen we spreken van twee antagonistische ideologieën of van twee antagonistische politieke partijen, die op deze manier worden genoemd omdat ze niet over geen enkel voorstel eens zijn, maar juist het tegenovergestelde, ze zijn totaal tegen, bijvoorbeeld op economisch vlak, men verdedigt de vrije markt en de een andere de interventie staat.

Toepassing van het concept in verschillende contexten

We kunnen het concept ook toepassen in andere contexten zoals biologie, literatuur, medicijnen en politiek zoals we al zagen.

In het specifieke geval van de biologie wordt van twee spieren gezegd dat ze antagonisten zijn wanneer ze krachten uitoefenen tegenovergestelde, dat is het geval met de biceps en triceps die zich in het bovenste deel van ons lichaam bevinden arm.

Dit concept wordt veel gebruikt in onze taal en wordt vooral geassocieerd met en toegepast op die mensen of fictieve personages die: als functie om tegen of tegenover de hoofdpersoon te handelen, in werkelijkheid of in fictie, zoals we zeiden over een film, een tv-programma of een Speel.

Persoon die in werkelijkheid of fictie tegenover een ander handelt

Hoewel we in het echte leven geen onderscheid kunnen maken tussen hoofd- en bijpersonages, is het concept van antagonistisch: Het kan van toepassing zijn op een persoon die in de tegenovergestelde of tegengestelde manier van een ander handelt, omdat hij op dat moment zijn antagonistische is direct. Gewoonlijk moeten de hoofdpersonen in fictieve verhalen altijd een antagonist hebben om conflicten en situaties te genereren die moeten worden opgelost.

Als we de antagonistische term etymologisch analyseren, zullen we zien dat deze uit het Grieks komt, waar het betekent 'degene die zich tegen een ander verzet'. Terwijl het voorvoegsel 'anti' altijd 'tegenovergestelde van' betekent, agonist Het is een Griekse term die wordt gebruikt om spelers, vechters, aan te duiden. A) Ja, antagonistisch in het Grieks zal het degene vertegenwoordigen die zich verzet tegen een speler, jager, personage. Op dezelfde manier ontstaat de term protagonist, wat 'de speler of jager eerst' betekent.

De andere kant van de hoofdpersoon in fictie

De notie van antagonist komt vooral voor in de literatuur en mondelinge traditie als een figuur die zich verzet tegen de protagonist of hoofdpersoon van een bepaald verhaal. De figuur van de antagonist zal altijd die van een personage zijn dat zich zal verzetten tegen de wensen, verlangens en projecten van het hoofdpersonage, zijn pad verspert of rechtstreeks verhindert. Dus de dichotomie en de dialectiek die tussen twee partijen tot stand wordt gebracht, leidt tot confrontaties en de ontwikkeling van conflicten die door de geschiedenis heen moeten worden opgelost.

Over het algemeen zijn de antagonisten vaak slechte, lastige, jaloerse karakters met meestal negatieve eigenschappen. Dit komt omdat de hoofdpersoon of hoofdpersoon degene zal zijn met wie het publiek of de lezer zich moet identificeren en herkennen. In sommige gevallen kan het antagonistische karakter verdwijnen, in andere gevallen kan het eindigen winnen (hoewel dit niet de meest voorkomende is) en kan het ook ten goede met de hoofdrolspeler eens zijn gemeenschappelijk.

Nu moeten we ook zeggen dat de antagonist niet altijd een slecht en pervers personage is dat zijn tegenstander wil schaden omdat Ja, hoewel het een realiteit is die substantiële verschillen met de hoofdpersoon handhaaft, of het nu gaat om meningen, ideeën of manieren van Handelen.

In een fictief verhaal is de antagonist een personage dat nooit afwezig kan zijn, want het verhaal zal ongetwijfeld erg saai zijn.
De antagonist weet het verhaal dat verteld wordt "seizoen" te plaatsen, aangezien het de ergernis blootlegt en de aanleiding is voor de conflicten. Als hij er niet was, zou alles rooskleurig zijn in het verhaal in kwestie, en natuurlijk zou het helemaal niet leuk zijn om te waarderen.

De kijker identificeert en kiest meestal de kant van de helden, en bijvoorbeeld de andere kant van de antagonisten, hoewel er uitzonderingen zijn.

Thema's in Antagonisch