Het belang van het skelet in de biologie

Serena Cuoghi
Titel van hoogleraar biologie

Het skelet bij gewervelde dieren is een complex systeem dat is ontworpen om structuur en ondersteuning te bieden aan het hele lichaam, waardoor een anatomische houding kan worden behouden, volgens de evolutie van elke soort, en de realisatie van bewegingen gecoördineerd. De tweede primaire functie is het beschermen van de meest vitale organen, een aandoening die gezien kan worden als een gemeenschappelijk kenmerk van alle organen soorten observeren hoe het hart, de longen, het ruggenmerg en de hersenen goed worden beschermd tussen de botten van de dier.

Binnen elk van de botten van het skelet bevindt zich een heel bijzonder gespecialiseerd weefsel, beenmerg genaamd, dat verantwoordelijk is voor de productie van bloedcellen, dus deze stevige structuur, meestal samengesteld uit verkalkte cellen, vervult ook essentiële functies van vitaal belang.

Een andere belangrijke functie is het helpen reguleren van de balans van calcium in het lichaam. Calcium is een essentieel mineraal voor de ontwikkeling van verschillende metabole functies en het skelet fungeert als opslagplaats voor calcium, het vrijgeven wanneer het nodig is om de metabolische beschikbaarheid ervan te vergroten en het opnieuw opnemen wanneer botcellen dat integendeel doen. vereisen.

Stevig van binnen en van buiten: exoskelet

Aan de andere kant is het geheel van botten, kraakbeen en pezen van gewervelde dieren niet het enige systeem dat de meeste functies vervult kenmerken van een skelet, het vinden van een type externe structuur in geleedpotigen, onder de naam exoskelet, waardoor deze groep van de ongewervelde dieren hebben: 1) bescherming tegen externe schade, zoals verwondingen veroorzaakt door interactie met de omgeving of aanvallen door roofdieren; 2) ondersteuning en structuur van het lichaam, waardoor het zijn vorm kan behouden en bewegingen kan uitvoeren; 3) een mechanisme voor thermische regulatie, aangezien het exoskelet in sommige gevallen kan helpen reguleren de lichaamstemperatuur, houden het koel of warm, afhankelijk van de behoeften van het lichaam organisme; 4) doorlaatbaarheid voor de in- en uitgang van gassen en vloeistoffen door de porositeit die het in bepaalde gebieden heeft, waardoor de homeostase van het lichaam behouden blijft; en 5) veranderingen in vorm en grootte, die op hun beurt ingrijpen in de metamorfoseprocessen die door sommige geleedpotigen worden ervaren en door de volledige afstoting van het exoskelet, dat wordt vervangen door een groter exemplaar dat begint uit te harden wanneer het wordt blootgesteld na de wijziging.

bewegende mensen

In meer menselijke en anatomisch functionele zin is het skelet belangrijk voor de ontwikkeling van onze fysieke activiteiten en sporten. Spieren, pezen en ligamenten zijn verbonden met botten om een ​​compleet bewegingssysteem te vormen, waardoor we zelfs de hoge fysieke eisen van de meest extreme sporten kunnen bereiken.

als de botten spreken

Ondanks het feit dat het skelet een systeem is dat is ontworpen om het hele gewicht van ons lichaam te dragen en de meeste cellen een grote hardheid en weerstand hebben, is het ook kwetsbaar voor een groot aantal ziekten en aandoeningen, die niet alleen hun functionaliteit kunnen aantasten, maar zelfs hun eigen functioneren in gevaar kunnen brengen leven.

Een van de meest voorkomende aandoeningen die de verschillende delen van het skelet kunnen aantasten, zijn: 1) Osteoporose, ziekte in de dat de botten zwakker en brozer worden, waardoor het risico op fracturen toeneemt en het regeneratieve vermogen van de botten afneemt botten; 2) Artritis, dat bestaat uit een ontstekingsproces dat de gewrichten aantast en pijn, zwelling en stijfheid veroorzaakt en zelfs vervormingen veroorzaakt; 3) Scoliose, Lordose en Sifose als belangrijke vertegenwoordigers van de mogelijke afwijkingen van de anatomie van de wervelkolom; en 4) infecties kunnen ook de botten bereiken, in welk geval ze osteomyelitis worden genoemd.

Aan de andere kant vormen sportblessures ook een hoge risicofactor die het skelet kan aantasten, door breuken, verstuikingen en spierscheuren. Contactsporten en extreme sporten verhogen het risico op blessures, waardoor het essentieel is om blessures goed te behandelen om complicaties te voorkomen en herstel te vergemakkelijken.

Er zijn ook meerdere veranderingen in de vorming van het skelet met genetische of metabole oorsprong, zoals osteogenesis imperfecta, spina bifida, osteochondrodysplasieën en het syndroom van Marfan, naast vele andere, vandaar de noodzaak om adequate controle te behouden tijdens de zwangerschap, door echografie.

Referenties

Salvat-bibliotheek (1973). De evolutie van de kruiden. Barcelona, ​​Spanje. Salvat-editors.

Hickman, C. et al. (1998) Integrale principes van zoölogie. 11e druk Madrid, Spanje. McGraw-Hill Interamericana.

Mazza, B. (2019). Degeneratieve gewrichtsaandoening in het blindedarmskelet van jager-verzamelaars uit het zuidelijke La Plata-bekken. Atacameño-studies, (63), 171-194.

Torres, L. J. S., Chinonen, B. OF. B., Cervantes, A. C., Morales, E. V., & Hernández, M. S. (2013). Pseudonoplastische laesies in het onvolgroeide skelet. Recensie-artikel. Mexicaans tijdschrift voor pediatrische orthopedie, 15(2), 68-78.