Άρθρο γνωμοδότησης για τη ρύπανση

Άρθρο γνωμοδότησης για τη ρύπανση

Η εξωφρενική ατιμωρησία των περιβαλλοντικών εγκλημάτων

Λίγες χώρες στερούνται ειδικής νομοθεσίας για περιβαλλοντικά θέματα, αλλά ακόμη λιγότερες εξακολουθούν να την εφαρμόζουν με όλο το βάρος του νόμου. νόμος. Το περιβαλλοντικό έγκλημα, προφανώς, αποτελεί για το μεγαλύτερο μέρος των κοινωνιών μας ένα μικρό έγκλημα, χωρίς πενθούντες, συγγνώμη, ειδικά εάν ο δράστης είναι μια ισχυρή διεθνική εταιρεία ή, χειρότερα, ένα Εταιρία που ανήκουν στο ίδιο κράτος.

Αυτή η πραγματικότητα φαίνεται να είναι ακόμη χειρότερη στις χώρες του Τρίτος κόσμος, στο οποίο η επείγουσα επίλυση κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών διλημμάτων υποβιβάζει το ζήτημα της ρύπανσης στο τέλος της λίστας των εκκρεμοτήτων. Έτσι, τα εγκλήματα που διαπράττονται κατά του περιβάλλοντος καταδικάζονται με σκάνδαλο στα κοινωνικά δίκτυα και με χειρονομίες αγανάκτησης από όλους στα σπίτια τους. αλλά όχι με πραγματική δικαιοσύνη, ή τουλάχιστον όχι με την ίδια δικαιοσύνη που ισχύει για όσους επιχειρούν κατά της ιδιωτικής ιδιοκτησίας ή κατά της πολιτικής και οικονομικής τάξης των Χώρα.

Τα παραδείγματα, δυστυχώς, είναι άφθονα και βρίσκονται και στις δύο πλευρές του ιδεολογικού φάσματος. Τόσο εξωφρενική είναι η χρήση φυτοφαρμάκων στην ιδιωτική γεωργική βιομηχανία της Αργεντινής που δηλητηριάζει τα υπόγεια ύδατα ατιμώρητα και καταστρέφει τη χημική ισορροπία του θάλασσα; την άγρια ​​καύση του Αμαζονίου για την επέκταση της καλλιεργήσιμης έκτασης στη Βραζιλία, την Παραγουάη και τη Βολιβία· ή τις τραγικές πετρελαιοκηλίδες της κρατικής βιομηχανίας της Βενεζουέλας, της οποίας η εμφάνιση σε οποιοδήποτε μέσο της επικοινωνία τοπικό είναι επίσης αδύνατο. Εκείνος ο προγονικός θησαυρός που είναι βλάστηση και βιοποικιλότητας στη Λατινική Αμερική φαίνεται να μην έχει πραγματική θέση στα σχέδιά μας για οικονομική ανάπτυξη.

Σε έναν κόσμο που ανησυχεί όλο και περισσότερο για το μελλοντικό κλίμα και το περιβάλλον, η ατιμωρησία για περιβαλλοντικά εγκλήματα και Η αδιαφορία για τη ρύπανση είναι άλλη μια αντανάκλαση της αδυναμίας μας να βρούμε τον δικό μας δρόμο προς την ανάπτυξη βιώσιμος.

Μαγεμένοι από τον ευρωπαϊκό και αμερικανικό αντικατοπτρισμό, βαδίζουμε πρόθυμα προς την καταστροφή του περιβάλλοντος, για να το μετατρέψουμε σε πρώτη ύλη παρά να εξάγουμε, θυσιάζοντας στην πορεία αυτό που είναι ίσως το μεγαλύτερο από τις δυνατότητές μας: αυτή μιας τουριστικής βιομηχανίας που σέβεται το περιβάλλον.

Αξίζει να θέσουμε το ερώτημα πότε θα καταλάβουμε ότι τα περιβαλλοντικά εγκλήματα είναι στην πραγματικότητα εγκλήματα δεσμευμένοι εναντίον των μελλοντικών γενεών, γιατί ο κόσμος είναι δικός τους που καταστρέφει και φτιάχνει ακατοίκητος.

Προσωπικά, είμαι απαισιόδοξος για αυτό. Νομίζω ότι μια μέρα οι τόνοι πλαστικού που πετάχτηκαν στον ωκεανό θα πνίξουν τον τόπο από όπου ξεκίνησε η ζωή στον πλανήτη. και η ατμόσφαιρα, πλημμυρισμένη από τοξικες ουσιες, θα γίνει μη αναπνεύσιμο. Τότε μπορούμε να καταλάβουμε τις τραγικές συνέπειες ενός μη βιώσιμου μοτίβου ύπαρξης. Όμως, όπως συμβαίνει συχνά σε όσους ζουν χωρίς να σκέφτονται το μέλλον, θα το μετανιώσουμε όταν είναι πολύ αργά.

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• «Δημοσιογραφία γνώμης» στο Βικιπαίδεια.
• «Ρύπανση» σε Βικιπαίδεια.
• «Ρύπανση» σε Greenpeace Ισπανία.
• «2020, η χρονιά των πετρελαιοκηλίδων στη Βενεζουέλα» στο Η εφημερίδα.
• "Δέκα γεγονότα για να συζητήσουμε τη χρήση φυτοφαρμάκων στην Αργεντινή" στο Πρακτορείο Tierra Viva.
• «Αποδάσωση στον Αμαζόνιο: Το τροπικό δάσος της Βραζιλίας υφίσταται τη μεγαλύτερη απώλεια βλάστησης από το 2008» στο BBC News World.

Τι είναι ένα άρθρο γνώμης;

ΕΝΑ κομμάτι γνώμης είναι ένα είδος δημοσιογραφική γραφή, κοινής εμφάνισης στον γραπτό τύπο, στον οποίο εκφράζονται οι απόψεις και οι εκτιμήσεις ενός συγγραφέα υπογράφοντα, το οποίο είναι συνήθως ένα άτομο με εξουσία στο θέμα ή του οποίου η προοπτική εκτιμάται εντός του κοινωνία.

Τα άρθρα γνώμης είναι υποκειμενικά, προσωπικά και επιχειρηματολογικά, αφού σε αυτά αναζητά ο συγγραφέας προωθήστε την άποψή σας στους αναγνώστες, δηλαδή πείστε τους να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα τρόπος.

Οι στήλες σύνταξης θεωρούνται και άρθρα γνώμης, στα οποία δηλαδή τα ΜΜΕ εκφράζουν τη θεσμική τους θέση για ένα δεδομένο θέμα. Τα κείμενα αυτά όμως δεν τα υπογράφει κανένα πρόσωπο, αλλά η συντακτική επιτροπή του μέσου.

Ακολουθήστε με: