20 Romantizm Şiiri Örneği

Romantizm Şiirleri

Romantizm (18. yüzyılın sonlarında Almanya ve Birleşik Krallık'ta ortaya çıkan) bir kültürel hareketti. bir arayış olarak insanın duygularını, sanatsal bireyselliğini ve özgün özgürlüğünü ayrıcalıklı kılmıştır. sabit.

Bu fikir, o zamanlar popüler bir hareket olan ve insan aklı ve zevkinden formüle edilmiş bir gerçeklik öneren rasyonalizmden koptu.

Romantizm, on dokuzuncu yüzyılın ortalarında Avrupa'ya yayıldı ve ulusal, gelenekler ve folklor fikrini dünyanın kozmopolitliğine karşı yeniden doğruladı. illüstrasyon. Bu akım, sanatsal avangardların ve Latin Amerika modernizminin ortaya çıkmasına zemin hazırlayan çok sayıda estetik ve edebi yönün ortaya çıkmasına neden oldu.

Başlıca sanatsal katkıları resim, müzik ve edebiyat alanında gerçekleşti.

Romantizmin Özellikleri

Romantizm şu şekilde karakterize edilir:

• Benliğin değerlerinin yüceltilmesi, öznellik ve mantık ve klasisizm üzerindeki duygular. Bu, yıllar sonra sürrealizm tarafından alındı ​​ve maksimuma itildi.
• Canavar, vampir veya ölen sevilen kişi gibi rüya gibi, fantastik, folklorik ve kabus figürlerinin değerlendirilmesi. Bu özellik, bir süre sonra Gotik kökenlidir.
  instagram story viewer
• Sanatçının dehasının kendi ve tekrar edilemez evreninin yaratıcısı olarak önerisi.
• Antik Yunan'dan klasik kalıpların tekrarına karşı özgünlük ve yaratıcılığın değerlendirilmesi.
• Kayıp cennetlerin nostaljik arayışı.
• Eksik ve tamamlanmamış işlerin bitmiş, kapalı ve milimetrik işler üzerinden değerlendirilmesi.
• Ulusal karakter kültü veya volkgeist (Almanca'dan: popüler ruh), batıl inançların yüceltilmesine ve aydınlanmış ruh tarafından hor görülen hikayelere yol açtı.
• Egzotik ve abartılı, çirkin ve canavarca değer verilmesi, Greko-Romen kültürünün formlarının klasik mükemmelliğinden uzaklaşıyor.
• Doğanın ve kırsalın (saflık olarak anlaşılır), medeniyetin ve şehrin (yozlaşma olarak anlaşılır) üzerine yüceltilmesi.
• Ortaçağın ve Hıristiyan tasavvurunun yeniden değerlendirilmesi.

Romantizmden şiir örnekleri

1. Lord Byron tarafından "Beni hatırla" (Ingaterra, 1788-1821)

Yalnız ruhum sessizce ağlıyor,
kalbimin olduğu zamanlar hariç
göksel ittifakta sizinkiyle birleştik
karşılıklı iç çekiş ve karşılıklı sevgi.

Aurora gibi ruhumun alevi,
mezar muhafazasında parlıyor:
neredeyse soyu tükenmiş, görünmez ama sonsuz...
ne de ölüm onu ​​lekeleyebilir.

Beni hatırla... Mezarımın yanında
Bana duanı vermeden geçme, hayır;
ruhum için daha büyük bir işkence olmayacak
acımı unuttuğunu bilmektense.

Son sesimi duy. bu bir suç değil
olanlar için dua edin. ben asla
Senden hiçbir şey istemedim: Bittiğinde senden talep ediyorum
mezarımda gözyaşlarını döktüğün.

1. "Periler", William Blake (İngiltere, 1757-1827)

Gel serçelerim,
oklarım.
Eğer bir gözyaşı veya bir gülümseme
baştan çıkardıkları adam;
eğer sevgi dolu bir gecikme
güneşli günü kapsar;
eğer bir adımın darbesi
Yüreğe kökten dokunur,
işte alyans,
herhangi bir periyi bir krala dönüştürün.

Böylece bir peri şarkı söyledi.
Atladığım dallardan
ve o benden kaçtı,
kaçmaya çalışıyor.
Ama şapkamda sıkışıp kaldım
öğrenmen uzun sürmeyecek
Kim gülebilir, kim ağlayabilir,
çünkü o benim kelebeğim:
zehiri çıkardım
evlilik yüzüğü.

1. Samuel Taylor Coleridge tarafından "İntihar Argümanı" (İngiltere, 1772-1834)

İstesem de istemesem de hayatımın başlangıcı hakkında,
kimse bana sormadı - aksi halde olamazdı -
Hayat soruysa, denemek için gönderilen bir şey
Ve yaşamak EVET diyorsa, ölmekten başka HAYIR ne olabilir?

Doğanın yanıtı:

Gönderildiği zamanki gibi mi iade ediliyor? Giymek daha kötü değil mi?
Önce ne OLDUĞUNU düşün! NE OLDUĞUNUZUN farkında olun!
Sana masumiyet verdim, sana umut verdim,
Sana sağlık, deha ve geniş bir gelecek verdim.
Suçlu, uyuşuk, çaresiz mi döneceksin?
Bir envanter alın, inceleyin, karşılaştırın.
O zaman öl - eğer ölmeye cüret edersen.

1. Johann Wolfgang von Goethe'nin "Huzursuz Aşk" (Almanca, 1749-1832)

Yağmurda, karda,
Fırtına boyunca gidiyorum!
Pırıl pırıl mağaralar arasında,
Gittiğim sisli dalgalarda,
Daima ileri, daima!
Barış, dinlenme, uçtu.

Hüzünle hızlı
katledilmek istiyorum
İşte tüm basitlik
Hayatta sürdürülür
Bir hasretin bağımlılığı ol,
Kalbin kalp için hissettiği yerde,
İkisi de yanıyor gibi
Görünen o ki ikisi de hissediyor.

Nasıl uçacağım?
Tüm çatışmalar boşunaydı!
Hayatın parlak tacı,
Çalkantılı mutluluk,
Aşk, sen busun!

1. Novalis'in "Kendini Bil" (Almanca, 1772-1801)

Sadece insan her zaman tek bir şey aradı,
ve bunu her yerde, tepelerde ve uçurumlarda yaptı
dünyanın.
Farklı isimler altında - boşuna - her zaman saklandı,
Ve her zaman, yakın olduğuna inanarak bile, kontrolden çıktı.
Uzun zaman önce tür mitleri olan bir adam vardı
çocuksu
çocuklarına bir kalenin anahtarlarını ve yolunu gösterdi
gizli.
Çok azı bilmecenin basit anahtarını bilmeyi başardı,
ama o birkaç kişi daha sonra öğretmen oldu
kaderin.
Uzun zaman aldı - hata aklımızı keskinleştirdi -
ve efsane gerçeği bizden saklamayı bıraktı.
Bilge olan ve saplantısını bırakan mutlu
dünya çapında,
Bilgelik taşını tek başına özleyen
sonsuz.
Makul adam daha sonra bir öğrenci olur
otantik,
her şeyi hayata ve altına dönüştürür, artık
iksirler.
Kutsal imbik onun içinde kaynar, kral içindedir,
ve ayrıca Delphi ve sonunda bunun ne anlama geldiğini anlıyor
kendini bil.

1. Charles Baudelaire (1821-1867) tarafından "Cehennemde Don Juan"

Don Juan yeraltı dalgasına indiğinde
Ve akarını Charon'a vermişti,
Kasvetli bir dilenci, bakışları Antisthenes gibi sert,
İntikamcı ve güçlü bir kolla her küreği tuttu.

Sarkık göğüslerini ve açık kıyafetlerini göstererek,
Kadınlar siyah gökyüzünün altında kıvrandı,
Ve büyük bir kurban sürüsü gibi,
Onu takip ederek uzun bir feryat çektiler.

Sganarelle gülerek ücretini ister,
Don Luis titreyen parmaklarıyla
Kıyılarda dolaşan tüm ölüleri gösterdi,
Karlı alnınla alay eden cesur oğul.

Yasının altında titreyen, iffetli ve zayıf Elvira,
Onun sevgilisi olan hain kocaya yakın,
Üstün bir gülümseme talep ediyor gibiydi
İlk yemininin tatlılığının parlayacağı yer.

Zırhında dimdik ayakta, bir taş dev
Barda kaldı ve siyah dalgayı kesti;
Ama sakin kahraman, büyük kılıcına yaslanarak,
Hiçbir şey görmeye tenezzül etmeden steli düşündü.

1. Gustavo Adolfo Bécquer tarafından "Ebedi aşk" (İspanya, 1836-1870)

Güneş sonsuza kadar bulutlanabilir;
Deniz bir anda kuruyabilir;
Dünyanın ekseni kırılmış olabilir
Zayıf bir kristal gibi.
Her şey olacak! ölüm olabilir
Cenaze krepiyle örtün beni;
Ama benim içimde asla kapatılamaz
Aşkının alevi.

1. José de Espronceda tarafından "Ölüm Şarkısı" (parça) (İspanya, 1808-1842)

Zayıf ölümlü seni korkutmaz
ne karanlığım ne de adım;
adam koynumda bulur
onun pişmanlığı için bir terim.
sana şefkatle sunuyorum
dünyadan uzak bir iltica,
sessiz gölgemde nerede
sonsuza kadar huzur içinde uyu.

istirahatten geldiğim ada
hayat denizinin ortasında,
ve oradaki denizci unutur
geçen fırtına;
orada seni uyumaya davet ediyorlar
üfürümsüz saf sular,
orada ninniye uyur
söylentisiz bir esinti (...)

1. "Gün huzurluydu" (parça) Rosalía de Castro (İspanya, 1837-1885)

gün huzurluydu
Ve atmosfer yumuşadı,
Ve yağmur yağdı, yağmur yağdı
Sessizce ve uysalca;
Ve sessizken
ağlıyordum ve inliyordum
Çocuğum, ihale gül
Uyurken öldü.
Bu dünyadan kaçarken alnında ne dinginlik var!
Onun uzaklaştığını gördüğümde, içimde ne fırtına!

Gömülmemiş cesedin üzerine arazi
Çürümeye başlamadan önce... dünya!
Delik çoktan kapandı, sakin olun,
Çok yakında kaldırılan topaklarda
Yeşil ve kuvvetli çim yetiştirecek (...)

1. Théophile Gautier tarafından "Genç bir İtalyan kadına şiir" (Fransa, 1811-1872)

O Şubat, diri odununda titriyordu
don ve kardan; yağmur kamçıladı
esintileriyle siyah çatıların açısı;
dedin: Allahım! ne zaman müsait olacağım
ormanda istediğim menekşeleri bulabilir miyim?
Gökyüzümüz ağlıyor, Fransa topraklarında
mevsim soğuk, sanki hala kışmış gibi,
ve ateşin yanında oturur; Paris çamur içinde yaşıyor
böyle güzel aylarda Floransa çoktan bombalandı
bir çim sır ile süslenmiş hazineleri.

Bakın, siyahımsı ağaç iskeletinin ana hatlarını çiziyor;
sıcacık ruhun tatlı sıcaklığına aldandı;
senin mavi gözlerin dışında menekşe yok
ve alev alev yanan yüzünüzden başka bahar yoktur.

Ayrıca bakınız: