แพ้แลคโตสคืออะไร?

แลคโตสเป็นคาร์โบไฮเดรตซึ่งเป็นน้ำตาลที่พบในนม นมวัวทุกลิตรมีประมาณ 50 กรัม และในนมมนุษย์มากถึง 70 กรัม
แลคโตสเป็นไดแซ็กคาไรด์ ซึ่งหมายความว่าประกอบด้วยน้ำตาลสองชนิด: กลูโคสและกาแลคโตส
เพื่อควบคุมพลังงานของแลคโตส ลำไส้เล็กจะหลั่งเอนไซม์ที่มีหน้าที่ในการแบ่งแลคโตสออกเป็นน้ำตาลสององค์ประกอบ เอนไซม์นี้เรียกว่าแลคเตส
ทารกแรกเกิดส่วนใหญ่หลั่งแลคเตสเพื่อใช้ประโยชน์จากพลังงานในนม แต่ด้วยการพัฒนาการหลั่งแลคเตสจะลดลง หากหยุดการหลั่งโดยสิ้นเชิง แลคโตสจะไม่สามารถแบ่งออกได้ ไปถึงลำไส้ใหญ่ ซึ่งหมัก ปล่อยไฮโดรเจน คาร์บอนไดออกไซด์ และกรดแลคติก ทำให้ลำไส้ระคายเคือง การเปลี่ยนแปลงทางเคมีที่ตามมาทำให้ลำไส้ดูดซับน้ำและทำให้เกิดอาการท้องร่วง ปวดท้อง และท้องอืด
การแพ้แลคโตสเกิดขึ้นส่วนใหญ่ในหมู่คนผิวดำและชาวพื้นเมืองในภูมิภาคละตินอเมริกา และพบได้ยากมากในหมู่ประชากรยุโรปและตะวันออกกลาง นักมานุษยวิทยาพิจารณาว่าความแตกต่างนี้เกิดจากการกระทำของกลไกการปรับตัว เนื่องจากเป็นเวลานับพันปีen ประชากรเอเชีย-ยุโรปบริโภคนมและอนุพันธ์เมื่อโตเต็มวัย ดังนั้นจึงมีการหลั่งแลคเตส ในขณะที่ประชากรของ ต้นกำเนิดของแอฟริกันและอเมริกันบริโภคมันในปีแรก ๆ ของวัยเด็กเท่านั้นดังนั้นเมื่อพวกเขาเติบโตขึ้นเนื่องจากการเลิกใช้การหลั่งจะหยุดลง แลคเตส

ท้องร่วงท้องอืดและปวดท้อง เพื่อแก้ไขความผิดปกติทางชีวเคมีที่ส่งผลกระทบต่อบางภาคส่วนของประชากรโลก ผู้ผลิตเพิ่ม permeate (เซรั่ม) เอ็นไซม์ α-lactase ที่ย่อยไดแซ็กคาไรด์ให้เป็นโมโนแซ็กคาไรด์ 2 ตัว ดังนั้นจึงสามารถทนต่อกลุ่มผู้ที่แพ้ง่าย แลคโตส