แนวคิดในคำจำกัดความ ABC

คำว่า เว้า เป็นคำที่ใช้ทั้งใน คณิตศาสตร์ (โดยเฉพาะ เรขาคณิต) เหมือนใน ทางกายภาพ เพื่ออ้างถึงประเภทของมุมที่สร้างขึ้นก่อนเส้นโค้งและที่ถือว่าด้านภายในของมัน นั่นคือ ที่ซึ่งช่องภายในถูกสร้างขึ้น ด้านตรงข้ามของส่วนเว้าคือระยะนูน ซึ่งเป็นด้านนอกของส่วนโค้ง ทั้งสองคำนี้มักใช้เป็นคำคุณศัพท์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมและสามารถใช้เพื่อกำหนดองค์ประกอบที่แตกต่างกันหรือ วัตถุ ซึ่งปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้น

นิรุกติศาสตร์ ของคำว่าเว้าไม่ชัดเจนทั้งหมด เนื่องจากในขณะที่มีการโต้แย้งว่าอาจมาจากศัพท์ภาษาละติน cavus หรือโพรงก็เป็น ค่านิยม กว่าคำกรีก kutos จะให้โพรง แนวคิดของแนวคิดเว้าก็คือการมีอยู่ของโพรงที่เป็น มองเห็นได้เมื่อเส้นตรงเปลี่ยนเป็นเส้นโค้งโดยแยกช่องว่างออกเป็นสองระนาบครึ่ง: หนึ่งภายในและอีกอันภายนอกกับ เส้นโค้ง

เมื่อเราพูดถึงระนาบภายในของเส้นโค้ง เราหมายถึงระนาบนั้น นั่นคือ เกือบถูกปิดด้วยส่วนโค้ง ส่วนด้านนอกจะเป็นส่วนที่แทนด้วยทุกสิ่ง ภายนอก. ดังนั้นระนาบภายในจะถูกแปลงเป็นระนาบเว้าเพราะเนื่องจากเส้นโค้งไม่ใช่เส้นตรง จะเกิดความไม่สมดุลระหว่างสองสิ่งนี้ พิมพ์เขียว และช่องหนึ่งจะมีโพรง ส่วนอีกช่องหนึ่งจะเป็นช่องที่แสดงถึงความโค้งของฝั่งตรงข้าม ในแง่นี้ สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าคำนูนมาจากภาษาละตินและหมายถึง

แบกไว้ข้างหลังโดยเป็นที่เข้าใจกันว่าคำนี้แสดงถึงด้านที่ดูเหมือนจะงอของทั้งสองที่สามารถสร้างเส้นโค้งได้

แนวคิดทั้งทางทฤษฎีและนามธรรมใช้ได้กับความเป็นจริงในวัตถุจำนวนมากที่เราสังเกตความโค้งและ รุ่น ของระนาบทั้งสองนี้ ตัวอย่างเช่น ด้านเว้าของ a เลนส์.

ธีมในเว้า