แนวคิดในคำจำกัดความ ABC

ในภาษาของเราเรียกว่าเป็น อาหาร เหล่านั้น สาร อาหารที่มนุษย์สามารถรับประทานได้โดยทั่วไปในช่วงเวลาที่แตกต่างกันของ วันทำงาน, แล้วไง ภารกิจของพวกเขาคือการสนองความหิวโหยและมีส่วนร่วมใน โภชนาการ เพื่อความอยู่รอด. มิฉะนั้น กล่าวคือ หากบุคคลไม่รับประทานอาหารใด ๆ ในระหว่างวันและวันต่อ ๆ ไป สถานการณ์ดังกล่าวอาจนำไปสู่ปัญหาร้ายแรงกับ สุขภาพ และในกรณีที่ร้ายแรงที่สุดก็นำเขาไปสู่ความตายด้วยความอดอยาก

ควรสังเกตด้วยว่าคนเรากินเพื่อปลอบใจตัวเองด้วยคือบางทีเราไม่หิวแต่อย่างไรก็ตามเรากินเค้กกับกาแฟเพราะมันทำให้เรา ความสุข ทำมัน.

ตามที่เราระบุไว้ข้างต้นเป็นรายบุคคล เรามักจะกินอาหารหลายครั้งในระหว่างวัน ซึ่งกำหนดโดยอนุสัญญามานานหลายศตวรรษและได้แก่: อาหารเช้า กลางวัน ของว่างยามบ่ายและอาหารเย็น.

อาหารเช้าเป็นมื้อแรกของวัน นั่นคือ เป็นมื้อที่เรากินเป็นอย่างแรกในตอนเช้าหลังจากนอนหลับ โดยปกติแล้วจะประกอบด้วยกาแฟกับนมหรือขนมปังปิ้งอื่นๆ ที่มีชีสหรือแยมบางชนิด

ในทางกลับกัน อาหารกลางวันมักจะทำตอนเที่ยงและอย่างช้าที่สุดในช่วงบ่าย ในกรณีนี้ มักจะประกอบด้วยอาหารที่ซับซ้อนมากขึ้น เช่น ไก่กับมันฝรั่งและสลัด

ในขณะเดียวกัน อาหารว่างจะเกิดขึ้นในตอนบ่ายและมักจะเกี่ยวข้องกับการแช่พร้อมกับแซนวิช เค้ก หรือของว่าง

และสุดท้าย อาหารเย็นที่เกิดขึ้นในเวลากลางคืนก็ประกอบด้วยอาหารจานเด็ดบางอย่าง เช่น การย่างในเตาอบกับสลัด

สิ่งสำคัญคือต้องกล่าวว่าทั้งปริมาณและประเภทของอาหารจะขึ้นอยู่กับประเด็นต่างๆ เช่น ประเพณี ของบุคคล ระดับเศรษฐกิจและสังคม ของพวกเขา การศึกษา, มัน ศาสนา, สถานที่ทางภูมิศาสตร์ที่มันตั้งอยู่ เป็นต้น

ในทำนองเดียวกัน เราใช้คำว่าอาหารเพื่อกำหนด การกระทำของการกินในช่วงเวลาต่างๆ ของวันของเรา และการพบปะเพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน เป็นต้น ที่พบปะเพื่อรับประทานอาหารด้วยภารกิจฉลองบางอย่าง เหตุการณ์ พิเศษ.