คำจำกัดความของมานุษยวิทยาทางพันธุกรรม

สำหรับการพัฒนามีการพิจารณาระเบียบวิธีที่สำคัญ: ความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับแง่มุมทางประวัติศาสตร์และประชากรของประชากรหรือ ศึกษาประชากร เช่น จำนวนคนในกลุ่มที่สนใจเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาอย่างไร หรือการย้ายถิ่นไปและกลับจาก โซน; ลักษณะทางวัฒนธรรมเช่นบรรทัดฐานเครือญาติ การแข่งขัน หรือพันธมิตร

สายนี้ของ การวิจัย ได้รับการสนับสนุนโดยทฤษฎีวิวัฒนาการเพราะกลไกวิวัฒนาการช่วยอธิบายประเภทของการสืบทอดของยีนหรือยีนบางประเภทและอะไร ความน่าจะเป็น มีกลไกนี้หรือกลไกนั้นทำงานอยู่ ตัวอย่างเช่น ถ้าในประชากร ความหลากหลาย พันธุกรรมเกิดจากการไหลของยีนหรือการกลายพันธุ์

การเปรียบเทียบและแนวทางปฏิบัติ

แตกต่างจากการศึกษาทางพันธุกรรมอื่น ๆ เพราะในกรณีนี้ความสำคัญไม่ใช่ข้อมูลที่มาจากจีโนม (เช่นในกรณีของ เทคโนโลยีชีวภาพหรืออณูชีววิทยา) แต่การตีความที่สามารถให้ผ่านลักษณะเฉพาะของแต่ละ ประชากร.

ตัวอย่างเช่น ระหว่างปี 2015 ถึง 2017 มีการสอบสวนกับ Totonacs จาก Sierra Norte de Puebla และประชากร Nahuatl จาก Veracruz (Muñoz, 2017); พบว่าประชากรทั้งสองอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างใกล้ชิดมานานหลายศตวรรษ แม้กระทั่ง แบ่งปันคำศัพท์ทางภาษาระหว่างกัน แต่เมื่อทบทวนข้อมูลทางพันธุกรรมโดยเฉพาะ ของ

ดีเอ็นเอ ไมโตคอนเดรียพบว่ามีความคล้ายคลึงกันมากในระดับนี้ นั่นคือแม้หลังจากหลายศตวรรษของความสัมพันธ์ระหว่างชนพื้นเมืองทั้งสองกลุ่มก็ไม่มี มีการไหลของยีนระหว่างพวกเขาในระดับประชากร ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกมันยังคงเป็นประชากรที่แตกต่างกันสองกลุ่มในแง่ของความถี่ ไมโตคอนเดรีย

คำถามที่เกิดขึ้นคือ ทำไม? เมื่อทบทวนประวัติศาสตร์ของกลุ่มเหล่านี้ในพื้นที่ พบว่ามีความขัดแย้งระหว่างคนทั้งสอง คือ พวกนาฮัวเป็นผู้ปกครองของโทโทแนกในสมัยหลังคลาสสิก ก่อนฮิสแปนิกในระดับที่ Totonacs กลายเป็นสาขาของ Nahuas ที่ควบคุมพวกเขาผ่าน Mexica Empire เมื่อชาวสเปนมาถึงพวกเขาใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยในพื้นที่นั้นของประเทศ ดังนั้น สถานการณ์การแข่งขันระหว่างนาฮวสและโทโทแนคยังคงดำเนินต่อไปในช่วงอาณานิคมและจวบจนทุกวันนี้แต่ในเวลาอันสั้น ตรวจสอบแล้ว; จึงเป็นปฏิปักษ์นี้เองที่ก่อให้เกิดการสงวนไว้ซึ่งทั้งสองกลุ่มต้องรวมนิวเคลียสของครอบครัวเข้าด้วยกันและด้วยเหตุนี้ รักษาระยะห่างทางพันธุกรรมระหว่างทั้งสอง กล่าวอีกนัยหนึ่ง วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์กำหนดเสียงสำหรับข้อเท็จจริงทางชีวภาพเป็น คือ การสืบพันธุ์.

ประเภทของการวิจัยที่สามารถทำได้จากสายงานนี้มีความหลากหลาย เช่น สามารถ วิเคราะห์ รูปแบบการย้ายถิ่นของประชากรบางกลุ่มโดยการเปรียบเทียบความถี่ของยีนบางกลุ่ม เช่น แฮปโลกรุ๊ปไมโตคอนเดรียหรือโครโมโซม Y ที่มีการบันทึกประชากรในช่วงเวลาหนึ่ง นอกจากนี้ยังสามารถสร้างการประมาณเกี่ยวกับ เมแทบอลิซึม ของกลุ่มตามนิสัยการกินและความถี่ของยีนบางตัว เช่น APOE (ที่เกี่ยวข้องกับการเผาผลาญไขมัน) แม้แต่ระบบเครือญาติก็สามารถใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลที่ให้ไว้โดยเครื่องหมายทางพันธุกรรมบางอย่างเช่น SNPs (ความหลากหลายนิวคลีโอไทด์เดี่ยว).

การจัดการตัวอย่าง

สิ่งที่สำคัญมากในแง่ของการทำงานกับประชากรมนุษย์และข้อมูลทางพันธุกรรมคือการดูแลการเก็บตัวอย่างทางชีววิทยา ไม่ว่าจะเป็นน้ำลายหรือเลือด ของสะสมของ วัตถุดิบ จากที่ซึ่งข้อมูลพันธุกรรมจะได้มานั้นต้องถูกจัดการอย่างมีจริยธรรมเพราะเป็นข้อมูลละเอียดอ่อนและเป็นข้อมูลส่วนบุคคลจึงต้องได้รับความยินยอมจาก เอกสารเป็นลายลักษณ์อักษรลงนามโดยผู้มีส่วนได้เสีย บุคคลที่มีส่วนร่วมในฐานะผู้บริจาคตัวอย่าง และผู้วิจัยที่จะรับผิดชอบการวิเคราะห์และปกป้องกลุ่มตัวอย่าง ตัวพวกเขาเอง.

การสุ่มตัวอย่างนี้ต้องมีการวางแผนก่อนดำเนินการภาคสนามที่เกี่ยวข้อง จำเป็นต้องกำหนดจำนวนตัวอย่างที่จะถูกเก็บและเกณฑ์ที่ต้องใช้ ยังคงทำเช่นนั้น ในกรณีส่วนใหญ่ การสุ่มตัวอย่างอาจบดบังผลลัพธ์ที่ได้รับและจะประนีประนอมการสะท้อนที่บ่งบอกถึงการทดสอบสมมติฐาน การออกแบบการสุ่มตัวอย่างนี้ดำเนินการอย่างแม่นยำโดยคำนึงถึงความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของประชากรที่เกี่ยวข้อง การศึกษาในลักษณะที่ใช้เครื่องมือทางมานุษยวิทยาตั้งแต่ช่วงเวลาที่การสอบสวนแทรกอยู่ในบรรทัดของ ที่ มานุษยวิทยา พันธุศาสตร์

การศึกษาประเภทนี้ยังสามารถดำเนินการกับซากมนุษย์โบราณซึ่งนำเสนอปัญหาอื่น ๆ เช่นสถานะการอนุรักษ์ของดีเอ็นเอซึ่งก็คือ มันเสื่อมโทรมเมื่อเวลาผ่านไปและสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมที่ซากดังกล่าวถูกเปิดเผย การพิจารณาอีกประการหนึ่งคือจำนวนบุคคลที่สามารถเป็นได้ วิเคราะห์ประชากรโบราณตามการค้นพบ มักพบการฝังศพน้อย กล่าวคือ ตัวอย่างจะมีนัยสำคัญเพียงใด ของการศึกษาในที่สุด ค่าใช้จ่ายในการวิเคราะห์เหล่านี้มักจะแพงกว่าการทำงานกับกลุ่มร่วมสมัยและประเด็นด้านจริยธรรมในเรื่องนี้ก็มากเช่นกัน ตัวแปร