30 ตัวอย่างของลอจิก

ดิ ตรรกะ เป็นวินัยทางปรัชญาที่ศึกษาเงื่อนไขความถูกต้องของ งบ และการให้เหตุผล ขั้นตอนการหัก ณ ที่จ่าย การชักนำและการสาธิต และหลักเกณฑ์ของความจริงและความเป็นจริง

นอกจากนี้ ตรรกะยังถูกนำไปใช้ในศาสตร์ต่างๆ เพื่อกำหนดว่าการให้เหตุผลที่ช่วยให้สร้างความรู้ที่ถูกต้องควรเป็นอย่างไร เนื่องจากระเบียบวินัยนี้กำหนดว่า ข้อโต้แย้ง หนึ่ง สมมติฐาน ถูกต้องหรือไม่และคำอธิบายของปรากฏการณ์มีความเกี่ยวข้องหรือไม่ กล่าวคือเป็นผลสืบเนื่องตามตรรกะของสถานที่หรือไม่

ต่อมา แต่ละศาสตร์จะเกี่ยวข้องกับการพิสูจน์ว่าสมมติฐานเป็นจริงหรือเป็นไปได้ (เมื่อตรวจสอบด้วยหลักฐานโดยใช้เครื่องหมาย วิธีการทางวิทยาศาสตร์) และถ้าเป็นเรื่องทั่วไป (เมื่อสามารถประยุกต์ใช้กับปรากฏการณ์ กรณี หรือข้อเท็จจริงที่คล้ายคลึงกันได้)

นอกจากนี้ยังมีวิทยาศาสตร์ที่พัฒนาตรรกะของตนเอง ตัวอย่างเช่น ตรรกศาสตร์ทางคณิตศาสตร์ซึ่งใช้ภาษาสัญลักษณ์ศึกษาความสมเหตุสมผลของการใช้เหตุผลและข้อเสนอ คณิตศาสตร์และในด้านอื่น ๆ และตรรกะการคำนวณซึ่งใช้ตรรกะทางคณิตศาสตร์ในการวิเคราะห์และอธิบายเพิ่มเติมของภาษาคอมพิวเตอร์และ การเขียนโปรแกรม

การให้เหตุผลทางตรรกะ

อาร์กิวเมนต์เป็นอาร์กิวเมนต์ที่ใช้โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อพิสูจน์หรือหักล้างความคิดและประกอบด้วย:

ระหว่างสถานที่และข้อสรุปมีความสัมพันธ์ของการอนุมาน เนื่องจากข้อสรุปดังต่อไปนี้มาจากสถานที่หนึ่งหรือหลายแห่ง การอนุมานมีหลายประเภท แต่ที่พบบ่อยที่สุดคือ:

ลอจิกระบุว่าการให้เหตุผลแบบนิรนัยเป็นเพียงเสียงหรือมีผลบังคับเมื่อได้รับการพิจารณา:

หลักการของตรรกะ

อริสโตเติลนักปรัชญาชาวกรีกได้อธิบายถึงหลักการสามประการที่ควรชี้นำการสร้างเหตุผลทั้งหมด

ประเภทลอจิก

มีสาขาของตรรกะที่แตกต่างกันซึ่งจัดประเภทตามเกณฑ์ที่แตกต่างกันและสามารถได้รับชื่อที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับผู้เขียน

ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของการศึกษา:

ตามภาษาที่คุณใช้และความสัมพันธ์กับความถูกต้องและความจริง:

ตัวอย่างตรรกะ

1. ในตรรกะเชิงสัญลักษณ์ถือว่าถ้าข้อเสนอหนึ่ง (p) เป็นจริงและข้อเสนออื่น (q) เป็นจริง คำเชื่อมทั้งหมด (p • q) จะเป็นจริง
2. ในตรรกะเชิงสัญลักษณ์ถือได้ว่าหากข้อเสนอข้อใดข้อหนึ่งเป็นเท็จ คำสันธานทั้งหมดจะเป็น ดังนั้นหาก p เป็นจริงและ q เป็นเท็จ ดังนั้น p • q จะเป็นเท็จ
3. ตามตรรกะเชิงสัญลักษณ์, การปฏิเสธ (ระบุด้วยสัญลักษณ์ ˜) ของข้อความจริง (ถ้า p คือ จริง ดังนั้น ˜p จะเป็นเท็จ) และ จริง การปฏิเสธข้อความเท็จ (หาก q เป็นเท็จ แสดงว่า ˜q จะเป็น จริง).
4. ตามตรรกะเชิงสัญลักษณ์การแยกเฉพาะ (p ⊕ q) เป็นเท็จหากทั้งสองคำสั่ง p และ q เป็นจริง
5. ตามตรรกะเชิงสัญลักษณ์การแยกเฉพาะ (p ⊕ q) จะเป็นจริงหากข้อความใดประโยคหนึ่งเป็นจริงและอีกข้อความหนึ่งเป็นเท็จ
6. ตามตรรกะเชิงสัญลักษณ์ การแตกแยกเฉพาะ (p ⊕ q) จะเป็นเท็จ หากทั้งสองคำสั่ง p และ q เป็นเท็จ
7. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั้งหมดดูแลลูกของมัน (สถานที่ 1) สุนัขเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม (สถานที่ 2); ดังนั้นสุนัขจึงดูแลลูกของมัน (สรุป)
8. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: นักปรัชญาทุกคนศึกษาการดำรงอยู่ (กรณี 1) อริสโตเติลเป็นนักปรัชญา (สถานที่ 2); ดังนั้นอริสโตเติลจึงศึกษาการดำรงอยู่ (บทสรุป)
9. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: ภาพวาดของแวนโก๊ะทั้งหมดนั้นยอดเยี่ยม (สถานที่ 1) “ดอกทานตะวัน” ​​เป็นภาพวาดของแวนโก๊ะ (สถานที่ 2) ดังนั้น "ดอกทานตะวัน" จึงเป็นภาพวาดที่ยอดเยี่ยม (บทสรุป)
10. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: ในวันที่แดดจัด เสื้อผ้าจะแห้งเร็วขึ้น (สถานที่ 1) วันนี้มีแดด (อาคาร 2) ดังนั้นเสื้อผ้าจะแห้งเร็วขึ้น (สรุป)
11. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: ดาวเคราะห์ก๊าซมีชั้นบรรยากาศหนาแน่นมาก (สถานที่ 1) ดาวพฤหัสบดีเป็นดาวเคราะห์ก๊าซ (สถานที่ 2) ดังนั้นชั้นบรรยากาศของดาวพฤหัสบดีจึงหนาแน่นมาก (สรุป)
12. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: แมวมีการได้ยินเฉียบพลัน (สถานที่ 1) สิงโตเป็นแมว (สถานที่ 2); ดังนั้นสิงโตจึงมีการได้ยินเฉียบพลัน (สรุป)
13. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: สินค้าทั้งหมดในร้านนี้มีคุณภาพดี (สถานที่ 1) โซฟานี้มาจากร้านนี้ (อาคาร 2) โซฟาตัวนี้จึงมีคุณภาพดี (สรุป)
14. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: ดวงดาวลุกเป็นไฟอย่างต่อเนื่อง (สถานที่ 1), ดวงอาทิตย์เป็นดวงดาว (สถานที่ 2); ดังนั้นดวงอาทิตย์จึงเผาไหม้อย่างต่อเนื่อง (สรุป)
15. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: มาตราส่วนช่วงเวลามีศูนย์สัมพัทธ์ (สถานที่ 1) ระบบองศาเซลเซียสเป็นมาตราส่วนช่วงเวลา (สถานที่ 2) ดังนั้นระบบองศาเซลเซียสจึงมีศูนย์สัมพัทธ์ (สรุป)
16. การให้เหตุผลแบบนิรนัย: ป่าดิบชื้นมีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยตั้งแต่ 600 มม. ถึง 1200 มม. (บริเวณที่ 1) ป่าของแคนาดามีอากาศอบอุ่น (บริเวณที่ 2) ดังนั้นป่าไม้ของแคนาดาจึงมีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยตั้งแต่ 600 มม. ถึง 1,200 มม. (สรุป)
17. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: ดาวเคราะห์มีมวลและแรงโน้มถ่วง (สถานที่ 1) ดาวเทียมมีมวลและแรงโน้มถ่วง (สถานที่ 2) ดังนั้นวัตถุทั้งหมดในอวกาศที่มีมวลจึงมีแรงโน้มถ่วง (สรุป)
18. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: ชีววิทยาเป็นวิทยาศาสตร์ที่เป็นความจริงและใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์เพื่อยืนยันสมมติฐาน (สมมติฐานที่ 1) เคมีเป็นวิทยาศาสตร์ข้อเท็จจริงและใช้ วิธีการทางวิทยาศาสตร์เพื่อยืนยันสมมติฐาน (สมมติฐานที่ 2) ดาราศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์ที่มีข้อเท็จจริงและใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์เพื่อยืนยันสมมติฐาน (ข้อ 3); ดังนั้นวิทยาศาสตร์เชิงข้อเท็จจริงจึงใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์เพื่อยืนยันสมมติฐานของพวกเขา (บทสรุป)
19. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: ปาโบลวิ่งเร็วมากและเล่นฟุตบอลได้ดี (สถานที่ 1), Renata วิ่งเร็วมากและเล่นฟุตบอลได้ดี (สถานที่ 2), Gabriela วิ่งเร็วมากและเล่นฟุตบอลได้ดี (สถานที่ 3) ดังนั้นทุกคนที่วิ่งเร็วมากเล่นฟุตบอลได้ดี (สรุป)
20. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: บ้านของฉันมีพื้นหินอ่อนและเย็นสบายอยู่เสมอ (สถานที่ 1) บ้านเพื่อนบ้านของฉันมีพื้นหินอ่อนและอากาศเย็นสบายอยู่เสมอ (สถานที่ 2) ดังนั้นบ้านที่มีพื้นหินอ่อนจึงเย็นสบาย (สรุป)
21. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: มาดริดเป็นเมืองใหญ่และมีพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง (สถานที่ 1) ลอนดอนเป็นเมืองที่ใหญ่มากและมีพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง (อาคาร 2) ดังนั้นในเมืองใหญ่จึงมีพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง (สรุป)
22. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: ต้นสนเป็นต้นไม้และมีใบสีเขียว (สถานที่ 1) ต้นไซเปรสเป็นต้นไม้และมีใบสีเขียว (สถานที่ 2) ต้นคารอบเป็นต้นไม้และมีใบสีเขียว (สถานที่ 3) ดังนั้นต้นไม้หลายต้นจึงมีใบสีเขียว (สรุป)
23. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: ผักโขมเป็นผักสีเขียวและมีกรดโฟลิกมาก (สถานที่ 1) ผักโขมเป็นผักสีเขียวและ มีกรดโฟลิกอยู่มาก (ข้อ 2) ใบบีทเป็นผักใบเขียว และมีกรดโฟลิกอยู่มาก (ข้อ 3); ดังนั้นผักใบเขียวจึงมีกรดโฟลิกมาก (สรุป)
24. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: ชาดำช่วยย่อยอาหาร (สถานที่ 1) ชาเขียวช่วยย่อยอาหาร (สถานที่ 2) ชาแดงช่วยย่อยอาหาร (สถานที่ 3) ดังนั้นชาช่วยย่อยอาหาร (สรุป)
25. การให้เหตุผลแบบอุปนัย: บนชายหาดของบราซิล น้ำขึ้นน้ำลงทุกๆ 12 ชั่วโมง (จุดที่ 1) บนชายหาดของอิตาลี น้ำขึ้นน้ำลงทุกๆ 12 ชั่วโมง (บริเวณที่ 2) บนชายหาดของประเทศไทย น้ำลงทุกๆ 12 ชั่วโมง (สถานที่ 3) ดังนั้นในทุกชายหาดน้ำจึงลดลงทุก ๆ 12 ชั่วโมง (สรุป)

ตรรกะในชีวิตประจำวัน

ในชีวิตประจำวันมีการใช้ตรรกะอย่างต่อเนื่องเพราะ สุนทรพจน์ เป็นลายลักษณ์อักษรหรือด้วยวาจา (เช่น การสนทนา บันทึกข่าว คำอธิบาย หรือ เรียงความ) มักจะมีการโต้แย้งเพื่อสนับสนุนความคิดหรือความคิดเห็น

นอกจากนี้ ในบริบทต่างๆ ในชีวิตประจำวัน ข้อความที่เชื่อมโยงความคิดคือ มีเหตุผลและมีเหตุผล มีการยอมรับมากกว่าที่ไม่สอดคล้องและไม่ถูกต้อง พิสูจน์ได้

คำว่าตรรกะยังใช้เพื่ออ้างถึงวิธีการแสดงหรือการคิดที่มีค่าที่สุดในสังคม ผู้คนใช้ตรรกะประเภทนี้เพื่อชี้นำพฤติกรรมของพวกเขา เนื่องจากพวกเขาทำการกระทำที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในสถานการณ์ที่กำหนดหรือในเวลาที่กำหนด

ตัวอย่างตรรกะในชีวิตประจำวัน

1. ถ้าฝนตกและอากาศหนาว พกร่มไปด้วยจะสะดวก มิฉะนั้นบุคคลอาจติดโรคได้
2. แนะนำให้ปรึกษาแพทย์ก่อนใช้ยาเสมอ มิฉะนั้น ผู้ป่วยอาจทำให้สุขภาพของเขาแย่ลงได้
3. ควรใช้ทางที่สั้นที่สุดเพื่อไปยังสถานที่หนึ่งๆ เสมอ เพราะจะใช้เวลาเดินทางน้อยกว่า
4. อาหารทุกอย่างในร้านมีสุขภาพที่ดีขึ้น เพราะมีใบรับรองที่รับรองว่าเป็นอาหารออร์แกนิก
5. การเรียนรู้ภาษาที่สองที่คล้ายกับภาษาแม่นั้นง่ายกว่าภาษาที่ต่างกันมาก เนื่องจากโครงสร้างและคำศัพท์ไม่ต่างกันมากนัก

มันสามารถให้บริการคุณ: