20 ตัวอย่างของมาตรฐานอนุญาตและต้องห้าม

เมื่อเราพูดถึง กฎอนุญาตและห้าม ในกฎหมาย เราหมายถึงการจำแนกประเภทเฉพาะของบรรทัดฐานทางกฎหมาย ตามความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ป้องกันหรือ ปฏิเสธความเป็นไปได้ในการดำเนินการบางอย่าง (ต้องห้าม) และสิ่งที่ตรงกันข้ามรับรู้หรือชี้แจงสิทธิที่กำหนดไว้ (อนุญาต). ตัวอย่างเช่น: สิทธิในข้อมูล กฎจราจร

การจำแนกประเภทนี้ได้รับการกำหนดขึ้นตามที่เห็นได้ชัดบนพื้นฐานของธรรมชาติของอาณัติที่มาตรฐานกำหนด หมวดหมู่ที่เป็นไปได้ที่สามจะเป็น บรรทัดฐานการเพิกถอนที่สั่งหรือสั่งบางอย่างอย่างชัดเจนหรือกำหนดข้อกำหนดที่จำเป็นในการดำเนินการ

มันสามารถให้บริการคุณ:

บรรทัดฐานทางกฎหมาย

อา มาตรฐานทางกฎหมาย เป็นกฎหมายที่ออกโดยผู้มีอำนาจสั่งการพฤติกรรมมนุษย์ในสังคม กล่าวคือ การกำหนดหน้าที่และการให้สิทธิ และการไม่ปฏิบัติตามมักจะนำไปสู่การลงโทษในลักษณะทางกฎหมายหรือ ถูกกฎหมาย

บรรทัดฐานทางกฎหมายทั้งหมดมีดังนี้:

โดยทั่วไปทุกอย่าง ระบบกฎหมาย มันแสดงออกผ่านชุดของบทบัญญัติหรือบรรทัดฐานทางกฎหมาย หน้าที่ของพวกเขาคือเพื่อให้แน่ใจว่าระเบียบทั่วไปจะไม่ถูกทำลายหรือ nor กฎของบ้าน.

ตัวอย่างมาตรฐานการอนุญาต

1. สิทธิในการระบุตัวตน. บทบัญญัติทางกฎหมายที่ให้ประชาชนสามารถเข้าถึงตัวตนทางกฎหมาย เอกสารของพวกเขาเอง และ a ตัวอย่างเช่น ปฏิบัติตามกฎระเบียบทางกฎหมายที่กำหนดสิทธิ์นี้สำหรับทุกคนอย่างเท่าเทียมกันและไม่มีข้อยกเว้น
   instagram story viewer
2. สิทธิในการเป็นเจ้าของทรัพย์สิน. สิทธิประการหนึ่งที่สังคมทุนนิยมปกป้องอย่างร้อนรนและถูกถามด้วยความคิดมากที่สุด ปีกซ้ายเป็นที่พิจารณาในข้อบังคับทางกฎหมายที่อนุญาตให้บุคคลเป็นเจ้าของส่วนตัว สินค้า ที่คุณสามารถซื้อหรือสืบทอดผ่านกระบวนการที่ซื่อสัตย์และถูกกฎหมาย
3. สิทธิในการพิจารณาคดีอย่างยุติธรรม. บุคคลผู้กระทำผิดในความผิดทางอาญาในลักษณะใด ๆ จะไม่ถูกลิดรอนสิทธิในการ การป้องกันที่ถูกต้องตามกฎหมายและกระบวนการยุติธรรมที่เพียงพอ ซึ่งรับฟังข้อกล่าวหาและสามารถแก้ต่างได้ ความสนใจ กฎระเบียบที่รับประกันรูปแบบนี้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เรียกว่า สิทธิมนุษยชน และในทางทฤษฎีแล้ว พวกเขาไม่สามารถโอนย้ายกันได้
4. สิทธิที่จะเงียบ. สูตรนี้ใช้บ่อยมากในละครโทรทัศน์ของตำรวจหรือภาพยนตร์นักสืบ เมื่อศัตรูถูกจับได้ในที่สุด เป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ต้องขังทุกคน ซึ่งพวกเขาได้รับอนุญาตให้ลี้ภัยอย่างเงียบๆ จนกว่าจะมีทนายความอยู่ที่นั่น
5. สิทธิที่จะมีส่วนร่วมทางการเมือง. พลเมืองทุกคนที่มีคุณสมบัติตามอายุและสถานะทางกฎหมายที่กำหนดไว้ในประมวลกฎหมายการเลือกตั้งของประเทศของตน อาจเข้าร่วมในการเลือกตั้งทางการเมืองเมื่อพวกเขาทำเช่นนั้น เนื่องจากมีข้อบังคับทางกฎหมายที่อนุญาตและปกป้องสิทธิในการเลือกตัวแทนทางการเมืองที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพวกเขา ความสนใจ
6. สิทธิในการศึกษา. พลเมืองของประเทศต่างๆ ในโลกมีสิทธิได้รับการศึกษาที่รับประกันการเข้าสู่สังคมและถ่ายทอด ค่า ที่มันส่งเสริม นี่เป็นส่วนหนึ่งของสิทธิมนุษยชนที่เรียกว่า
7. สิทธิในข้อมูล. พลเมืองมีสิทธิที่จะได้รับแจ้งเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศของตนผ่านทาง สื่อ ที่เขาเห็นสมควรโดยไม่คำนึงถึงแนวโน้มทางการเมืองหรือผลประโยชน์ส่วนตัวของเขาและโดยไม่มีใครตัดสินใจในสิ่งที่เขาสามารถหรือควรรู้ได้ มาตรฐานทางกฎหมายนี้มีความสนใจเป็นพิเศษในการประเมินประสิทธิภาพของสื่อและหน่วยงานกำกับดูแลของรัฐ
8. สิทธิที่จะได้รับค่าตอบแทนที่ยุติธรรมสำหรับงานของคุณ. สิทธิขั้นพื้นฐานอีกประการหนึ่งของมนุษย์กำหนดว่าทุกคนต้องได้รับเงินเดือนที่ยุติธรรมสำหรับความพยายามของพวกเขาและ บริการกล่าวคือ ค่าตอบแทนที่ยุติธรรมของงานของตน ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม
9. สิทธิในการเคลื่อนไหวอย่างเสรี. ไม่มีใครนอกจากพลังแห่งความสงบเรียบร้อยและมีเหตุผลอันสมควรที่จะขัดขวางไม่ให้บุคคลอื่นเคลื่อนผ่านอาณาเขตของประเทศของตนโดยเสรีได้ บรรทัดฐานทางกฎหมายนี้เน้นย้ำในเรื่องสิทธิในการประท้วง เช่น ซึ่งมักหมายถึงการปิดถนนและป้องกันการจราจรทางรถยนต์
10. สิทธิในการประท้วง. มีบรรทัดฐานทางกฎหมายที่รับรองว่า เสรีภาพ ของแต่ละคนให้ประท้วงโดยสันติ โดยไม่ส่งผลเสียหายต่อตัวของพวกเขาเองหรือของพวกเขา สินค้าที่จับต้องได้หรือจับต้องไม่ได้.

ตัวอย่างกฎข้อห้าม prohibit

1. ข้อห้ามลักทรัพย์. รากฐานของสังคมที่เราเข้าใจนั้นผ่านความเข้าใจว่าสินค้าหายากและสิ่งนั้น ความต้องการไม่จำกัด ดังนั้นแต่ละคนต้องได้รับการเข้าถึง: ผ่านงานหรือ เมืองหลวง ดังนั้น การจัดสรรทรัพย์สินของผู้อื่นจึงเป็นการฝ่าฝืนความรู้สึกของการแบ่งงานและสวัสดิการส่วนรวม และเป็นสิ่งต้องห้ามอย่างชัดแจ้งและต้องโทษจำคุกโดยชอบด้วยกฎหมาย
2. ข้อห้ามในการฆ่า. ข้อห้ามพื้นฐานของการใช้ชีวิตในสังคมอีกประการหนึ่งคือผลของ ผูกขาด ความรุนแรงที่เกิดจากรัฐ บุคคลใดไม่ควรสามารถจบชีวิตของผู้อื่นได้ เว้นแต่ในกรณีของการป้องกันตนเองโดยชอบด้วยกฎหมาย การละเมิดกฎนี้มีบทลงโทษที่รุนแรง เช่น จำคุกหลายปีหรือในบางประเทศอาจถึงแก่ชีวิต
3. ข้อห้ามของการมีภรรยาหลายคน. แม้ว่าในบางสังคมปิตาธิปไตยจะยึดที่มั่นจนนำไปสู่การทำให้การแต่งงานหลายครั้งถูกกฎหมาย (ผู้ชายอาจมีหลาย ภริยา) ในฝ่ายตะวันตก การมีภรรยาหลายคน (การสมรสกันหลายคน) เป็นความผิดทางอาญาที่มีโทษตามกฎหมาย เนื่องจากเป็นการชัดแจ้ง ห้าม
4. การคุ้มครองผู้เยาว์. นับตั้งแต่การแยกตัวของเด็กและผู้ใหญ่ออกไปโดยชอบด้วยกฎหมายในศตวรรษที่ 20 มากหรือน้อยนั้น การคุ้มครองทารกก็แสดงออกอย่างถูกกฎหมายใน การห้ามมีความสัมพันธ์ที่โรแมนติกหรือกามกับพวกเขาในการห้ามการใช้แรงงานเด็กและมาตรการห้ามอื่น ๆ ธรรมชาติ.
5. ข้อห้ามของการเปลือยกาย. ยกเว้นในฉากที่ใกล้ชิด ทางการแพทย์ หรือศิลปะ ในสังคมของเรา ภาพเปลือยและการกระทำที่ไม่สุภาพจะต้องเกิดขึ้นนอกพื้นที่สาธารณะ ห้ามมิให้แสดงตนโดยไม่สวมเสื้อผ้าบนถนนเป็นต้น
6. กฎจราจร. ในกฎจราจรรถยนต์ของประเทศต่าง ๆ ควรพิจารณากฎหมายที่ต้องปฏิบัติเมื่อรับผิดชอบยานพาหนะซึ่งรวมถึง ข้อห้ามต่างๆ เช่น ขับรถสวนทางกับที่แจ้ง จอดรถในที่ห้าม หรือขับรถโดยไม่ได้รับอนุญาต เหมาะสม
7. การห้ามสูบบุหรี่ มีผลใช้บังคับมากในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 บรรทัดฐานทางกฎหมายที่ห้ามสูบบุหรี่และยาสูบในที่สาธารณะเช่นสนามบินหรือภายใน ร้านอาหารได้แพร่กระจายไปยังประเทศตะวันตกส่วนใหญ่ เนื่องจากพฤติกรรมนี้ส่งผลเสียต่อสุขภาพ ไม่เพียงต่อผู้สูบบุหรี่เท่านั้น แต่ยังรวมถึง ผู้คนสัญจรไปมา
8. บทลงโทษสำหรับการนอกใจ. แม้ว่าจะเป็นเรื่องของศีลธรรมและไม่ใช่ลักษณะทางกฎหมาย และจะไม่มีใครติดคุกเพราะนอกใจคู่ของตน ใช่ มีบรรทัดฐานทางกฎหมายที่ถือว่าการนอกใจเป็นเหตุในการหย่าร้าง ซึ่งพบโดยปริยาย ห้าม
9. ข้อห้ามของการหลอกลวง. การรับเงินของผู้อื่นด้วยกลไกหลอกลวงหรือฉ้อฉลก็เป็นอาชญากรรมเช่นกัน มีโทษตามกฎหมาย เนื่องจากขัดต่อเจตนาสุจริตที่กฎหมายส่งเสริมในการทำธุรกรรมทุกประเภท เชิงพาณิชย์
10. ข้อห้ามในการทำแท้ง. นี่เป็นประเด็นที่ถกเถียงกันมากในสังคมตะวันตก เนื่องจากกลุ่มสิทธิสตรีและสิทธิสตรีหลายกลุ่มเรียกร้องมาตรฐานที่อนุญาตเพื่อควบคุมการหยุดชะงักทางกฎหมาย ของการตั้งครรภ์ แต่ภาคส่วนอนุรักษ์นิยมที่สุดของสังคมปกป้องบรรทัดฐานที่ห้ามปรามซึ่งกำหนดบทลงโทษรวมถึงเวลาคุกสำหรับผู้หญิงที่ก่อให้เกิดสิ่งนี้ การปฏิบัติ

ตามด้วย: