30 ตัวอย่างของฟังก์ชันเมทัลลิติค

ฟังก์ชันเมทัลลิติค

ฟังก์ชันภาษาศาสตร์ มันเป็นหนึ่งในหก ฟังก์ชั่นภาษา โดดเด่นด้วยการใช้ภาษาเพื่อพูดถึงภาษาของตนเอง ตัวอย่างเช่น: ตัวอักษร "h" เงียบและไม่ออกเสียงเมื่อพูด

ฟังก์ชัน metalinguistic ใช้เมื่อมีวัตถุประสงค์เพื่อสื่อสารบางอย่างเกี่ยวกับโค้ดซึ่ง which คู่สนทนากำลังสื่อสาร (หรือเกี่ยวกับรหัสอื่นเช่นเมื่อพูดภาษาสเปนเกี่ยวกับการใช้ คำในภาษาอังกฤษ). มันเกี่ยวข้องกับการใช้ภาษาเป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับการสื่อสาร

การใช้งานทั่วไปของฟังก์ชันภาษาศาสตร์เกิดขึ้นเมื่อเราพูดถึง ความหมายของคำ ความหมายในบริบทเฉพาะ กฎของ การออกเสียง ฯลฯ หนังสือพจนานุกรม ภาษาศาสตร์ และไวยากรณ์ใช้ฟังก์ชันนี้เพื่อสื่อสารความรู้เกี่ยวกับภาษา

ฟังก์ชั่นภาษา

หน้าที่ของภาษาแสดงถึงวัตถุประสงค์ต่าง ๆ ที่กำหนดให้กับภาษาระหว่างการสื่อสาร แต่ละรายการใช้เพื่อวัตถุประสงค์บางอย่างและจัดลำดับความสำคัญของการสื่อสารบางแง่มุม

ตัวอย่างของฟังก์ชันทางโลหะวิทยา

1. คำแรกหลังจุดจะเขียนด้วย อักษรพิมพ์ใหญ่.
2. คำว่าสวยคือ ตรงกัน ของคำว่าสวย
3. สิ่งที่คุณพูดไม่สมเหตุสมผล
4. คำที่มีเสียงสูงจะเน้นที่พยางค์สุดท้าย แต่มีเครื่องหมายเน้นเสียงก็ต่อเมื่อ พวกเขาลงท้ายด้วยตัวอักษร "n" ในตัวอักษร "s" หรือสระ.
instagram story viewer
5. ละติน มันเป็นภาษาที่ตายแล้วเพราะไม่มีใครใช้มันในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน
6. การผันคำกริยา ขึ้นอยู่กับบุคคลและจำนวน
7. คำว่าธนาคารคือ คำพหุนามเนื่องจากสามารถอ้างถึงที่นั่งหรือสถาบันการธนาคารได้
8. จดหมาย "ห่า”เป็นใบ้และไม่พูดเมื่อพูด
9. คำที่คล้องจองกัน พวกเขามีจุดสิ้นสุดที่คล้ายกันในพยางค์สุดท้าย
10. ชื่อที่ถูกต้องของคนหรือสถานที่ พวกเขาจะเป็นตัวพิมพ์ใหญ่เสมอไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ใดในประโยค
11. คำพูดที่จริงจัง พวกเขาจะเน้นที่พยางค์ที่สามถึงพยางค์สุดท้ายในขณะที่คำesdrújulasถูกเน้นที่พยางค์ที่สามถึงพยางค์สุดท้าย
12. อังกฤษ เยอรมัน จีนกลาง สเปน ฝรั่งเศส และอิตาลีเป็นภาษาที่แตกต่างกัน
13. ฟังก์ชันโลหะวิทยาเป็นหนึ่งในหกหน้าที่ของภาษา
14. ตัวอักษรมีสองประเภท: สระและ พยัญชนะ.
15. คำและประโยคอาจมีความหมายต่างกันสำหรับแต่ละคน และขึ้นอยู่กับบริบทในการสื่อสาร
16. ภาษาอิตาลีมีหลายภาษา
17. ตัวเลขโรมันเขียนโดยใช้ตัวอักษร "I", "V", "X", "L", "C", "M" เสมอด้วยตัวพิมพ์ใหญ่
18. คำว่า "มือ" และ "ลิง" มีตัวอักษรสามตัวที่เหมือนกันและฟังดูคล้ายกันมาก แต่ความหมายต่างกันมาก
19. โหมดการพูด จำเป็น ใช้เพื่อออกคำสั่งให้คู่สนทนา
20. กิน และ จุด และเป็นเครื่องหมายวรรคตอนที่ใช้แยกองค์ประกอบของการแจงนับ ขึ้นอยู่กับว่าการแจงนับนั้นง่าย (ลูกน้ำ) หรือซับซ้อน (อัฒภาค)
21. คำว่า "โสตนาสิกลาริงซ์วิทยา" มี 20 ตัวอักษร
22. เมื่อตัวอักษร "u" มีเครื่องหมายทวิภาค มีการกล่าวกันว่ามีเครื่องหมายและแสดงว่าควรออกเสียง
23. คำคุณศัพท์ เป็นคำที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับคำนามที่เชื่อมโยง ในขณะที่คำวิเศษณ์ให้ข้อมูลเกี่ยวกับคำกริยาที่มาพร้อมกัน
24. คำต่อท้ายคือส่วนขยายที่ปรับเปลี่ยนความหมายดั้งเดิมของคำ และสามารถเป็นคำนำหน้า (หากวางไว้ข้างหน้าคำ) หรือส่วนต่อท้าย (หากวางไว้หลังคำ)
25. คำว่า "finds" ซึ่งเขียนด้วย "ll" เป็นอนุพันธ์ของกริยา "find" ในขณะที่คำว่า "has" ที่เขียนด้วย "และ" อาจเป็นอนุพันธ์ของกริยา "มี" หรืออาจเป็นคำนามและอ้างถึง ต้นไม้.
26. คำว่า "ด้าย" เป็นคำที่มาจากคำภาษาละตินว่า "ไฟลัม"
27. คำตรงข้าม เป็นคำตั้งแต่สองคำขึ้นไปที่กำหนดความคิดหรือองค์ประกอบที่ตรงกันข้ามหรือตรงกันข้ามกันสำหรับ ตัวอย่าง "ดี" คือคำตรงข้ามของ "ไม่ดี" "สูง" คือคำตรงข้ามของ "ต่ำ" "จริงใจ" คือคำตรงข้ามของ "คุณโกหก".
28. ประโยคอัศเจรีย์ พวกเขามีน้ำเสียงเฉพาะ เนื่องจากต้องพูดโดยเน้น พวกเขาจะเขียนระหว่างเครื่องหมายอัศเจรีย์ และใช้เพื่อแสดงอารมณ์หรือความสูงส่ง
29. ตัวอักษร "rr" (เช่นเดียวกับในคำว่า "dog") มีการออกเสียงที่ชัดเจนซึ่งทำได้โดยการสั่นลิ้นกับเพดานปาก
30. ประโยคสามารถมีได้ตั้งแต่หนึ่งคำขึ้นไป

วงจรสื่อสาร

ฟังก์ชันต่างๆ ช่วยให้สามารถใช้ภาษาได้อย่างครบถ้วน เนื่องจากวงจรการสื่อสารประกอบด้วยส่วนต่างๆ ดังนี้

ตามด้วย: การสื่อสารด้วยวาจาและลายลักษณ์อักษร