แนวคิดในคำจำกัดความ ABC

ตามบริบทที่ใช้คำว่า คำอธิษฐาน จะอ้างอิงคำถามต่างๆ ...

ตามคำสั่งของ ไวยากรณ์ประโยคนั้นจะเป็นคำหรือชุดของคำที่มีความรู้สึกทางไวยากรณ์ที่สมบูรณ์และไวยากรณ์อิสระ ประโยคคือองค์ประกอบประโยคที่เล็กที่สุดที่เราหาได้และสามารถแสดงข้อความแสดงเนื้อหาของข้อเสนอได้ ตรรกะ, อาณัติ, คำขอ, คำถาม ก็คือสามารถสื่อสารความคิดได้ครบถ้วนและถึงแม้จะลบออกจากบริบทก็สื่อสารต่อไปได้.

เชิงทรรศนะ ประโยคจะถูกคั่นด้วยการหยุดชั่วคราวหรือโดยการลดโทนเสียงในขณะที่ประโยค คั่นด้วยเครื่องหมายวรรคตอน เช่น มหัพภาค ดังนั้น มหัพภาคจะหมายถึงการสิ้นสุดประโยคใน คำถาม.

ประโยคแบ่งออกเป็นสองกลุ่มตาม ทัศนคติ สันนิษฐานโดยผู้พูดหรือตามโครงสร้างวากยสัมพันธ์ที่พวกเขาถือ

ในกลุ่มแรกเราจะพบสิ่งต่อไปนี้: ประกาศ (ลอร่ากลับมาจากทำงานตอนหกโมงเย็น) อุทาน (ช่างเป็นอนารยชนอะไรอย่างนี้!) ปุจฉา (คุณชื่ออะไร?), จำเป็น (เขาทำการบ้านอยู่แล้ว) ลังเล (บางทีฉันอาจจะพบลอร่าพรุ่งนี้ตอนบ่าย) สมปรารถนา (หวังว่าวันเสาร์คงไม่ตกระหว่างงานแต่ง)

ในขณะเดียวกันในกลุ่มที่สองมีความโดดเด่นดังต่อไปนี้: แสดงที่มา, กริยา, อกรรมกริยา, สกรรมกริยา, แอคทีฟ, พาสซีฟ, ไตร่ตรอง, ซึ่งกันและกันและสะท้อนแฝง.

แม้ว่าเราจะยังพบการจำแนกประเภทย่อยอื่นๆ เช่น การอยู่ใน เรียบง่าย ซับซ้อน และซับซ้อน.

และในอีกทางหนึ่ง ความหมายที่แพร่หลายอีกอย่างหนึ่งซึ่งมาจากระยะเวลาของการละหมาดคือ ความหมายที่บัญญัติไว้ในบริบททางศาสนา ซึ่งหมายถึง วิงวอนหรือวิงวอนที่บุคคลทำต่อหน้าเทวดาหรือนักบุญ ไม่ว่าจะถวายสักการะ ทูลขอพิเศษ เช่น ช่วยให้ได้รับ งาน หรือเพียงเพื่อให้สามารถดาวน์โหลดและแสดงบางอย่างได้ อารมณ์ หรือ ความรู้สึก เป็นส่วนตัวมาก.

ตามที่ ศาสนา ได้หลายรูปแบบ ได้แก่ การอุทิศตนแบบง่ายๆ และการที่ผู้สวดภาวนาอาจทำให้เป็นสาธารณะหรือเป็นส่วนตัวตามเจตนารมณ์ของตน โดยเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมในช่วง งาน ทางศาสนาเช่นมวลหรือโดย ภาระผูกพันตามที่ระบุไว้ในบางศาสนา เช่น อิสลาม ที่ต้องละหมาดหรือละหมาดวันละห้าครั้ง

โดยทั่วไปการละหมาดตามหลักศาสนามักมีอิริยาบถทางกายร่วมด้วย เช่น ประสานมือ ชูมือออก กางแขนไขว้ แหงนมองท้องฟ้า ซ่อนใบหน้าในมือ เคลื่อนไหวไปมา และสุดขั้ว ความอัปยศ