Definicja imperium mongolskiego

W XIII wieku wojska Czyngis-chana rozpoczęły okres podbojów iw ciągu kilku lat skonsolidowało się ogromne imperium mongolskie.

Chociaż Mongołowie nie mieli dużej armii, dominowali nad strategia wojskowy i miał dwa potężne atuty: wytrawną kawalerię i wykwalifikowanych łuczników. Dzięki nim udało im się zdominować duże terytoria w północnych Chinach, Azji Środkowej, dzisiejszych Indiach oraz Rosji i Pakistanie.

Potomkowie Czyngis-chana, zwłaszcza jego wnuk Kubilaj-chan, rozszerzyli terytoria cesarskie. Jednak pod koniec XIV wieku sytuację pogorszyły powodzie na rzece Huang He, głód w północnych Chinach i wewnętrzne konflikty. Wraz z końcem dynastii zapoczątkowanej przez Czyngis-chana, imperium mongolskie zostało zastąpione w Chinach przez dynastię Ming.

Jacy byli Mongołowie w XIII wieku?

Historię narodu mongolskiego i jego imperium można prześledzić dzięki dokumentowi literackiemu o wielkiej wartości historycznej „Tajnej księdze Mongołów”. W ten sposób wiemy, że był to lud pasterzy koczowniczych z duchem wojownika i podboju. Jego głównym bóstwem był Tengri, którego

siła poruszał gwiazdy i kierował biegiem natury.

Oprócz mitów i bogów mieli wiele przesądów (wodę i ogień uważano za święte symbole). Z czasem przejęli buddyzm z tradycji chińskiej, a ich mity stały się elementem ich tradycji ustnej.

Chociaż byli okrutni i bezwzględni w walce, w czasie pokoju szerzyli sztukę, architektura i astronomia. Mieli trzy wielkie pasje: jazda konna koń przez bezkresne stepy, łucznictwo i zapasy (mongolski sposób walki otrzymuje imię bökh i w okresie Cesarstwa Mongolskiego był używany jako system szkoleniowy dla armia).

Imperium Mongolskie i historie Marco Polo

Wenecki kupiec Marco Polo wraz z ojcem i wujem wyruszyli w podróż do Chin, by handlować tzw. Jedwabnym Szlakiem. Przywitał ich Kubilaj-chan, który przyjął je w swojej letniej rezydencji w Xanadu.

Przez 23 lata Marco Polo przemierzył tysiące kilometrów po całym imperium mongolskim dzięki bezpieczeństwu zapewnionemu przez samego Kubilaj-chana. Po powrocie do Wenecji zaczął pisać jego słynna opowieść podróżnicza „Księga cudów”. Dzięki jej łamom możemy poznać wszelkiego rodzaju szczegóły: strukturę wojska, system pocztowy, funkcjonowanie z administracja, użycie papierowych pieniędzy, produkcja jedwabiu, wielkie prace publiczne lub wielkie umiejętność jeźdźców mongolskich.

Historia Marco Polo została dobrze przyjęta w Europie, ale wielu uważało, że Wenecjanin był zbyt fantazyjny w swoich opisach.

Zdjęcia: Fotolia - Mors74 / Peter Hermes Furian

Motywy w Imperium Mongolskim