Sinposis de Singing in the Rain

Kwalifikacja: Śpiewanie pod deszczem

Kierunek: Stanley Donen i Gene Kelly.

Scenariusz: Betty Comden i Adolph Green.

Muzyka: Roger Edens i Al Hoffman.

Fotografia: Harolda Rossona.

Dystrybucja: Gene Kelly, Donald O'Connor, Debbie Reynolds, Jean Hagen, Millard Mitchell, Cyd Charisse i Rita Moreno.

Kraj: USA.

Rok: 1952

Płeć: Muzyczny.

Trwanie: 99 minut.

Producent: Metro-Goldwyn-Mayer

Budżet: $2,540,800

Deszczowa piosenka opowiada historię hollywoodzkiego aktora, Dona Lockwooda (Gene Kelly) i jego partnerki scenicznej Liny Lamont (Jean Hagen), którzy stają w obliczu wielkiego potknięcia jego artystycznej karierze, gdy pod koniec lat dwudziestych przemysł filmowy przeszedł największą przemianę, a największy kryzys, gdy ukazał się pierwszy film z dźwiękiem: „El Cantante de Jazz"; małe doświadczenie, jakie mieli w talkach i przerażający głos Liny, spowodowały szereg problemów, które próbowały rozwiązać z pomocą młodej aktorki teatralnej o pięknym głosie Cathy Seldon (Debbie Reynolds), dla której Don czuje się wyjątkowo przyciąga.

Deszczowa piosenka (1952) została wyreżyserowana przez Stanleya Donena i Gene'a Kelly'ego (Don Lockwood), którzy również zagrali w tym opowiadaniu u boku Debbie Reynolds. (Cathy Seldon), Jean Hagen (Lina Lamont) i Donald O´Connor (Cosmo Brown), została nagrana w 1952 roku, z produkcją Metro-Goldwyn-Mayer za przybliżony koszt dwóch półtora miliona dolarów, dzięki czemu został rozpoznany na całym świecie jako jeden z najlepszych filmów komediowych, więc jest trochę ciekawy, że bohaterka (Debbie Reynolds) włożyła wiele odwagi w swojego partnera, reżysera i choreografa Gene'a Kelly'ego za jego ogromny brak umiejętności tańczenia, ale coś, co Do tej pory nie wiemy, dlaczego aktorka, która nie potrafiła tańczyć, została zatrudniona do musicalu najsłynniejszej tancerki w historii Hollywood, ale mimo to Rezultat był wspaniały, a problem z Reynoldsem został rozwiązany, pozwalając Kelly i O'Connorowi odegrać trudną rolę w scenach tanecznych w swoich rolach. jako Don i Cosmo, dwóch wspaniałych przyjaciół, którzy rozpoczęli karierę w showbiznesie jako muzycy, tancerze i śpiewacy, a wkrótce po wejściu do Przemysł kinowy.

Nakręcony w czasie, gdy Hollywood stopniowo zaczynało żegnać się z gatunkiem muzycznym ze względu na duże budżety, których wymagała tego typu produkcja, Cantando W deszczu stał się najlepszym z przedstawień tego gatunku, przykuwając uwagę publiczności tą historią, która została napisana i dostosowana do piosenki, czyli część muzyczna filmu została napisana jako pierwsza, co stanowiło wielkie wyzwanie dla scenarzystów Betty Comden i Adolpha Greena, którym udało się stworzyć klasykę kina przypominającego jeden z najważniejszych momentów dla siódmej sztuki, jak przejście od kina niemego do talkie, przejście doskonale w tym uchwycone. film.