15 przykładów przemocy psychicznej

przemoc psychiczna Jest to jedna z form nadużyć, które mogą wystąpić w partnerze, rodzinie lub środowisku pracy lub edukacji. Przemoc psychiczna może być zachowaniem aktywnym lub biernym, dyskredytacją, podporządkowaniem i pogardą wobec drugiego człowieka. Przemoc psychiczna nie jest konkretną i odosobnioną sytuacją, ale raczej zachowaniem długotrwałym. Na przykład: groźby, upokorzenia, obelgi.

Zwykle pogłębia się z czasem. Ponadto nasila się jego uszkodzenie ofiary, powodując efekty psychologiczne które uniemożliwiają obronę lub nawet zidentyfikowanie problemu. Ci, którzy ją stosują, mogą nie robić tego świadomie ze względu na szkody, jakie powoduje, ponieważ wiele form nadużyć jest społecznie lub kulturowo legitymizowanych.
Przemoc psychiczna może trwać subtelne kształty nie są postrzegane przez ofiarę, ale z czasem zapewniają kontrolę nad zachowaniem ofiary poprzez strach, uzależnienie i przymus.

W niektórych przypadkach może występować razem z innymi formami złe traktowanie takie jak przemoc fizyczna lub seksualna.

Jego konsekwencjami jest pogorszenie samoocena i niezależność, zwiększony stres, a nawet może wywoływać patologie psychosomatyczne. Może również prowadzić do rozwoju osobowości uzależnionych, psychotycznych lub gwałtownych.

Na przykład przemoc psychiczna wobec dzieci może spowodować, że dziecko będzie maltretować również w wieku dorosłym. W miejscu pracy spada wydajność, wzrasta wykorzystanie umiejętności i dyskomfort.

Poniższe przykłady można podać indywidualnie lub w odosobnieniu bez związku charakteryzującego się przemocą psychiczną. W przypadkach przemocy psychicznej jeden lub więcej przykładów pojawia się systematycznie przez długi czas.

Przykłady przemocy psychicznej

1. Zagrożenie. Generują strach w ofierze i ograniczają jej działania. Gdy groźba jest szkodliwa, podlega karze. Jednak groźby mogą również dotyczyć porzucenia lub niewierności.
2. Szantaż. Jest to forma kontroli poprzez poczucie winy lub strach.
3. Upokorzenie. Oczernianie w obecności innych (przyjaciół, współpracowników, krewnych) lub w prywatności.
4. Zmonopolizuj podejmowanie decyzji. Są relacje, w których decyzje są dzielone (przyjaźń, partner itp.), jednak w sytuacji przemocy wszystkie decyzje podejmuje jedna z osób. Obejmuje to zarządzanie pieniędzmi, sposób wykorzystania wolnego czasu, a nawet podejmowanie decyzji dotyczących życia drugiej osoby.
5. Kontrola. Chociaż istnieją relacje, w których kontrola jest zdrowa (na przykład kontrola rodzic-dziecko), staje się ona brutalną praktyką, gdy jest nadmierna. Istnieją inne związki, na przykład para lub przyjaźń, w których kontrola nie jest uzasadniona. Na przykład sprawdzanie prywatnych wiadomości lub podsłuchiwanie rozmów telefonicznych.
6. Nadużycie. Obelgi mogą być częścią form upokorzenia.
7. Dyskwalifikujące porównania. Stałe porównanie z innymi pracownikami (w miejscu pracy), osobami tej samej płci (w miejscu pracy) partner) lub rodzeństwo (w sferze rodzinnej) wytykanie wad lub wad osoby jest sposobem na nadużycie.
8. Krzyki. Argumenty są powszechne w każdym typie codziennych relacji. Jednak domaganie się kłótni jest formą przemocy.
9. Kontrola obrazu. Chociaż wszyscy mamy opinie o wizerunku innych, nie oznacza to, że ten drugi powinien podążać za naszym stanowiskiem. Kontrola nad wizerunkiem drugiej osoby odbywa się poprzez poniżanie, szantaż i/lub groźby.
10. Dokuczanie. Żarty mogą być dobrym sposobem na nawiązanie więzi, gdy istnieje zaufanie. Jednak nieustanne dokuczanie mające na celu dyskwalifikację i oczernianie drugiego jest jednym z elementów przemocy psychicznej.
11. Umoralnienie. Działania i myśli drugiej osoby są zawsze oceniane na podstawie domniemanej wyższości moralnej. Wiąże się to z szantażem i poniżeniem.
12. Przejrzeć. Wszyscy możemy mieć negatywne opinie na temat niektórych działań lub myśli innych. Jednak powtarzająca się i ciągła krytyka drugiego może być jednym z elementów budujących zachowanie przemocy psychicznej. Krytyka, która ma na celu oczernianie, nigdy nie ma konstruktywnej formy, która sprzyja rozwojowi drugiego, ale destrukcyjną formę, która bezpośrednio atakuje poczucie własnej wartości.
13. Zaprzeczanie percepcjom lub uczuciom drugiej osoby. Dyskwalifikowanie czyichś uczuć (smutek, samotność, radość) w sposób systematyczny powoduje niemożność wyrażenia siebie, a nawet nieufność do własnego osądu.
14. Obojętność. Zarówno w sferze pary, jak w miejscu pracy czy w rodzinie pozostają wobec drugiej osoby obojętne (na problemy dzieci, obecność partnera, osiągnięcia uczniów czy zadanie pracowników) jest sposobem na nadużycie. Jest to zachowanie bierne, które jednak jest formą przemocy psychicznej, gdy jest utrzymywane w czasie.
15. Molestowanie psychologiczne. Jest to celowa forma przemocy psychicznej, która ma na celu zniszczenie poczucia własnej wartości ofiary. Wyżej wymienione przykłady przemocy psychicznej są wykorzystywane jako część strategii mającej na celu wywołanie intensywnego dyskomfortu i stresu. Molestowanie moralne odbywa się przy współudziale grupy, jako współpracowników lub biernych świadków. Molestowanie może mieć charakter pionowy, gdy napastnik ma jakąś władzę nad ofiarą. Są to przypadki przemocy psychicznej w pracy, zwanej mobbingiem. Albo nękanie może mieć charakter horyzontalny, między ludźmi, którzy w zasadzie uważają się za równych sobie. Na przykład zastraszanie między uczniami.