Definicja mikronacji-mikropaństwa

Chociaż technicznie są to dwie nieco różne koncepcje, tutaj przeanalizujemy je razem pod kątem ich logicznego podobieństwa. Mikropaństwo to państwo uznawane na arenie międzynarodowej, którego wymiary fizyczne lub liczba obywateli są bardzo małe. Podobnie, mikronacja jest projektem mikropaństwowym, w tym sensie, że spełnia cechy charakterystyczne, ale nie cieszy się międzynarodowym uznaniem.

Przykładem skrajnego mikropaństwa jest Watykan; z jego terytorium całkowicie w obrębie miasta Rzymu (granica jest oznaczona prostą linią namalowaną na ziemi i nie ma zwyczajów u kolejny konkretny punkt, przez który należy przejść, ponieważ linia podziału znajduje się na tej samej ulicy, ma powierzchnię 0,44 kilometra kwadratowego i jego populacja nie dociera do tysiąca osób.

Poza tym w Europie istnieją inne mikropaństwa; najmniejsze po Watykanie to Monako (z niewiele ponad 2 kilometrami kwadratowymi i niewiele ponad 30 000 mieszkańców, położony na Riwierze Francuskiej w pobliżu granicy z Włochami) i San Marino (61 km2 i nie osiąga 33 000 populacja).

Niektóre mikropaństwa składają się tylko z jednego miasta, takiego jak Monako, podczas gdy inne przypominają mały region, na przykład region dużego kraju.

Liechtenstein (160 km² i około 37 000 mieszkańców), Andora (468 km² i około 85.000 mieszkańców) i Luksemburg (2586,4 km² i prawie 600 000 mieszkańców, będąc prawdopodobnie największym z mikropaństw) uzupełniają istniejące mikropaństwa w Europie.

Oprócz tzw. „starego kontynentu” innymi miejscami na świecie, gdzie mikropaństwa najbardziej się rozmnażają, są wody Pacyfiku i Karaibów.

Nauru, o powierzchni 21 kilometrów kwadratowych i niespełna 10 000 mieszkańców, jest wraz z Tuvalu (26 km² i nieco ponad 10 000 mieszkańców) oraz Wyspy Mashalla (181 km², około 71 000 mieszkańców), są najmniejszymi mikropaństwami na Pacyfiku.

Na Morzu Karaibskim znajdujemy Saint Kitts i Nevis (261 km² i ponad 50 000 mieszkańców), wyspę Grenada (344 km2, 110 000 mieszkańców) oraz Saint Vincent i Grenadyny (389 km², mniej niż 103 000 mieszkańców) jak mniejsze państwa.

Na papierze mikronacja to pączkujący mikropaństwo, czyli ludzka społeczność, która chce być uznawana za państwo na arenie międzynarodowej. Jednak w praktyce ta idealna definicja może odbiegać od rzeczywistości.

Weźmy na przykład jedną z najbardziej paradygmatycznych mikronacji: samozwańcze Księstwo Sealand.

Jego terytorium składa się z platformy wojskowej na zewnątrz funkcjonowanie na Morzu Północnym i opuszczony. Nie jest więc „starym naród„Czyje początki sięgają średniowiecze (jak w przypadku Andory) lub nawet wcześniej (jak w przypadku mikropaństw Oceanii), jeśli nie po prostu owocem rodzina który skorzystał z okazji, aby się tam osiedlić i uznać ją za swoją.

Innym podobnym przypadkiem jest wysepka Pontinha, którą możemy znaleźć w południowej części portugalskiej wyspy Madera. Jej powierzchnia wynosi 187 metrów kwadratowych, a jej właściciel Renato Barrios (samozwańczy monarcha tego terytorium) ogłosił niepodległość w 2007 roku po sporze z rządami rząd Madeiran za bar, który chciał otworzyć w forcie na wyspie, reszta to początek portugalskiej kolonizacji na wyspie.

Paroksyzm mikronacji dociera do tak dziwacznych przypadków, jak w kanadyjskim Vikesland, którego terytorium to małe rodzinne ranczo… oczywiście jego podstawa pochodzi z reportaż dla telewizji, która uczyniła swoją „suwerenną” (więcej informacji operator telewizyjny) i poświęca swoją „narodową” działalność charytatywną.

Wśród tych mikronacji można nawet znaleźć „imperium”, jak w przypadku Austenasia, projektu zrodzonego w 2008 roku, kiedy ojciec i syn, którzy mieszkający w domu jednorodzinnym w południowym Londynie wysłał list do swojego lokalnego przedstawiciela w brytyjskim parlamencie, informując go o tym niezależność... z domu.

Publikacja sprawy w Internet dołączył do narodu inne prywatne domy na całym terytorium brytyjskim, tworząc „imperium” z kawałkami terytorium podzielonymi między Anglię i Szkocję.

Ciekawym projektem mikronacji jest Asgardia, ponieważ jej terytorium nie jest z tego świata. Dosłownie: jego celem jest umieszczenie satelitów w kosmosie jako własnego terytorium i zdobycie międzynarodowego uznania.

Jeden z tych satelitów został pomyślnie wystrzelony. Celem - trudnym - jest stworzenie narodu z własnymi nowymi prawami.

Zdjęcie: Fotolia RoroB

Tematy w Micronation-Microstate