Definitie van spiervezel

Spieren zijn samengesteld uit de vereniging van een groep cellen die samentrekkende eenheden vormen waarvan de functie is om het te voorzien van zijn vermogen om beweging, elk van deze eenheden of cellen staat bekend als spiervezel.

Van spiervezel naar spier

De spiervezels hebben de vorm van een langwerpig filament, ze verzamelen zich in groepen die op een parallelle manier zijn gerangschikt en vormen vellen, elke groep Het bevat bloedvaten en is bedekt met bindweefsel dat de spierbundels vormt die samenkomen om de spier.

Het bindweefsel wordt voornamelijk gevormd door collageen, dit heeft de functie om compartimenten te creëren onafhankelijk en bieden ook de ruimtes waardoor de bloedvaten die zoveel zullen vervoeren zuurstof zoals voedingsstoffen naar de spiercellen en zullen afvalstoffen zoals koolstofdioxide terug in de algemene circulatie brengen. koolstof (CO2) en de producten die het gevolg zijn van spieractiviteit, voornamelijk zuur melkzuur.

Het belang van de spier die uit compartimenten bestaat, ligt in het feit dat hierdoor beweging slechts in een deel ervan kan worden uitgevoerd en niet in zijn geheel. In het geval van grote spieren zoals de deltaspier, die zich in de schouder bevindt, kan de samentrekking van het voorste deel helpt om de schouder naar voren te brengen, terwijl wanneer de rug wordt samengetrokken de schouder meer naar achter.

Functie van spiervezels

Spiervezels kunnen samentrekken, waardoor hun lengte wordt verkort, dit fenomeen maakt beweging in willekeurige spieren of in dwarsgestreepte spier, waaruit het spierstelsel bestaat.

Op het niveau van hart- een ander type spiervezel aanwezig is dat aanleiding geeft tot de hartspier, hierbij zorgt de samentrekking van de spiervezels ervoor dat de hartslag die nodig is om het bloed door de bloedsomloop.

De ingewanden bevatten andere soorten spiervezels die hun oorsprong vinden in de zachte spier, is de samentrekking van deze vezels een onvrijwillig proces en kunnen bewegingen plaatsvinden die de diameter van de holle ingewanden en de verschillende kanalen, waardoor de doorvoer van stoffen erdoor wordt bevorderd of vertraagd. Een voorbeeld hiervan doet zich voor tijdens de spijsvertering, worden de spiervezels verkort om peristaltische bewegingen te veroorzaken die de darmtransit bevorderen met wat voedsel van de mond naar de slokdarm gaat, naar de maag, naar de dunne darm en uiteindelijk naar de dikke darm, in dit proces komen veel kanalen tussen die de aankomst vergemakkelijken van stoffen die bij dit proces nodig zijn, zoals gal uit de lever en enzymen uit de alvleesklier.

Rode en witte spiervezels

Spiervezels hebben variaties waardoor ze zich kunnen aanpassen aan de behoeften van elk type spier. Sommige vezels zijn rijk aan een verbinding die myoglobine wordt genoemd en die ze donkerder maakt, deze vezels trekken samen van langzame vorm, een ander type vezels wordt witte vezels genoemd, ze hebben een grotere diameter maar bevatten minder myoglobine.

De witte spiervezels zij hebben een metabolisme anaëroob, ze zijn ontworpen om snelle en krachtige bewegingen uit te voeren voor een korte periode, de rode spiervezels een hogere stofwisseling hebben, de aanwezigheid van zuurstof nodig hebben, dus aeroob zijn, ze bijdragen aan het uitvoeren van langzamere bewegingen die meer weerstand vereisen en dwingen.

Foto: iStock - DaniloAndjus