Definitie van de publieke sector

De publieke sector is de sfeer van economie waarin de staat de hoofdrol heeft en tegenover de private sector staat, waarin ondernemerschap de motor is van economische activiteit.

3 fundamentele gevallen

De staat als promotor van de publieke sector heeft drie verschillende niveaus of gebieden: 1- Zakelijk, 2- Als organisatie politiek en 3- Als een weldoener entiteit.

De rol van de staat

De staat speelt een rol in de economie van een land, aangezien hij de wetgevende capaciteit heeft om in alle sectoren in te grijpen, vooral in strategische sectoren. Door de totstandkoming van wetten en normatieve voorschriften beheert de staat bepaalde activiteiten met een publieksbereik (bijvoorbeeld in transport, mijnbouw, infrastructuur, energievoorziening, enz).

Vanuit het perspectief van een politieke organisatie heeft de staat bevoegdheden op het gebied van nationale veiligheid, justitie of defensie, die fundamentele pijlers zijn van de publieke sector.

De staat vervult een sleutelrol als sociale weldoener (in sommige landen ook wel de verzorgingsstaat genoemd). Wetten en organisatiesystemen die van invloed zijn op de

onderwijs, gezondheid of sociale zekerheid ze maken deel uit van de publieke sector.

Het idee van de publieke sector heeft daarom een ​​politieke en sociale dimensie die het radicaal onderscheidt van de private sector, wiens benadering in wezen van economische aard is.

nationale begroting

Elke staat heeft financiering nodig om zijn verantwoordelijkheden na te komen. Er zijn drie verschillende financieringsbronnen: belastingen op burgers en de particuliere sector (die direct of indirect kunnen zijn), overheidskrediet of de uitgifte van valuta.

Met het ingezamelde geld plant de staat een nationale begroting, waarin wordt gespecificeerd wat er zal gebeuren besteden en wat de hoeveelheid geld zal zijn die overeenkomt met elke uitgave, dat wil zeggen, de verschillende items? budgettair.

Zorg voor een evenwichtige balans

De relatie tussen inkomen en uitgaven in een rijksbegroting biedt drie mogelijkheden: 1- Als de inkomsten lager zijn dan de uitgaven, spreken we van een tekort budget, 2- Als de inkomsten groter zijn dan de uitgaven, spreken we van begrotingsoverschot en 3- Als inkomsten en uitgaven samenvallen, is er een situatie van Balans budgettair.

De rijksbegroting heeft een sociale projectie, aangezien deze door burgers kan worden geraadpleegd. Op deze manier wordt de burgerschap kent de bestemming van het geld beheerd door de administratie om de publieke sector en de samenleving als geheel te dienen.

Problemen met de publieke sector