Definitie van copulatieve werkwoorden

Werkwoorden zijn een klasse van woorden die de kern van een zin vormen. Deze bijzonderheid is uniek onder de verschillende soorten woorden, aangezien een enkele werkwoordsvorm een ​​volledige betekenis geeft, iets dat niet gebeurt met de rest van de woorden. Dus als ik zeg dat het regent, ik ga of kom, communiceer ik iets met volledige betekenis.

Werkwoorden kunnen zijn analyseren vanuit verschillende benaderingen: afhankelijk van hun vervoeging, hun modi, hun werkwoordstijden of hun typologie. In dit bericht gaan we in op de copulatieve werkwoorden, een specifiek geval in de reeks werkwoorden van de Spaanse taal.

Wat zijn copulatieve werkwoorden?

Over het algemeen communiceren werkwoorden verschillende acties (lopen, lachen, rennen, denken...). Sommige werkwoorden communiceren echter geen acties en zijn daarom a uitzondering. We hebben het over copulatieve werkwoorden, waarvan het fundamentele kenmerk erin bestaat het onderwerp met het predikaat te associëren. Er zijn twee strikt copulatieve werkwoorden, het werkwoord zijn en zijn (in sommige classificaties wordt het werkwoord verschijnen ook als copulatief beschouwd). Als het hoofdwerkwoord van een zin copulatief is, is het predikaat geen verbaal maar een nominaal predikaat. Ze worden copulatieve werkwoorden genoemd omdat ze dienen als een unie (of copula) tussen een onderwerp en a

Terwijl er in een zin met een niet-copulatief werkwoord een bepaalde actie is (bijvoorbeeld in de zin "de vrienden zwommen in het zwembad"), is er bij gebruik van een copulatief werkwoord geen actie in de zin (bijvoorbeeld in de zin "mijn vrienden zijn goede sprinters", vindt er geen actie plaats, omdat de protagonisten van de zin eigenlijk niets anders doen dan zijn iets).

Semicopulatieve werkwoorden

Bepaalde werkwoorden kunnen lijken op copulatieven in de opleiding van enkele zinnen. Bijvoorbeeld de werkwoorden ontmoeten, resultaat, blijven, blijven of worden. Dit soort werkwoorden drukt de toestand van iets uit en kan een predicatief gebruik (niet copulatief) of een semicopulatief gebruik hebben. Ze zouden een predicatieve betekenis hebben in zinnen als "dat kind keerde zijn rug toe" of "de docent hield zijn argumenten." In plaats daarvan worden dit soort werkwoorden als semicopulatief beschouwd in zinnen als de volgende: 'die vrouw werd gek' of 'het kind was erg kalm'.

De moeilijkheid van de copulatieve werkwoorden ser en estar voor buitenlanders die Spaans studeren

Het onderscheid tussen ser en estar bestaat in zeer weinig talen en Spaans is er een van. Deze bijzonderheid is geen ongemak voor een spreker wiens taal Spaans is correct, maar het is een probleem voor buitenlanders. Zo kunnen eenvoudige uitdrukkingen zoals "Hoe is" of "Hoe is" die een andere betekenis hebben, gemakkelijk worden verward als ze niet worden onderscheiden met duidelijkheid wat het betekent om te zijn en te zijn.

Foto's: iStock - CEFutcher / vitapix