Definitie van de Grote Depressie

Op 29 oktober 1929 zonk de wereld. Nou ja, niet alles, maar een goed deel, tenminste dat wat begon te globaliseren en diep betrokken raakte bij het kapitalistische model van economie.

Die dag, gedoopt als zwarte dinsdag, de New York Stock Exchange aan het zinken was, ondanks het feit dat het vijf dagen eerder al tekenen had getoond (de zwarte donderdag, die nauwelijks was ingeperkt), slachtoffer van een reeks omstandigheden en structurele tekortkomingen van de systeem, dat de wereld meesleurt in een woeste economische crisis, met weinig precedenten in de wereld van economie. Het was de Grote Depressie.

De Grote Depressie was de periode die, van oktober 1929 tot het begin van de Tweede Wereldoorlog, een economische crisis die wereldwijd gevoeld werd, met meer of minder intensiteit, afhankelijk van de landen en vooral in de Verenigde Staten Verenigde.

Het was een financiële crisis, een gevolg van de beleggerseuforie van de periode na de Eerste Wereldoorlog. De Europese mogendheden hadden hun hegemonie verloren, de USSR werd geïsoleerd van de wereld en de Verenigde Staten kwamen naar voren als de nieuwe macht, hoewel nog steeds de helft slapend en half isolationistisch, die zich alleen liet ingrijpen in de aangelegenheden van het Amerikaanse continent (wat voor sommige landen al vervelend was) Latijns Amerikanen ...).

In deze context maakte de Amerikaanse economie een kwantitatieve sprong voorwaarts die haar naar de eerste plaats in de wereldorde stuwde. Beleggen op de aandelenmarkt was populair geworden en aan de stijging van de aandelenkoersen leek geen einde te komen.

Hieraan moet worden toegevoegd dat de economieën van de meeste landen in de wereld meer met elkaar verweven waren eng dan voorheen, waarmee we de perfecte setting hebben om de val van de hoofdrolspeler te slepen aan anderen.

Het land waarvan de beelden van de grote depressie voor het nageslacht in de collectieve verbeelding zijn gebleven, was de Verenigde Staten

Daar werd de crisis aangezwengeld met de bevolking op alle niveaus, zowel in de stad als in de industrie, maar ook op het platteland, op het platteland.

De crisis heeft echter een wereldwijde klap toegebracht en dit heeft veel schade aangericht aan de internationale handel.

Om uit de crisis te komen waren innovatieve oplossingen nodig, en deze kwamen van de hand van de Britse econoom John Maynard Keynes.

Voor de eenvoud zullen we zeggen dat Keynes geloofde in overheidsinterventie in de economie om de circulatie van geld in tijden van crisis met als doel de arbeiders aan het besteden te krijgen en zo de economie.

De economisch systeem kapitalist, gebaseerd op vraag en aanbod, werd dus gedreven, aangezien hoe meer geld mensen hebben, Hoe meer ze uitgeven, hoe meer bedrijven eraan verdienen, wat hun werknemers beter kan betalen, die op hun beurt de de cirkel meer uitgeven.

Op deze manier vormt de economie een perfecte cirkel die continu beweegt.

In de Verenigde Staten zijn proefschriften keynesiaans Ze werden aangenomen door de nieuwe president Franklin Delano Roosevelt, gekozen in 1933, die zijn ideeën voor het overwinnen van de crisis samenvatte in de zogenaamde Nieuwe deal.

Nieuwe deal betekent "nieuw contract", en het was precies dat: een nieuw sociaal contract tussen de overheid, de staat en de burgers. En het nieuwe contract was meer interventionistisch van de kant van de publieke administratie dan voorheen, iets waar de Verenigde Staten niet zo van houden (en dat leidde ertoe dat Roosevelts vijanden hem een ​​communist noemden).

Een van de maatregelen die door de regering van de Verenigde Staten werden genomen, was de financiering van individuen door middel van leningen zachte goederen, sociale hulp aan werklozen, controle over particuliere bedrijven en strenge regulering van de sector financieel. Het werd ook geïnvesteerd in tal van openbare werken.

De Grote Depressie was een van de directe oorzaken van de Tweede Wereldoorlog

De economische crisis trof Duitsland bijzonder hard, en de houding van de landen die de conflict het hielp niet om het te temperen. De wanhopige Duitsers werden de bouillon van cultuur ideaal om radicale oplossingen te laten zegevieren, zoals: communisme of de nazisme.

Veel van degenen die op Hitler stemden voor kanselier waren mensen die verarmd waren totdat ze alles verloren door de recessie economische macht, dus ze hadden niets anders te verliezen en veel te winnen als de Führer zijn belofte nakwam om trots en economische macht te herstellen. Naar Duitsland.

De oorlogseconomie en vooral de ontberingen hiervan hebben de Grote Depressie doen verdwijnen. Uiteindelijk, in een wereld die een deel van zijn bevolking had verloren en zijn wonden had gelikt, was de tijd van de Grote Depressie niet meer dan een verre herinnering. Wederopbouw, het helen van de wonden en aandacht voor de Koude Oorlog die al op de loer lag, waren de belangrijkste aandachtspunten van het naoorlogse moment.

Thema's in De Grote Depressie