Concept in definitie ABC

De term gnosis komt uit het Grieks en betekent specifiek kennis. Het gnosticisme is in algemene zin die filosofische stroming die zich verzet tegen het agnosticisme.

Dus, terwijl een agnost de persoon is die het onmogelijk acht om de waarheid van iets uit te spreken (bijvoorbeeld het bestaan ​​van God), is een gnosticus iemand die begrijpt dat het mogelijk is om een ​​werkelijkheid op een absolute manier te kennen.

In dit gebied zijn er drie gedifferentieerde stromingen. Een met een dimensie filosofisch, een ander met een magisch karakter en een derde doordrenkt van mythologie.

Gnosticisme in zijn historische context

Vanaf ll d. C begon een nieuwe debat filosofisch waarin de traditie filosofie van Plato en tegelijkertijd ontstond er een nieuw idee: het probleem van het bestaan ​​van God. Gnosticisme als een stroming van de gedachte Het heeft daarom een ​​filosofische en theologische dimensie en degenen die haar voorstellen verdedigden, de gnostici, waren denkers die verwant waren aan het primitieve christendom en het jodendom. Onder hen kunnen we Valentine, Carpocrates, Marcion of Basilides benadrukken.

De tekst het meest representatief voor deze stroming is het evangelie van de waarheid, waarvan Schrijver Het was Valentijn. Volgens deze gnostische denker heeft de mens psychische vermogens die voortkomen uit de Energie van de Schepper en wie deze vermogens kent, kan volledige kennis van de werkelijkheid verkrijgen.

De gnostici werden gekenmerkt door a houding in tegenstelling tot het traditionele Griekse denken, aangezien zij het intellectuele pad van kennis verwierpen en pleitten voor kennis gebaseerd op spiritualiteit en mythologie

Magisch en mythologisch gnosticisme

In deze context valt de figuur van Simon de Tovenaar op. Er zijn verwijzingen naar hem in het Nieuwe Testament, waar hij verschijnt als een tovenaar die indruk probeert te maken op de Samaritanen. Hij voerde aan dat er een dwingen oneindig dat van de Geest van God komt en dat deze kracht de oorsprong van het Universum verklaart.

De Mandeeërs, ook bekend als Sandeos, waren een joods-christelijke sekte en hun leer vertegenwoordigt het mythologische gnosticisme. Zijn volgelingen bevonden zich in verschillende gebieden van de Middellandse Zee en verdedigden de volgende ideeën:

1) de wereld ontstond na een strijd tussen twee krachten, licht en duisternis,

2) het licht vertegenwoordigt God en onder hem is er een creatieve kracht genaamd Ptahil die vergelijkbaar is met de Platonische demiurg,

3) mensen leven in de wereld die wordt gedomineerd door duisternis, maar na de dood zullen ze licht kunnen kennen en

4) Jezus Christus wordt beschouwd als een valse messias en voor de Mandeeërs was Johannes de Doper de authentieke spirituele referentie van het christendom.

Het Mandaean-collectief is momenteel een religieuze minderheid die in Irak is gevestigd en die wordt vervolgd door de islamitische gemeenschap en eerder werd vervolgd door christenen.

Foto: Fotolia - cosma