Definitie van de theorie van de vier humoren

In het oude Griekenland werden menselijke ziekten verklaard met fantastische criteria die heel dicht bij de verhalen van de mythologie lagen (bijvoorbeeld a ziekte kan worden geïnterpreteerd als goddelijke straf). Met de opkomst van de filosofische mentaliteit begonnen rationele criteria zich te verspreiden en ontstond een voorwetenschappelijke mentaliteit op alle kennisgebieden.

De nieuwe focus zette zijn eerste stappen op het gebied van geneeskunde met de studies van Hippocrates van Cos tussen de 5e en 4e eeuw voor Christus. C. Onder zijn meest relevante bijdragen valt zijn theorie van de vier lichaamsvochten op.

De balans tussen de vier lichaamsvochten bepaalt de gezondheid van het individu

Volgens Hippocrates is gezondheid in het algemeen en temperament van mensen wordt bepaald door de combinatie van lichaamsvloeistoffen (de term humor is in het Grieks gelijk aan vloeistof of vloeistof). In de Hippocratische geneeskunde zijn er vier vloeistoffen: bloed, zwarte gal, gele gal en slijm.

Vanuit deze divisie worden verschillende persoonlijkheden gevormd. Als de overheersende substantie bloed is, zal het individu een optimistisch temperament hebben, wat betekent dat het een enthousiaste, energieke, vastberaden en actieve persoon (parallel hebben deze mensen egoïstisch gedrag en hebben ze de neiging om overdrijving).

Als gele gal de overhand heeft, is het temperament van de persoon boos en hartstochtelijk. De overvloed aan zwarte gal genereert een persoonlijkheid met een neiging tot melancholie en kalme analyse.

Ten slotte, wanneer slijm de overheersende vloeistof is, is het individu bijzonder kalm, vredig, emotioneel en enigszins lui.

Voor Hippocrates, als de vier lichaamsvochten worden bewaard Balans de gezondheid van de persoon zal stabiel zijn en anders zal de onbalans of dyscrasie ziekten en veranderingen in temperament veroorzaken.

In het Corpus hippocraticum vinden we de algemene lijnen van de Griekse geneeskunde en het historische precedent van de huidige geneeskunde

De nadering Hippocratic was nogal een revolutie, omdat voor het eerst menselijke pathologieën werden verklaard vanuit de fysiologie. De theorie van de vier humoren ging uit van een holistische visie op de menselijke natuur en de gezondheid. Anderzijds belicht dit werk analyses over verschillende onderwerpen: epidemieën, voeding, fracturen, vrouwenziekten, het onderscheid tussen acute ziekte en kroniek of het belang van lichaamsbeweging.

Merk op dat in het corpus hippocraticum de eerste schriftelijke verwijzing verschijnt naar de ethische verplichtingen waaraan moet worden voldaan artsen (2500 jaar na dit verdrag studeren medische professionals af door de eed af te leggen Hippocratisch). Ondanks het feit dat dit werk gebaseerd was op evidente empirische criteria, aanbaden degenen die in Griekenland geneeskunde praktiseerden de godinnen die geassocieerd worden met gezondheid (Hígia en Panacea).

Foto Fotolia: Laufer