Concept in definitie ABC

Pedant is de term die in de volksmond wordt gebruikt om naar te verwijzen die verwaande, pretentieuze en verwaande persoon, die zijn tijd besteedt aan het pronken met de kennis die hij heeft, natuurlijk op een ongepaste en verontruste manier.

Verwaande persoon die opschept over de enorme kennis die hij bezit en die hij als superieur beschouwt aan die van de rest

Ondertussen naar de houding dat de pedant zich ontwikkelt, wordt in de volksmond pedanterie genoemd.

De term geniet een absoluut negatieve overweging.

De pedant houdt van opscheppen en opscheppen over zijn veronderstelde superioriteit in bepaalde aspecten van het leven, over andere mensen, en ze bijvoorbeeld verminderen en devalueren in het bijzijn van iedereen; in veel gevallen is het zelfs het meest kwetsend om dit te doen en doet het de ontvangers diep pijn.

Italiaanse oorsprong van het concept

Het woord komt uit de Italiaanse taal en ontstaat meestal in nauw verband met wetenschap. Omdat hierin

taal voorheen de professor of leraar van a school-, of ook aan degene die het beroep thuis uitoefende, hen les te geven Grammatica naar de kinderen.

Als gevolg daarvan was de vraag naar huisonderwijzers erg laag, degenen die wel eisten dat ze hun kinderen lesgaven, eisten enorme kennis en geleerdheid in alle aspecten.
Dat wil zeggen, ze wilden de beste leraar voor hun kinderen thuis hebben, maar tegelijkertijd dwongen ze hen om veel meer te weten dan het gemiddelde.

De tests waaraan ze werden onderworpen door de mensen die hen zouden inhuren, waren zeker veeleisend en vanaf dat moment begon het woord een connotatie negatief, omdat hij natuurlijk degene was die enorme kennis had en ook moest een imposante rivaliteit ontwikkelen met uw potentiële concurrenten voor de positie van leraar om adres.

Altijd opscheppen over wat bekend is

Met de rennen van de tijd dat dit gebruik achterhaald was, maar het werd gebruikt om te verwijzen naar die mensen die graag al het tijd om literaire teksten te citeren en theorieën voor te stellen, vooral in groepen, om te laten zien hoeveel ze weten alles.
Het enige doel is om aan te tonen dat het een persoon is die veel heeft gelezen en daarom nauwkeurige kennis heeft over het onderwerp of onderwerp in kwestie.

Hoewel kennis een onmiskenbare realiteit kan zijn, is het in sommige gevallen ook mogelijk dat de pedant niet al die kennis die hij beweert te bezitten, maar zijn houding, zijn manier van zijn en spreken doen de rest geloven dat hij wel weet dat hij van een of andere manier a wijs dat hij in staat is om iedereen iets te leren, omdat hij degene is die het meeste weet over alles.

Meestal verbergt zich achter de pedant een persoon die ontbreekt zelfvertrouwen en zeer onzeker over alles, voor zover die realiteit het verbergt achter het scherm van de pedant, van wie hij alles weet en al die tijd opschept over die kennis.

Een sociaal afgekeurde houding

Over het algemeen wordt het pedante individu niet goed gezien door de rest van de groep waartoe hij behoort, en nog meer, wanneer hij wordt betrapt, wordt hij gewoonlijk gediscrimineerd of verwaarloosd door een dergelijke situatie.

In principe omdat niemand graag momenten deelt met iemand die niet ophoudt te zeggen hoeveel Hij weet van alles en vooral veracht hij de rest omdat hij van mening is dat ze van niets weten en daarom inferieur zijn aan hem.
Het komt zelden voor dat iemand het leuk vindt dat een ander altijd opschept over hoeveel hij van iets weet en nog meer als hij het doet, vergezeld van opmerkingen over de onwetendheid die hem omringt.

Er is een conventie die zegt dat degene die het echt weet geen behoefte heeft om zijn wijsheid over iets te tonen, maar eigenlijk is het dat wel het zal spontaan en natuurlijk ontstaan ​​elke keer dat het in een bepaalde omstandigheid nodig is om het toe te passen en het op geen enkele manier hoeft te worden vastgeschroefd niemand.

Deze term wordt normaal gesproken synoniem gebruikt met wijs, verwaand en ijdel.

Onderwerpen in Pedante