Wat zijn auto-immuunziekten?

Het immuunsysteem is verantwoordelijk om ons te beschermen tegen de aanval van vreemde stoffen of parasitaire bacteriën, hun activiteit te neutraliseren en de balans van het lichaam te behouden. Deze functie maakt transplantaties moeilijk, omdat ze afstotingsreacties krijgen als ze een weefsel niet als hun eigen weefsel herkennen.
Er zijn echter momenten waarop het een afwijking krijgt en de cellen en weefsels van het lichaam zelf begint aan te vallen. Deze abnormale situatie wordt in het algemeen auto-immuunziekte genoemd. Wanneer het van genetische oorsprong is, is het eigenlijk een auto-immuunziekte, en wanneer het een verworven factor is of een uitlokkende oorzaak heeft, wordt het een auto-immuunziekte genoemd.
Auto-immuunziekten zijn onderverdeeld in systemische en lokale.
Systemische auto-immuunziekten tasten het hele lichaam of verschillende orgaansystemen aan. Sommige hiervan zijn reumatoïde artritis, die in de gewrichten begint en de huid, ogen, longen, spijsverteringsstelsel en hartspier aanvalt; Fibromyalgie, die fibreuze weefsels, spieren, pezen en ligamenten aanvalt; Systemische Lupus Erythematosus, die het zenuwstelsel, hematopoëtische, nier- en huidsystemen aantast; Sarcoïdose, de vorming van weefselballen die granulomen worden genoemd in verschillende organen; Guillian Barré-syndroom waarbij de zenuwverbindingen hun bedekking verliezen, waardoor de spierkracht en gevoeligheid worden aangetast.

Gelokaliseerde auto-immuunziekten zijn ziekten die een bepaald orgaan in het bijzonder aanvallen, waaronder: Type I diabetes, waarbij de Eilandjes van Langerhans, producenten van insuline, Myasthenia gravis, die de spieren aanvalt, Pernicieuze anemie, die het merg aanvalt dat produceert hemoglobine.
Naast genetische oorzaken kunnen auto-immuunziekten reacties op een factor zijn trigger zoals medicijnen, toxines, virussen, kruisreacties veroorzaakt door een andere ziekte, sommige voedsel of kanker.