Definitie van Past Perfect Plus

In het Spaans, de preterite voltooid voltooid verleden tijd is een werkwoordsvorm die verwijst naar het verleden van een ander verleden. Op deze manier, als we een moment in het verleden als referentie nemen, verwijst de voltooid verleden tijd naar een vorig verleden. Dus als ik een zie expositie van schilderen over de jaren 80 en ik wil zinspelen naar een eerdere tijd kan ik zeggen dat "in de jaren 70 er bewegingartistiek die in de jaren 80 al een trendverandering aankondigde, had "de werkwoordsvorm zijn" "de voltooid voltooid verleden tijd". In dit voorbeeld wordt opgemerkt dat er sprake is van een verleden (de jaren '80) waaruit een ander verleden (de jaren '70) wordt genoemd.

De vorming van de Preterite Pluscuamperfect

Om deze tijd te vormen, moet het hulpwerkwoord "hebben" worden gebruikt in de onvoltooid verleden tijd (ik had, jij had, hij-zij had, wij hadden, jij had en zij hadden) en voeg het deelwoord toe van het werkwoord wij willen uitdrukken. Wat betreft het deelwoord, de werkwoorden die eindigen op "ar" hebben het deelwoord dat eindigt op "ado" en de werkwoorden die eindigen op "er" of "go" hebben het deelwoord in "gone", behalve in het geval van werkwoorden onregelmatig.

Past Past Perfect Indicatief en conjunctief

Als ik zeg "ze had gegeten toen ik aankwam", gebruik ik de voltooid verleden tijd. In tegenstelling tot de indicatieve stemming, is er de aanvoegende wijs, dus de voltooid verleden tijd van de aanvoegende wijs introduceert hetzelfde mechanisme van het verleden van het verleden, maar met het idee van twijfel of waarschijnlijkheid.

Laten we een paar voorbeelden bekijken: "Ik ben ervan overtuigd dat ik graag naar de strand"," Als je mijn snack eerder had klaargemaakt, hoefde ik niet weg te rennen. " Zoals te zien is, wordt in de twee vorige zinnen het hulpwerkwoord "hebben" gebruikt in de onvolmaakte conjunctief (zou hebben / zou hebben) plus het deelwoord van het werkwoord.

Perfect en voltooid perfect

De denominatie van de verleden tijd voltooid voltooid verleden tijd komt uit het Latijn, specifiek van "plus quam perfectus", wat meer dan perfect betekent. Op deze manier hebben we twee samengestelde verledens, de ene perfect en de andere voltooid. In de indicatieve modus gebruiken we de past perfect om naar het recente verleden te verwijzen (ik heb vanmorgen gegeten of we sliepen tot elf uur), maar misschien En zoals we hebben opgemerkt, verwijst de voltooid verleden tijd naar een verder verleden, dat wil zeggen, een voltooide actie die voorafgaat aan een andere actie van de Verleden.

Foto's: iStock - DeanDrobot / svetikd