Concept in definitie ABC

Hulp wordt een menselijke actie genoemd die gericht is op het verlichten of oplossen van de behoeften van een persoon of sociale groep. Hulp kan eenzijdig worden verleend, wanneer de ontvanger deze niet terugbetaalt, of wederzijds, wanneer alle partijen er baat bij hebben.

De huidige economische organisatie met de daaruit voortvloeiende organisatie van het werk lijkt de notie van concurrentie te verheffen als een manier om vooruitgang en welvaart te bereiken. De waarheid is dat als we kritisch door de geschiedenis van de mensheid gaan, de grootste vooruitgang in alle opzichten werd veroorzaakt door samenwerking voor de wedstrijd. De moderne wetenschap is gebouwd op de theoretische postulaten uit het verleden die haar fundamenten hebben gelegd, de aanspraken op rechten werden gemaakt op zoek naar een aantal Consensus en elke menselijke onderneming, ook die welke economische rentabiliteit trachten te bereiken, kan alleen gedijen door het nastreven van gemeenschappelijke doelen door middel van wederzijdse hulp.

Een voorbeeld van steun kan worden verleend door de functies die door de staat worden vervuld. De Grondwet De morele steun van de staat is om die verwaarloosde sectoren te helpen die geen toegang kunnen krijgen tot goederen en diensten die nodig zijn om te overleven. Op deze manier garandeert de Staat hen onderwijs, veiligheid ziektekostenverzekering en andere dekkingen. Men kan dus zeggen dat de staat een hulpmechanisme is dat de samenleving heeft ontwikkeld voor de meest kansarmen. Voor staten van federale aard wordt benadrukt dat de hulp complementair moet zijn, zodat gecoördineerde en niet-concurrerende acties op lokaal (gemeentelijk of provinciaal), staats- (provinciaal of regionaal) en nationaal niveau (federaal). In het geval van de aanwezigheid van organismen supranationaal is hulp meestal gebaseerd op samenwerking tussen de instelling in kwestie (hetzij een internationaal mechanisme zoals de Verenigde Naties of een niet-gouvernementele organisatie) en de nationale overheid.

Een ander voorbeeld van een op hulp gebaseerde gemeenschap is de familie. In het algemeen vormt dit een geval van constante van solidariteit wederzijdse waarin elk lid zorgt voor de behoeften van de anderen. Niet tevergeefs is gezegd dat het de cel van de samenleving vormt. Er is inderdaad geen menselijke cultuur die door de geschiedenis wordt erkend waarin het gezin dat niet heeft gedaan vormde de fundamentele sociale kern en het prototype bij uitstek van het concept van hulp en leven in gemeenschap.

Het is belangrijk om de waarde van de hulp te redden voorbij een naïef vrijwilligerswerk dat is uitgeput in morele postulaten die weinig worden toegepast. De waarheid is dat het goed is om elke taak of sociale activiteit aan te gaan om een ​​genereuze houding te benadrukken die op de lange termijn zijn vruchten zal afwerpen.. In een strikt wetenschappelijk model is de Homo sapiens Het is een kuddedier, met de neiging om in groepen van kleinere tot grotere omvang te leven (paar, familie, dorp, stad, natie), waarvoor de hulp lijkt deel uit te maken van zijn eigen genetica, aangezien het onmogelijk is om een ​​sociale relatie voor te stellen zonder deze fundamentele variabele van het leven elke dag. Deze hypothese wordt ondersteund door degenen die waarschuwen dat de dieren die het dichtst bij de mens staan ​​de hond en het paard zijn, wezens ook gezellig van aard en vormen echte "gemeenschappen" waarin ze hun menselijke meester observeren als de leider van de groep. Aan de andere kant zijn er tal van historische voorbeelden dat een mens in absolute eenzaamheid kan leven. Daarom is het in werkelijkheid, naast de biologische basis van de neiging van mensen om te aggregeren, duidelijk dat ze factoren moeten overwegen die groter zijn dan tot de enige biologische waardering, waarvoor menselijke hulp verschilt van het louter groepsleven van andere dieren en affectieve en sociale componenten omvat uniek.