Concept in definitie ABC

Gebrek aan voedselinname voor een lange tijd.- In onze taal vinden we dat de term honger twee belangrijke verwijzingen kan hebben: ten eerste wordt het gebruikt om te verwijzen naar de gevoel dat wordt ervaren na een bepaalde periode vanaf de laatste consumptie van voedsel, dit varieert per persoon, met het type voeden dat wordt gedragen, met de specifieke omstandigheden van de situatie en met andere elementen. Dat wil zeggen, rekening houdend met de blootgestelde omstandigheden en na een lange tijd zonder enige vorm van voedsel te hebben gegeten, is het heel gewoon en heel gewoon dat mensen en dieren honger hebben.

Er zijn typische symptomen die ons waarschuwen, op mensen anticiperen dat we honger hebben en dat het tijd is om te gaan zitten om iets te eten, waaronder: gevoel van holheid en leegte in de maag, hoofdpijn, zwakte, vooral als het al een lange tijd is, en bij sommige mensen kan een scherp slecht humeur worden ervaren door lange tijd niet te eten een tijdje.

Naast deze problemen die zich in het fysieke kunnen manifesteren, moeten we aangeven dat voedsel super belangrijk is voor mensen, omdat het ons geeft Energie Om het hoofd te bieden aan de verschillende activiteiten die we gewoonlijk gedurende de dag hebben, is het daarom erg belangrijk dat we de schema's van elke maaltijd respecteren: ontbijt, lunch, snack en diner. We zullen een gezond leven hebben en ook een bevredigende prestatie in onze acties.

De honger van de mensen naar het gebrek aan kansen en economische middelen

Aan de andere kant wordt het woord honger veel gebruikt in onze taal met een sociale connotatie en met een algemeen gevoel van goed in relatie tot de toestand van extreme armoede, ellende en ondervoeding waar een groot deel van de de bevolking wereld vanwege het gebrek aan dat voedsel waar we het over hebben gehad en dat, zoals we zeiden, essentieel is voor ons levensonderhoud en om te presteren in wat we ondernemen.

Als er wordt gezegd dat een of andere wereldbevolking honger lijdt, komt dat omdat ze geen toegang hebben tot basisvoedsel, dat essentieel is vanwege het gehalte aan voedingsstoffen dat ze hebben. Basisvoedingsmiddelen voorzien de persoon van calorieën en bevatten over het algemeen koolhydraten.

Het gevoel van honger of gebrek aan voedsel in het lichaam is een van de meest fundamentele gewaarwordingen, niet alleen van de mens, maar van elk levend wezen. In die zin is het bevredigen van die leegte veroorzaakt door gebrek aan voedsel wat ons in staat stelt om in een normaal met ons bestaan, aangezien voedsel een van de meest primaire behoeften is en van vitaal belang. Normaal gesproken wordt beweerd dat honger de neiging heeft om aanzienlijk te verschijnen na vier uur na laatste maaltijd, dit gevoel verdiepen met het verstrijken van de uren en met het behoud van het gebrek aan voedsel.

In situaties die niet helemaal gebruikelijk zijn, kan het gevoel van gebrek aan voedsel en honger echter hun leren voor langere tijd worden getolereerd (hoewel niet geëlimineerd).

Honger hebben is vooral het gevolg van de actie die bepaalde klieren en hun stoffen (zoals de hypothalamus) in onze hersenen teweegbrengen. Op deze manier worden signalen naar het hersenorgaan gestuurd die de noodzaak benadrukken om voedsel te consumeren voordat bepaalde condities van 'normaliteit' (meer of minder) verslechteren.

Een plaag die groeit

Zonder twijfel is honger als sociaal concept en als pandemie vandaag de dag een van de ernstigste problemen op onze planeet. Volgens studies van de verantwoordelijke instellingen (zoals de VN) zijn ondervoeding en honger een van de de belangrijkste doodsoorzaken in de wereld, een situatie die miljarden mensen treft, evenals grote regio's van de planeet. dus de ongelijkheid in toegang tot voedsel, productiemiddelen en toegang tot voeding aangepast aan de specifieke behoeften van elk type persoon.

Het meest merkwaardige en betreurenswaardige aan deze situatie die, zoals we zojuist hebben opgemerkt, verschillende regio's en naties van onze planeet doormaken, is dat deze zich gewoonlijk voordoet op plaatsen waar voedselproductie opvalt, zodat kinderen en mensen in het algemeen van honger omkomen in deze contexten is een echte ramp die niet kan worden geloofd of begrepen worden.

In die zin en zonder twijfel de belangrijkste verantwoordelijkheid het behoort toe aan de staat, normaal gesproken een afwezige staat die niet handelt zoals het hoort om een ​​rechtvaardige verdeling van rijkdom en kansen te bereiken. Het kan en is ontoelaatbaar dat in een voedselproducerend land mensen sterven door gebrek aan voedsel.