Definitie van openbaar advocaat

In het wettelijk kader zijn er algemene principes die door alle naties worden aanvaard. Zo staat vast dat ieder mens Rechtsaf te verdedigen voor de rechtbanken en in het geval van het niet hebben van de not economische middelen nodig is, kan het worden bijgewoond door een openbare verdediger. In die zin is de bijstand van een advocaat een openbare dienst die door de staat wordt gefinancierd. Als deze openbare dienst niet bestond, zou de gelijkheid van burgers voor de wet.

Wat de etymologie betreft, komt het woord advocaat van advocatus, een woord dat is gevormd uit de Latijnse uitdrukking "ad auxilium vocatus" (de persoon die helpt of degene die wordt geroepen om te helpen). De term office komt van officium, dat op zijn beurt weer is afgeleid van opificium (dit woord wordt gevormd door opus, wat gelijk staat aan werk, en door het werkwoord facere, dat wil zeggen, doen).

In juridische terminologie staat de dienstverlening van deze advocaten bekend als een wachtdienst.

Als algemene richtlijn geldt dat degenen die in de ambtsverschuiving worden geïntegreerd, advocaten zijn met hun overeenkomstige officiële kwalificaties en die deel uitmaken van een balie van een gebied. Normaal gesproken moeten advocaten een minimum aan beroepservaring hebben alvorens deze dienst te verlenen en specifieke cursussen over verschillende juridische aangelegenheden hebben gevolgd.

Deze professionals krijgen een economische vergoeding voor hun juridische bijstand aan de gedetineerden en voor alle procedures die verband houden met hun arrestatie en het daaropvolgende proces.

Aan de andere kant is de toegang tot de wachtdienst vrijwillig. Dit betekent niet dat de openbare verdediger een overheidsfunctionaris is, aangezien de advocaat die deze activiteit uitoefent de neiging heeft om deze verenigbaar te maken met de uitoefening van zijn beroep in de privésfeer.

Om een ​​individu het gratis advies van een advocaat te laten ontvangen, moet de staat dit recht eerst erkennen. In het kader van de wet, instelling van de dienstplicht is opgenomen in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

In het oude Rome en in sommige gebieden van middeleeuws Europa waren er advocaten voor de armsten

Het meest verre historische precedent van de openbare verdediger is te vinden in de Romeinse beschaving, waar er al advocaten waren voor mensen zonder middelen economisch, de causadici. In de Middeleeuwen werd de traditie van de Romeinse beschaving voortgezet. Zo was in de middeleeuwen de samenleving verdeeld in klassen en een groot deel van de bevolking hij leefde in een situatie van armoede. Het is in de context van middeleeuws Europa waar de figuur van de "advocaat voor de armen" verschijnt. Het gebrek aan bescherming van de armen bij het verdedigen van hun rechten was gebaseerd op de waarden van de christelijke traditie.

In het geval van de Kroon van Castilië, specificeerden de wetteksten dat advocaten de verplichting hadden Moreel juridische bijstand te verlenen aan degenen die in extreme armoede verkeren. Met het verstrijken van de tijd verspreidde de belangenbehartiging van de armen zich naar de gebieden van Amerika.

In de wereld van het recht is er ook een andere vrijwilligersactiviteit zonder financiële vergoeding, het pro bono publiek.

Pro bono legal is een activiteit die juridische professionals altruïstisch uitvoeren wanneer ze van mening zijn dat sommige individuen of groepen hun diensten gratis nodig hebben. De term pro bono is een Latijnse afkorting voor pro bono public en betekent 'voor het algemeen belang'.

Fotolia-foto's: Sabelskaya / Saiful