Voorbeeld van ellips in gedichten

De weglatingsteken in gedichten Het is de manier om zinnen op een ongebruikelijke manier te construeren en hun doel is om het gedicht een bepaalde vorm of constructie te laten aannemen die bij de auteur past.

De weglatingsteken in gedichten bestaat in het onderdrukken van woorden die grammaticaal noodzakelijk zijn, maar die ze gebruiken niet bevorderlijk zijn voor het idee dat de dichter moet hun ideeën uiten, of om ruimte te besparen in het schrijven en het gedicht aan te passen aan de constructie die de auteur wil bereiken; De betekenis van de zin is echter duidelijk en het afwezige woord of de afwezige woorden worden begrepen en het schrijven ervan is niet nodig.

Voorbeeld van weglatingsteken in gedichten:

Mooi meisje met gouden haren.

De zin hierboven volledig geschreven kan er zo uitzien:

Het meisje is mooi en haar haar is goudkleurig.

De woorden La, is, en heeft zijn, kleur zijn weggelaten, maar de zin wordt begrepen.

Een ander voorbeeld van weglatingsteken in gedichten We kunnen het zien in de volgende paragraaf:

Ik zag haar aan de oever van de rivier zitten

Zijn onbewogen gezicht, zijn verloren blik en zijn glimlach,

Zijn glimlach, oh hoe niet op te merken!

Ze was openhartig, oprecht en zo mooi dat het haar gezicht verlichtte.

De verwijderde woorden zijn ik, ik zag en Zijn glimlach. De volledige zinnen blijven:

Ik zag haar op de oever van de rivier zitten,

Ik zag zijn onbewogen gezicht, ik zag zijn verloren blik en ik zag zijn glimlach,

Zijn glimlach, oh hoe niet op te merken!

Zijn glimlach was openhartig, oprecht en zo mooi dat het zijn gezicht verlichtte.

Een ander voorbeeld van weglatingsteken in gedichten is de volgende:

De donkere, warme nacht door het geluid van krekels

Hij was getuige van onze ontmoeting, subtiel en gepassioneerd.

Die nacht verlichtte de volle maan ons met zijn licht,

Maar de wolken, handlangers van onze liefde

Ze verstopten het om ons in de schaduw te laten, zonder getuigen.

De vorige alinea zonder weglatingsteken is:

De nacht was donker, warm en geacclimatiseerd door het geluid van krekels

De nacht was getuige van onze ontmoeting, die subtiel en gepassioneerd was

Die nacht verlichtte de volle maan met haar licht ons

Maar de wolken waren handlangers van onze liefde

De wolken verborg de Maan om ons in de duisternis te laten, zonder dat er getuigen waren.