Functies van de ademhalingsketen

Cellulaire ademhaling is de functie waarmee een cel energie verkrijgt om zijn taken uit te voeren functies, door het splitsen van voedselstoffen in energiemoleculen meer gemakkelijk. De ontvouwing is de chemische reactie waarbij een molecuul, door de aanwezigheid van andere stoffen, katalysatoren genoemd, wordt omgezet in een andere, eenvoudigere.

Om zijn functies uit te voeren, haalt de cel energie uit een molecuul dat adenosinetrifosfaat wordt genoemd. Adenosinetrifosfaat bestaat uit drie fosfaatmoleculen, bevestigd aan een monosacharide (eenvoudige suiker) genaamd ribose. Wanneer dit molecuul wordt gehydrolyseerd (waterstof wordt toegevoegd), breekt het en laat een van de fostaten vrij, waarbij onder andere water en energie vrijkomen.

Cellulaire ademhaling bestaat uit de reeks cellulaire reacties die plaatsvinden vanaf het binnenkomen van glucose tot de omzetting ervan in ATP.

Voorbeeld ademhalingsketting:

Glycolyse Aan het begin van het ademhalingsproces. Glucose passeert het celmembraan en in het cytoplasma ondergaat het glucosemolecuul een oxidatieproces, waarbij het zich splitst in twee moleculen pyrodruivenzuur, ook wel pyruvaat genoemd. Andere stoffen, zoals aminozuren, worden ook geoxideerd, waarbij aminen en pyruvaat vrijkomen.

decarboxylering. Pyruvaatmoleculen komen de mitochondriën binnen, waar ze worden aangevallen door enzymen die oxidatieve decarboxylering veroorzaken. In eerste instantie is een enzym verantwoordelijk voor het vrijmaken van een van de koolstofatomen van pyrodruivenzuur (het vrijgeven van CO2), en tegelijkertijd is een ander Het enzym is verantwoordelijk voor het vrijgeven van twee waterstofatomen, waardoor een acetylradicaal (azijnzuur zonder hydroxylradicaal -OH) wordt geproduceerd.

Citroenzuurcyclus. Acetylradicalen worden getransporteerd door een ander enzym, genaamd "Co-enzym A", naar de matrix mitochondriaal (de kern van de mitochondriën), waar acetylradicalen worden geoxideerd en vrijgegeven Energie. In deze fase worden de CO2-moleculen ook opnieuw gecombineerd met co-enzym A om in totaal 6 geoxideerde acetylmoleculen te produceren, die de co-enzymen NADH en FADH2 vormen.

In de volgende stap worden de resulterende co-enzymen, genaamd NADH en FADH2, opnieuw geoxideerd, zodat ze elektronegativiteit hebben en elektronen en protonen kunnen accepteren, die geleverd door andere co-enzymen, die elektronen toevoegen en fosforyleren (fosfor toevoegen) aan de co-enzymen, totdat drie fosformoleculen en zuurstofmoleculen worden toegevoegd, om te produceren ATP