Het belang van de metamorfose, door Franz Kafka

Ook gekend als De transformatie door de titel in het Duits, Die Verwandlung, dit werk is een korte roman waarin de hoofdpersoon, Gregorio Samsa, wakker wordt veranderd in een enorme kever, een onmogelijk feit in de de realiteit echter een perfecte abstracte manier om te argumenteren en de moeilijkheden en uitdagingen van het individu te onderzoeken om te communiceren, te relateren en te functioneren de maatschappij van de 20e eeuw. Het fenomeen dat Samsa ervaart, is een deur om zijn gedrag en gevoelens, en in het bijzonder degenen die deel uitmaken van zijn omgeving, te analyseren, in twijfel te trekken en erover te discussiëren.

Beschouwd als een van de fundamentele werken in de geschiedenis van de literatuur, werd eind 1912 geschreven door de in Praag geboren Franz Kafka, hoewel het pas in 1915 werd gepubliceerd. Het zag het licht in oktober van dat jaar, in de publicatie Die Weissen Blatter en een maand later publiceert een uitgever het als een onafhankelijke titel van zijn collectie.

Als centraal thema kunnen we het misverstand benadrukken waarvan Samsa, de hoofdrolspeler, het slachtoffer is, evenals de afwijzing, frustratie, eenzaamheid... allemaal terugkerende thema's in de artistieke stroming van de tijd waarin het was geschreven. Als een werk gekenmerkt door de expressionistische geest, toont het niet de realiteit, maar de emotie van het gevoel dat dat probeert verzenden, hoewel al deze interpretatieve lezingen van het werk werden verduidelijkt door dezelfde auteur, die dat zei Metamorfose was geen enkele vorm van bekentenis en dat zijn werk een lijn had gevolgd van studie verschillend. Kafka wees de symbolische en expressionistische interpretaties die aan zijn werk waren gegeven echter niet af.

Structuur van het werk

De roman kan in drie delen worden verdeeld. De eerste zou zijn wanneer Gregorio Samsa wakker wordt, getransformeerd in een insect. Wat in dit contact het meest tot uiting komt, is het misverstand waar de man onder lijdt het nieuwe aspect dat het presenteert, evenals zijn eigen verbijstering voor alles wat is gebeurt.

De tweede toont het isolement waaraan hij is blootgesteld, evenals de afwijzing van zijn hele omgeving, die zich niet langer alleen vanwege zijn uiterlijk van hem distantieert dat het presenteert en de veranderingen die het blijft ondergaan - hoewel Samsa zich aanvankelijk als een mens gedraagt, variëren zijn gewoonten genoeg tijdens de ontwikkeling van het verhaal - maar vanwege zijn ziekte moeten allen, die van hem leefden, zichzelf in gevaar brengen. werk.

Het derde deel vertelt over de verergering van de ziekte en de dood van de hoofdrolspeler, nieuws dat zijn familie opgelucht ontvangt.

De andere drie hoofdpersonages die Gregorio Samsa vergezellen

– De vader, meneer Samsa, is een zeer belangrijke figuur in de vertelling. Hij is de eerste die Gregorio afwijst en confronteert hem gewelddadig. Het is duidelijk dat dit een parallellisme zou kunnen zijn met het leven van de auteur, die zijn vader als een beledigend wezen beschouwde.

– De moeder van Gregor, mevrouw Samsa, wordt gedwongen te werken vanwege de "ziekte" van haar zoon en wijst hem af omdat ze zo bang is dat ze hem niet eens kan aankijken.

– De zus, Grete, is het personage dat het dichtst bij de hoofdrolspeler staat en degene die hem met haar minachting de meeste schade toebrengt. In eerste instantie zorgt hij voor hem, maar wenst hem uiteindelijk dood.

Als secundair verschijnen er verschillende huurders die in het huis blijven als Gregorio, op wie valt het gewicht van de gezinseconomie, wordt hij gedwongen te stoppen met werken, drie dienstmeisjes en het hoofd van Gregorius. Iedereen gaat uiteindelijk van hem weg vanwege de enorme afwijzing die hij uitlokt.

Hiermee wordt begrepen dat Metamorfose dat in het werk voorkomt, wordt niet alleen door Gregorio Samsa geleden. Zijn is een fysieke transformatie, maar in zijn omgeving gebeurt het psychologisch.

Het hele werk kenmerkt zich door de absurditeit die het van meet af aan neerzet als iets dat zou moeten zijn aangenomen door de lezer zonder verdere vragen te stellen, naast de verstikkende sfeer die zich in het geheel vestigt scènes. Alles speelt zich af in de woonkamer van het huis en in de kamer van Gregorio, het is beklemmend en draagt ​​bij breng de angstgevoelens van de personages over, evenals claustrofobie en de behoefte om eraan te ontsnappen zich. Dit is heel typerend voor Kafka's stijl, net als de overvloed aan details, het trage tempo en de uitputtende beschrijving. van de angst van de hoofdrolspeler, waardoor de lezer wordt uitgenodigd om met hen al hun teleurstellingen, twijfels en dilemma's te lijden van vitaal belang.

Afbeelding: Matias del Carmine