Belang van Vrije Software

Er zijn momenteel twee belangrijke manieren van denken onder de makers van software. Aan de ene kant staan ​​de programmeurs die de bedrijfseigen software en aan de andere kant degenen die de gratis software.

Deze laatste pleiten ervoor dat alle gebruikers het recht hebben om de software die ze nodig hebben gratis te hebben, en om de code van die software openbaar, toegankelijk en zichtbaar te maken voor iedereen die deze wil wijzigen (Open source), om het aan uw behoeften aan te passen.

Dit concept, hoewel het misschien een beetje utopisch lijkt, heeft erachter gezeten een hele filosofische stroom, gedetacheerd door miljoenen programmeurs die dagelijks meewerken aan het maken van nieuwe programma's en het ontwikkelen van steeds meer code. Als zodanig werd het eind jaren 80 geboren door de hand van Richard Stallman, om zich te verzetten tegen het monopolie dat de grote computerbedrijven probeerden op te leggen.

En hier moeten we een kleine alinea maken om een ​​veel voorkomende verwarring over de vrije term op te helderen.

Gratis betekent niet noodzakelijk gratis. Een gratis programma waarvan de code niet open is, kan niet als vrije software worden beschouwd, en een programma houdt ook niet op gratis te zijn omdat er voor wordt betaald.
Hij gratis software is er een van, in woorden van de grondleggers van deze stroming, geeft vrijheid aan de gebruiker: vrijheid om de code te onderzoeken, onbeperkt te gebruiken, te verspreiden als u dat wenst en te wijzigen als u dat wenst. Het delen van gratis software is eigenlijk geen misdaad, maar juist de reden waarom het programma is gemaakt.
Wanneer een gebruiker gratis software verwerft, wordt hij er eigenaar van, zonder voorwaarden, aangezien de programmeurs afstand doen van elk recht erop.

Terugkomend op het onderwerp, de hoofdvraag is: Waarom zou ik als gebruiker zorg moeten dragen voor het gebruik van vrije software en niet voor propriëtaire software? Nou ja, om meerdere redenen. Om te beginnen bevatten de meeste grote propriëtaire programma's kwaadaardige code, verborgen voor de gebruiker en gebruikt om informatie te verzamelen of subroutines uit te voeren zonder toestemming van de gebruiker. Door de code niet te kunnen zien, is het niet precies bekend of dat propriëtaire programma schoon is of echt misbruik maakt van de gebruiker. Het tegenovergestelde van een gratis programma, dat is software met niets verborgen.

Daarnaast is een ander belangrijk aspect dat het, althans volgens zijn verdedigers, een continue codeverbetering gedeeld en dus van de programma's. Door gedeeld te worden, kan elke programmeur de originele code verbeteren om deze beter te laten werken of iets anders doen, en die code tegelijkertijd reshared kan oneindig worden gewijzigd, terwijl een privéprogramma alleen kan worden gewijzigd door zijn eigenaren, die dit misschien willen of niet, volgens strikt economische en zakelijke criteria, en niet de beste gebruikersservice.

Het belang hiervan beweging is zodanig dat de Gratis software heeft het gebied van computers overstegen om zich uit te breiden naar andere gebieden zoals film, kunst, televisie of zelfs de literatuur.