Definitie van sociale cognitie

Sociale cognitie verwijst naar een reeks interne (cognitieve) processen die door hun integratie zorgen voor een adequate interactie van het individu in de sociale omgeving waarin vindt.

Volgens de filosofische positie van Aristoteles zijn mensen sociale dieren, misschien wel de grootste van allemaal, aangezien hij bijna vanaf het begin van zijn leven moet leven in een samenleving van harmonieuze manier. Levend in de samenleving hebben mensen de juiste socialisatiepatronen nodig. Hoewel we in sommige gevallen een reeks regels en rollen hebben die ons vertellen hoe we ons moeten gedragen in de situatie waarin we ons bevinden, wat er gebeurt in ambigue situaties waarin we geen duidelijk draaiboek hebben gedragsmatig? Hoe voeren we het oordeel uit dat zou aangeven wat de beste manier is om in die onzekere situatie te handelen?; Welnu, het is in de processen die sociale cognitie integreren waar de antwoorden op deze vragen worden gevonden.

Sociale cognitie moet worden opgevat als een reeks interne processen die het mogelijk maken en faciliteren interactie tussen individuen van een sociale of culturele groep, en vertegenwoordigen daarom een ​​element cruciaal. Sociale cognitie is gebaseerd op de uitwisseling van sociaal gedeelde informatie en in de vorm van signalen dat het mogelijk maken om informatie te verwerven van de rest van de onderwerpen die deel uitmaken van de situatie die wordt uitgevoerd kaap. Dat wil zeggen, hoewel er gelegenheden zullen zijn waarin er geen duidelijk gedefinieerde regels zullen zijn om te bepalen hoe we moeten handelen, in dezelfde omgeving en in het gedrag van andere mensen vinden we impliciete informatie die ons enige duidelijkheid geeft over hoe we ons gedragen. Zoals eerder vermeld, verwijst sociale cognitie niet naar een enkel proces, maar naar een reeks processen; Sommigen van hen worden hieronder beschreven.

Toegankelijkheid en facilitering

Zoals vermeld aan het begin van deze tekst, ontstaan ​​de elementen van sociale cognitie wanneer we worden geconfronteerd met dubbelzinnige situaties. Deze situaties kunnen op verschillende manieren worden geïnterpreteerd door de mensen die ze ervaren. Een element dat de interpretatie hiervan mogelijk maakt, is de toegankelijkheid die verwijst naar het "gemak" dat we hebben om te kunnen de informatie van een constructie uit ons geheugen halen om te bepalen of de situatie vijandig of hartelijk is. Op deze manier geldt: hoe toegankelijker de informatie over een prikkel, hoe sneller de interpretatie van de situatie zal zijn. Op dezelfde manier wordt toegankelijkheid aangevuld met een ander proces, facilitering genaamd, dat verwijst naar al die methoden die niet opdringerig zijn maar die individuen blootstellen aan relevante informatie voor de evaluatie van de situatie, zijn sommige auteurs van mening dat facilitering ook kan verwijzen naar de priming effect (voor meer informatie over dit laatste fenomeen wordt voorgesteld om hoofdstuk 11 "Anchors" van het boek Thinking fast, thinking slow door Daniel te lezen Kahnemann*)

Volgens het onderzoek rond deze verschijnselen lijkt het erop dat sommige individuen permanent toegang hebben tot bepaalde elementen; dus hebben deze mensen de neiging om de werkelijkheid te interpreteren volgens deze elementen. Een probleem dat samenhangt met permanente toegankelijkheid is dat mensen hun werkelijkheid slechts vanuit één perspectief kunnen zien.

Assimilatie- en contrasteffecten

Hoewel de situatie dubbelzinnig kan zijn in de zin van het ontbreken van duidelijke gedragsscripts, is ze niet vrijgesteld van een context die de interpretatie zal beïnvloeden. Op deze manier verwijst de context naar al die factoren waaruit de bestaande situatie bestaat uitvoeren en die verwachtingen, doelen, ervaringen en zelfs gemoedstoestanden beïnvloeden. kop op. In die zin wordt erkend dat wanneer we interpretaties van de werkelijkheid maken, we dit doen op basis van de compatibiliteit met toegankelijke elementen (bijv. als we in een slecht humeur zijn, interpreteren we de werkelijkheid met een visie pessimistisch). Er zijn echter momenten waarop het faciliterende effect continu kan optreden. naar het effect van toegankelijkheid, waardoor er een "herwaardering" op basis van dit nieuwe plaatsvindt informatie; Dit fenomeen wordt het contrasteffect genoemd.

toeschrijvingen

Sociale cognitie maakt het niet alleen mogelijk om te oordelen over welk gedrag we moeten uitvoeren, het stelt ons ook in staat om verklaringen te geven voor de gebeurtenissen en gebeurtenissen die we ervaren. De door Fritz Heider ontwikkelde attributietheorie stelt dat individuen "psychologen" zijn naïef", omdat we altijd proberen een mogelijke verklaring te geven voor het gedrag dat we waarnemen en uitvoeren Door anderen. In die zin kunnen de toeschrijvingen die we maken intern of extern zijn; Wat het eerste betreft, worden gedragingen verklaard door individuele kenmerken (bijvoorbeeld persoonlijkheidskenmerken, intelligentie, enz.). Externe attributies verwijzen op hun beurt naar de verklaring van situationele elementen van de context.

Referenties

Kimble, C., Hirt, E., Diaz-Loving, R., Hosch, H., Lucker, G. W. & Zarate M. (2002) Hoofdstuk 8. Sociale invloed: gehoorzaamheid, conformiteit en zelfgenoegzaamheid. in c. Kimbel, E. Hirt, R. Diaz-liefhebbende, H. Hosch, GW Lucker & M. Zárate (red.) Sociale psychologie van Amerika. (1e. red. pp. 197-224). peerson.