10 voorbeelden van utopie en dystopie

De Utopia het is een idee van een denkbeeldige, idyllische, perfecte en rechtvaardige samenleving, waarin mensen in harmonie leven. Bijvoorbeeld: Een samenleving waarin geen enkele vorm van ongelijkheid bestaat.

De dystopie het is een weergave van een denkbeeldige, onrechtvaardige en chaotische samenleving, waarin niemand zou willen zijn. Bijvoorbeeld: Een menselijke beschaving die onderworpen is aan buitenaardse wezens.Daarom zijn utopie en dystopie tegengestelde concepten.

Wat betreft hun gebruikscontext, deze termen worden in de filosofie, politiek of economie gebruikt om naar samenlevingen te verwijzen denkbeeldige objecten die in het heden niet bestaan, maar daartoe zouden kunnen komen (afhankelijk van het geval is het min of meer mogelijk dat gebeuren).

In deze disciplines worden utopische samenlevingen beschreven om alternatieve organisaties voor te stellen die als beter worden beschouwd dan de huidige. In plaats daarvan dienen verklaringen van dystopische samenlevingen om te stellen hoe de wereld niet zou moeten zijn. In beide gevallen wordt de realiteit van nu bekritiseerd en wordt aangegeven op welke punten verbetering nodig is.

Bovendien worden beide concepten gebruikt in artistieke disciplines, vooral in film en literatuur, met de doel om bij de toeschouwer of bij de lezer een ander en kritisch begrip van de samenleving op te wekken huidig.

In relatie tot utopie creëert kunst plaatsen die niet bestaan, die perfect zijn en die geïsoleerd zijn van andere beschavingen. In verschillende werken wordt dystopie echter meer gebruikt dan utopie, omdat het gebruikelijker is om toekomstige samenlevingen te beschrijven waarin er systemen zijn totalitaire politici, dominante technologische elementen, natuurrampen of invasies van verschillende wezens, die het leven daarin erg moeilijk maken voorwaarden.

In de meeste dystopische verhalen worden echte elementen meestal gecombineerd (omdat ze verwijzen naar of lijken op iets dat bestaat) met onwerkelijke fenomenen (omdat ze situaties beschrijven die in het heden niet voorkomen en meestal verband houden met sciencefiction).

Kenmerken van utopie

De kenmerken die een utopische samenleving wenselijk maken zijn:

Kenmerken van dystopie

De kenmerken die een dystopische samenleving onwenselijk maken zijn:

voorbeelden van utopie

1. De Republiek, van Plato (427-347 n. C). Hoewel de term utopie in het oude Griekenland niet bestond, wordt in dit boek de ideale samenleving beschouwd als een democratische stadstaat. waarin er drie sociale groepen zijn: de leiders (degenen die verantwoordelijk zijn voor eerlijk regeren), de krijgers (degenen die verantwoordelijk zijn voor de republiek verdedigen) en de handarbeiders (die de taak hebben om alle noodzakelijke elementen voor zichzelf en voor de de rest).
2. Leviathan, door Thomas Hobbes (1588-1679). In dit boek wordt de ideale samenleving geregeerd door een absolute staat, die het resultaat is van het sociale contract tussen mensen en die: de macht om de orde te handhaven, omdat de vrijheid van individuen is gegarandeerd, maar er worden grenzen gesteld om het welzijn van iedereen te waarborgen.
3. utopisch socialisme. Het is een concept ontwikkeld door verschillende auteurs, zoals Robert Owen (1771-1858) en Flora Tristán (1803-1844), en gaat ervan uit dat de ideale samenleving zal worden bereikt wanneer de kapitalistische organisatie overwint en wanneer de staat gelijkheid kan garanderen (zodat er geen armoede meer is), toegang tot basisdiensten (zodat alle kunnen gebruiken) en de medewerking van alle onderwerpen (zodat iedereen werkt met als doel het produceren van het voedsel en de elementen die nodig zijn om te leven).
4. zonstad, door Tommaso Campanella (1568-1639). In dit werk wordt een utopische samenleving beschreven, die zich op de top van een berg bevindt en wiens De regering is eerlijk en bestaat uit een leider, Hoh de Metafysicus, en drie ministers, Pon, Sin en meer In deze beschaving dient technologie om het leven van mensen te verbeteren en is de productie collectief, omdat iedereen evenveel tijd werkt en rust en voedsel en uitgebreide voorwerpen deelt.
5. het nieuwe atlantis, door Francis Bacon (1561-1626). In deze roman wordt het verhaal verteld van een mythische plek die wordt bewoond door een ideale, harmonieuze en evenwichtige samenleving. Deze gemeenschap ontwikkelde zich dankzij wetenschappelijke en technologische kennis, die het mogelijk maakte om het leven van mensen in relatie tot productie, politiek en economie te verbeteren.

voorbeelden van dystopie

1. Een gelukkige wereld, door Aldous Huxley (1894-1963). Het is een roman waarin het verhaal van Lenina Crowne en Bernard Marx wordt verteld in een dystopische setting. De samenleving waarin deze personages zich bevinden, is verdeeld in kasten en wordt gecontroleerd door een regering autoritair, die alle burgers controleert en artistieke creatie, religie en andere soorten kennis censureert en praktijken.
2. Alphaville, door Jean-Luc Godard (1930). Het is een film waarvan het plot het verhaal laat zien van Lemmy Warning, een spion die naar Alphaville moet om twee missies te vervullen. Alphaville is een dystopische stad waar gedachten en gedrag worden aangestuurd door een machine. van mensen en waarin sprake is van verschillende verboden praktijken, zoals het gebruik van een selectie van woorden.
3. de matrix, door Lana Wachowski (1965) en Lilly Wachowski (1967). Het is de eerste film in een tetralogie die het verhaal vertelt van Thomas Anderson, een man die werkt als programmeur en hacker en dat hij ontdekt dat de realiteit waarin hij leeft niet bestaat, maar een virtuele illusie is die door andere mensen wordt gecontroleerd.
4. essay over blindheid, door José Saramago (1922-2010). Deze roman vertelt het verhaal van hoe mensen een ziekte krijgen waardoor ze blind worden. Vanuit deze pandemie wordt een dystopische samenleving beschreven waarin egoïsme, chaos en wanhoop heersen en die wordt gecontroleerd door een repressieve en autoritaire regering.
5. een kiezelsteen in de lucht, door Isaac Asimov (1920-1992). Deze roman vertelt het verhaal van Joseph Schwartz, een kleermaker uit de 20e eeuw die naar de toekomst wordt gestuurd. De aarde van die tijd wordt beschreven met behulp van dystopische sciencefiction, aangezien deze planeet, na een nucleair ongeval, is bijna verwoest, met weinig natuurlijke hulpbronnen en hoge niveaus van radioactiviteit. Daarnaast komen andere typische elementen van dit genre naar voren, zoals een sterrenstelsel dat wordt geregeerd door een onrechtvaardige keizer en de dreiging van een bacteriologische oorlog.

Oorsprong van termen

Het woord "utopia" werd voor het eerst gebruikt door Thomas More in 1516 in zijn boek De optima republicae statu, doque nova insula Utopia, libellus vere aureus, neg min salutaris quam festivus (Over de beste staat en het nieuwe eiland Utopia, een echt gouden boekje, niet minder feestelijk dan winstgevend), om te verwijzen naar een perfecte en egalitaire samenleving, die niet bestond en waarin mensen in harmonie leefden.

Dit woord komt van de moderne Latijnse term Utopia, wat de vereniging van de Griekse stemmen kan zijn οὐ ( "Nee en τόπος (“plaats”) en het Latijnse achtervoegsel -IA of de vereniging van εὖ ("goed en τόπος (“plaats”) en het Latijnse achtervoegsel -IA. Het concept kan dus verwijzen naar een plek die niet bestaat of naar een plek die goed, ideaal of aangenaam is.

Wat betreft de oorsprong van de term "dystopie", dit woord verscheen voor het eerst in 1868 in een toespraak van John Stuart Mill, een Britse politicus, die het gebruikte om de acties en doelstellingen van zijn. te bekritiseren regering.

Dystopia komt van de moderne Latijnse term dystopie, gevormd door het Griekse voorvoegsel δυσ- (“kwaad”) en door het Latijnse woord Utopia (waaruit de U is verwijderd). Daarom verwijst het concept naar een slechte plek die niet bestaat.

Het kan u van dienst zijn: