Concept in definitie ABC

lilen gomez | jan. 2022
Professor in de filosofie

dogmatische theologie

Theologie is de studie van het goddelijke. Een dogmatische theologie is er een die zich bezighoudt met de goddelijkheid, haar eigenschappen en volmaaktheden, rekening houdend met Het uitgangspunt zijn geopenbaarde principes - namelijk religieuze dogma's - die worden geaccepteerd als een kwestie van vertrouwen.

Er moet ook worden opgemerkt dat, in een gedachte zoals die van San Agustín de Hipona (354 d. C - 430 AD C.), bestaat geloof niet uit louter dogmatisme, maar bestaat er een wederzijdse relatie tussen geloof en rede, aangezien beide complementaire instrumenten zijn in de zoektocht naar de waarheid. In die zin zal hij zeggen dat "geloof zoekt, begrip vindt". Het intellect heeft niet de rol om het bestaan ​​van God te baseren, maar het is een middel om tot hem te naderen en de waarheden van het geloof, als geopenbaarde gegevens, te aanvaarden.

Filosofie en dogmatisme

De passage uit de Kritiek van de zuivere rede waarin Immanuel Kant (1724-1804) bevestigt dat de empiricus David Hume 'hem uit zijn dogmatische slaap heeft gewekt', is bekend. In filosofie, wordt "dogmatisch" opgevat als het soort denken dat ernaar streeft een noodzakelijke en daarom universele kennis te vestigen, strikt genomen onafhankelijk van de fysieke wereld, metafysica. De "dogmatische droom” waarnaar Kant verwijst, is de droom van de rede om onmiddellijk te weten (zonder toevlucht te nemen tot de) gevoeligheid) de essentie van alle dingen.

Waar de filosoof op wijst, is dat dit soort intuïtie alleen mogelijk is voor een goddelijk wezen, maar niet voor kennis binnen de grenzen van de menselijke cognitieve vermogens. Mensen, als eindige wezens, hebben geen oneindige intuïtie van de wereld, maar om te weten zijn zowel concepten als gevoelige (dwz empirische) intuïties nodig. Een metafysica die onderdrukt dimensie empirische kennis is dus dogmatisch, want zonder de ervaring hij kan zijn concepten niet onderbouwen; daarom kan het niet als een wetenschap worden geconstitueerd.

Wetenschap en dogmatisme

Zoals we hebben gezien, zijn er relaties tussen rede, geloof en filosofie, die een scherpe scheiding tussen dogmatisme en argumentatief denken in twijfel zouden kunnen trekken. Wat is dan het verschil met het dogma van de wetenschap, als het in geen van de gevallen mogelijk is om ultieme waarheden te baseren?

In de wetenschap worden bepaalde "waarheden" meestal geaccepteerd als uitgangspunten die niet vereist zijn: rechtvaardiging. We noemen deze postulaten "axioma's". Wat deze ongegronde waarheden echter onderscheidt van dogma's, is dat de axioma's van een theorie willekeurig worden bepaald en conventioneel, dat wil zeggen, ze kunnen altijd worden vervangen door andere axioma's. Dit maakt het bouwwerk van de wetenschap volledig controleerbaar, want als een deel van een theorie niet waar blijkt te zijn, kan het worden geëlimineerd.

Aan de andere kant, wat het dogma kenmerkt, is de onbetwistbaarheid ervan, voor zover het dogma elke verificatie afwijst. Terwijl de waarheden van de wetenschap voorlopige waarheden zijn, die worden aanvaard op basis van een pragmatisch belang, omdat ze dat zijn nuttig voor een bepaald doel, worden dogmatische waarheden aanvaard als geopenbaarde waarheden, waarvan de duurzaamheid in de tijd nooit wordt gezien bedreigd, om uitzondering van het geval waarin de totaliteit van de leer die op dergelijke dogma's is gebaseerd, wordt verworpen.

Bibliografische verwijzingen

Gomez Santibanez, G. (2017) Sint-Augustinus: geloof en rede. CIELAC.

Santaya, G. (2002) Dogmatisme en scepticisme. Stelling, vol. XXI/1-3, blz. 95-102.

Garcia Cubillos, J. NAAR. (2012) De Copernicaanse inversie en de grenzen van kennis bij Hume en Kant. Dissertaties Magazine, N°3. ISSN: 2215-986X. blz. 116-134.