Kritisch essay over globalisering

Kritisch essay over globalisering

Voor- en nadelen van globalisering in een postpandemische wereld

In het midden van de 20e eeuw, in het hart van de westerse beschaving, werd een proces geformaliseerd dat zich sinds de jaren van de zijderoute enkele eeuwen langzaam had ontwikkeld. In de moderne tijd kreeg het de naam van globalisering, en bestaat uit de integratie van economieën op een enkele en grote wereldmarkt, waarin het kapitaal vrijer circuleert dan mensen, en de consumptiemaatschappij haar grootste en diepste dimensie bereikt.

Velen hebben deze trend bijna een eeuw lang bekritiseerd en geprezen. Sommigen zien daarin een consolidering van liberale economische projecten, die grote transnationale zakenconsortia een leidende rol in de wereld geven; terwijl anderen de democratiserende tendens ervan benadrukken door de vrije stroom van informatie toe te staan ​​en nationale grenzen en politieke projecten te bagatelliseren. Hoe het ook zij, het idee om een ​​‘global village’ te bewonen was nog nooit zo dichtbij gerealiseerd als in de tijd dat, onverwachts, de Covid-19 pandemie uitbrak.

De (donkere) kant van de wereldwijde pandemie

De pandemie is, zoals bekend, ook een onderdeel van de nieuwe mondiale dynamiek: de snelle bewegingen van toeristen en reizigers van de ene kant van de wereld naar de andere laten ziektekiemen ook niches vinden die geschikt zijn voor hun komst. En toch maken de enorme sociaal-economische ongelijkheden in de wereld het moeilijk om een ​​uniforme strategie te implementeren.

De geïndustrialiseerde landen en een hoog inkomen, dus beschikken ze niet alleen over de technologie en de middelen om een ​​oplossing voor het gezondheidsprobleem te vinden, maar ze kunnen ook te maken krijgen met beperkingen, quarantaines en verstoringen van de toeleveringsketen op een betere manier, hun beroepsbevolking kunnen bedienen en beter weerstand kunnen bieden De hit. Dit is niet het geval bij uw zakenpartners. Derde wereld, waar aan de ontberingen van de epidemie moet worden toegevoegd die van de productieve en sociaaleconomische ineenstorting.

Terwijl het ene deel van de wereld herstelt met een betere basis, blijft het andere langer gezonken. En terwijl de geïndustrialiseerde wereld debatteert over de psychologische effecten van opsluiting, de bewoners van de derde wereld verlangen naar grotere beschermingsmarges die hen in staat stellen dreigende besmetting te voorkomen of hen te beschermen in geval van ziek worden. Terwijl de eerste wereld debatteert over het al dan niet vaccineren en campagnes voert om de infodemie die op sociale netwerken wordt geproduceerd, tegen te gaan, schreeuwt de derde wereld om meer toegang tot het vaccin.

Ook, terwijl de eerste wereld zijn verkoopmachine vertraagt ​​om te wachten op de golf van besmettingen, de werkloosheid in de derde wereld schiet omhoog en de strijd tegen armoede is schandalig terugslag. Blijkbaar doet de onderlinge verbondenheid en onderlinge afhankelijkheid die de globalisering teweegbracht, in gewone tijden beschouwd als een win-winmechanisme, dat niet bracht de mogelijkheid met zich mee dat, in uitzonderlijke tijden, deze onderlinge afhankelijkheid grotere quota van steun voor de mindere inhoudt begunstigd.

De gevolgen van dit mondiale functioneren daarentegen overstijgen de grenzen van het nationale. Het volstaat om het tekort aan microchips te observeren dat de bloeiende Europese industrieën teistert, het resultaat van de ineenstorting gezondheidszorg in India, om te beseffen dat mondiale problemen oplossingen vereisen, hoe voor de hand liggend ook, globaal.

Wat er echter gebeurde, was precies het tegenovergestelde: de sterkste naties hebben hun toevlucht gezocht in de verharding van hun grenzen en hebben de goedkope arbeid van hun partners genegeerd reclame. De geïndustrialiseerde landen zijn bijvoorbeeld overgegaan tot het monopoliseren van de meeste beschikbare vaccins, tot het punt dat in de ontwikkelde wereld een aanzienlijk percentage (bijna 50%) van de bevolking Het heeft al het volledige schema van een of ander vaccin ontvangen, terwijl dat cijfer in andere landen niet eens 10% van de totale bevolking bereikt.

Velen die met dit scenario worden geconfronteerd, voorspellen de dood van de globalisering, dat wil zeggen de terugkeer naar nationalistische plannen voor industriële ontwikkeling, van de hand van financiële staatssteun, dat wil zeggen procedures die heel anders zijn dan die welke verschillende internationale organisaties aanbevelen ontwikkelingslanden: de liberalisering van hun markten. En ondertussen, in het licht van de eerste pogingen tot rampen, springen machtige landen overboord en laten miljoenen zonder werk achter.

Een gouden kans

Het ergste is dat, gezien de omstandigheden, de crisis veroorzaakt door de pandemie en de respectieve quarantaines een wereldwijde kans met zich meebrengt ongekend om een ​​meer rechtvaardige productieve dynamiek tot stand te brengen, die helpt bij het oplossen van de brute ongelijkheden die de planeet teisteren, en niet alleen dat: een solidariteitsdynamiek die als precedent dient voor de noodzakelijke toekomstige samenwerking, in het licht van nog grotere uitdagingen, zoals verandering klimaat.

Een meer ondersteunende globalisering zou de weg kunnen banen voor een meer geïntegreerde en diverse mensheid. waarden werkelijk universele fundamenten. Als, met dezelfde gretigheid waarmee de veronderstelde deugden van de vrije markt worden bevorderd, sociaal-economische en financiële verantwoordelijkheid zou worden gestimuleerd, of Mochten de nodige ethische debatten plaatsvinden over de distributie van medicijnen in de wereld, dan zouden veel van de kwalen van die tijd kunnen beginnen overwinnen.

Wat heb je eraan om de bevolking van geïndustrialiseerde landen te vaccineren, zelfs met boosterdoses, terwijl de... bevolking van achtergestelde landen broedt in hun eigen lichaam, of in dat van hun overleden familieleden, een nieuwe variant van virus die de bescherming van het vaccin kan beëindigen? Wat is het morele karakter van? Bedrijf Westerlingen die tegenwoordig duizenden arbeiders in de steek laten wier goedkope arbeid hen vroeger in staat stelde hun rendement te maximaliseren en hun markten te consolideren?

De pandemie zal in ieder geval vroeg of laat eindigen en de globalisering zal daar doorgaan, klaar om op de een of andere manier haar dynamiek te hervatten en te leren van geleefde ervaringen. Het is aan ons om het naar een veelbelovende toekomst te leiden, om er een proces van te maken dat het welzijn vergroot en niet dat de kloof tussen arm en rijk vergroot.

Referenties:

• "Essay" in Wikipedia.
• "Globalisering" in Wikipedia.
• "Globalisering: bedreiging of kans?" Bij Internationaal Monetair Fonds.
• "Is er een einde gekomen aan de globalisering?" op de Andes Development Corporation (KAF).
• "Een korte geschiedenis van globalisering" in Wereld Economisch Forum.
• "Globalisering" in Stanford Encyclopedia of Philosophy.

Wat is een essay?

De repetitie is een literair genre waarvan de tekst wordt gekenmerkt door in proza ​​geschreven te zijn en door een specifiek onderwerp vrijelijk te behandelen, gebruikmakend van de argumenten en de waardering van de auteur, evenals de literaire en poëtische middelen die het mogelijk maken om het werk te verfraaien en de esthetische kenmerken ervan te versterken. Het wordt beschouwd als een genre geboren in de Europese Renaissance, vooral vrucht van de pen van de Franse schrijver Michel de Montaigne (1533-1592), en dat het door de eeuwen heen het meest gebruikte formaat is geworden om ideeën uit te drukken in een gestructureerde, didactische en formeel.

Volgen met: