100 voorbeelden van chemische elementen

De chemische elementen zijn een soort zaak die door geen enkele procedure of chemische reactie ze kunnen worden gereduceerd of ontleed in andere, eenvoudigere elementen. Om deze reden kan worden gezegd dat een element alles is er toe doen gemaakt door atomen van dezelfde en unieke klasse, dat wil zeggen atomen met hetzelfde atoomnummer (gelijk aantal protonen), hoewel ze een verschillende atoommassa hebben. Bijvoorbeeld: zwavel, boor, chroom, tin.

De eerste definitie van een chemisch element werd geïntroduceerd door: Lavoisier in de Traité Élémentaire de Chimie, in 1789. Al in de 18e eeuw verdeelde Lavoisier eenvoudige stoffen in vier groepen:

Periodiek systeem der elementen

Vandaag kennen ze elkaar 118 chemische elementen. Ze zijn allemaal verzameld, geclassificeerd en georganiseerd volgens veel van hun eigenschappen in een grafisch schema dat bekend staat als het periodiek systeem der elementen, dat oorspronkelijk is gemaakt door de Russische chemicus Dimitri Mendelejev in 1869. Het periodiek systeem bestaat uit 18 groepen (kolommen) en 7 perioden (rijen), waarin de chemische elementen zich bevinden.

De hoofdgroepen die in deze tabel te vinden zijn, zijn:

De alkalimetalen (groep 1), de aardalkalimetalen (groep 2), de scandiumfamilie, die de aarden en actiniden omvat (groep 3), de titaniumfamilie (Groep 4), de vanadiumfamilie (Groep 5), de chroomfamilie (Groep 6), de mangaanfamilie (Groep 7), de ijzerfamilie (Groep 8), de kobaltfamilie (Groep 9), de nikkelfamilie (groep 10), de koperfamilie (groep 11), de zinkfamilie (groep 12), aardelementen (groep 13), carbonide-elementen, in deze groep is Koolstof, de basis van het leven op aarde (groep 14), stikstofvormende elementen (groep 15), amfigenetische elementen, omvat zuurstof, een fundamenteel element voor de ademen van de levende wezens (Groep 16), halogeenelementen (Groep 17) en edelgassen (Groep 18).

Veel van deze elementen hebben stabiele of radioactieve isotopen, dat wil zeggen, hetzelfde chemische element, bijvoorbeeld waterstof (H), kan verschillende isotopen hebben (¹H, ²H, ³H). Dit betekent dat elk isotoopatoom hetzelfde aantal protonen heeft (wat impliceert dat het tot hetzelfde chemische element behoort) en een verschillend aantal neutronen.

Sommige isotopen zijn niet stabiel (radioactief), dat wil zeggen, uiteenvallen in een bepaalde tijd bepaalde deeltjes uitstoten (oa neutronen, fotonen, alfadeeltjes) en andere stabiele of radioactieve isotopen genereren. Chemische elementen hebben eigenschappen zoals de punt van kokend en dat van fusie, elektronegativiteit, dichtheid en ionische straal, onder anderen. Deze eigenschappen zijn belangrijk omdat ze ons in staat stellen het gedrag, de reactiviteit, enz. te voorspellen.

Hoe worden de elementen weergegeven in het periodiek systeem?

Elk chemisch element wordt gekenmerkt in de Periodiek systeem bepaalde symboliek gebruiken. In de eerste plaats in het midden van elk vierkant zijn universele symbool, dat bestaat uit een of twee letters (volgens conventie, als er twee letters zijn, wordt de eerste in hoofdletters geschreven en de volgende in kleine letters).

Boven en links verschijnt in een klein lettertype su atoomnummer, die de hoeveelheid protonen aangeeft die dit element heeft. Onder het elementsymbool verschijnt de naam en links bovenaan de naam. atoom massa familielid. Bovendien geeft de kleur waarin het elementsymbool wordt weergegeven de aggregatiestatus aan (volgens de weergave die in elk periodiek systeem wordt gebruikt).

De verschillende aanwezige elementen atomaire stralen variabelen en, naarmate het aantal protonen in de kern toeneemt, des te groter de aantrekkingskracht die de kern op de elektronen uitoefent, zodat de atoomstraal de neiging heeft af te nemen. Wanneer de atomaire straal klein is, worden de elektronen op het buitenste niveau van de wolk erg aangetrokken door de kern, dus geven ze niet gemakkelijk op. Het tegenovergestelde gebeurt met elementen met een hoge atoomstraal: ze geven hun buitenste elektronen gemakkelijk af.

De atoomstraal neemt dus van boven naar beneden toe wanneer we door de groepen van het periodiek systeem gaan en neemt van links naar rechts af naarmate we door hun perioden gaan.

Voorbeelden van chemische elementen

Volgen met: