Opinieartikel over dierenmishandeling

Opinieartikel over dierenmishandeling

De immoraliteit van consumptie en dierenmishandeling

Mahatma Gandhi bevestigde dat “de grootsheid van een natie en haar morele vooruitgang kunnen worden beoordeeld aan de hand van de manier waarop zij omgaat met de dieren", Hiermee bedoelen we dat de manier waarop we ons verhouden tot anderen soort het is een weerspiegeling van de mate van culturele verfijning van onze samenlevingen. En hoewel het in principe gemakkelijk is om het eens te zijn met de Indiase leider, is het niet zo eenvoudig als het impliceert een radicale verandering in onze leefgewoonten, zoals eten, amusement of consumptie.

De industrieën Modernisten zijn bedreven in het voor ons verbergen van de manier waarop ze hun producten maken: met wat ze ze maken, op welke manier, hoe ze ze testen. En wij, consumenten verstokt, spelen we hetzelfde spel, want diep van binnen weten we het liever niet.

We bedekken onze ogen voor de voedingsindustrie, waarvan de dieren worden grootgebracht in wrede en onhygiënische omstandigheden, en vervolgens wemelen van

antibiotica om de infecties te bestrijden die hun eigen levensmodel genereert. We bedekken onze ogen voor de laboratoria voor het testen van make-up, waar dieren worden gedwongen om product na product te ondergaan, zodat jij of Ik kan een shampoo met spoeling gebruiken zonder het risico op een allergische reactie te lopen, aangezien honderd dieren ze al in onze plaats.

We bedekken onze ogen, omdat het ons diep van binnen niet kan schelen, of omdat we het gevoel hebben dat er niets te doen is, dat deze meedogenloze industrie dezelfde is die ons werk, neemt ons kant en klare kip mee naar de supermarkt of laat ons geloven dat we hetzelfde kapsel hebben als die filmster die de shampoo de reclame.

Wat zegt dit over ons, in Gandhi's termen? Wat zegt het over onze moraliteit, onze? empathie, onze visie op het leven buiten onze soort?

Onze dierenslachtoffers

Ik stel geen terugkeer naar de grotten voor, noch het strengste vegetarisme, noch een levensvijand van hygiëne en... douane van de tijd. Die zijn argumenten met wie elke poging om in morele termen te denken aan wat duidelijk een monsterlijke realiteit is, vaak belachelijk wordt gemaakt: we behandelen dieren als koopwaar.

En dat deden we een paar eeuwen geleden ook nauwelijks met mensen: we reduceren ze tot slavernij. Alleen in het geval van dieren is het veel erger: we duwen ze van geboorte tot handicap, naar een plaats van minderwaardigheid en lijden, omdat ze niet eens een stem hebben om ons uit te drukken, in termen die we willen begrijpen, dat hun lijden identiek is aan ons. De slaaf had tenminste het woord, waarmee hij de meester kon vervloeken en wraak op hem kon zweren. Onze dierenslachtoffers hebben niet eens de troost van woede.

Waar wij mensen zich mee moeten voeden planten en dieren, het is een realiteit die voor sommigen onontkoombaar is. Bovendien een praktijk die de moderniteit niet heeft uitgevonden, maar ons heeft vergezeld sinds we op de aarde zijn verschenen en die we zelfs delen met de dieren zelf. We kunnen onszelf niet tegelijkertijd als superieur beschouwen, de plaats van het bevel op de planeet innemen en ze behandelen op een manier die we zelfs de meest beruchte van onze soort niet voorbehouden.

Als ze bestaan mensenrechten, als we ze echt beschouwen als de basis van een moreel bestaan ​​in het bijzijn van onze medemensen, hoe komt het dan dat we niet hetzelfde hebben gedaan met de universele rechten van dieren, van wie de overgrote meerderheid lijdt zoals wij, zich als ons voelt en sterft als ons?

Dat is iets waar de moderne wereld geen antwoord op heeft.

Referenties:

• "Opiniejournalistiek" in Wikipedia.
• "Wreedheid tegen dieren" in Wikipedia.
• "Universele Verklaring van Dierenrechten" in Stichting Affiniteit.
• "Dierenmishandeling" in Telesur.

Wat is een opiniestuk?

EEN opiniestuk het is een soort van journalistieke tekst waarin de auteur zijn persoonlijke standpunt over een specifiek onderwerp aan de lezer blootlegt. Het gaat in wezen over argumentatieve teksten, die de informatie gebruiken om een ​​perspectief te promoten, dat wil zeggen, om de lezer te overtuigen om hun standpunt in te nemen. Om deze reden zijn ze meestal ondertekend en van persoonlijke aard (met uitzondering van redactionele artikelen, waarin: weerspiegelt de institutionele positie van de krant), aangezien de lezer het eens of oneens kan zijn met wat erin staat. er staat.

Volgen met: