20 voorbeelden van organische chemie

De organische chemie of koolstofchemie houdt zich bezig met de studie van organische bestanddelen, die zijn samengesteld uit atomen koolstof en waterstof, vaak gecombineerd met andere zoals zuurstof, stikstof, fosfor, zwavel, ijzer, magnesium, chloor en andere. Bijvoorbeeld: ethanol, ethylamine, nitroethaan.

De organische chemie besteedt speciale aandacht aan de processen van synthese en afbraak hiervan soort stoffen, welke de meest vitale processen reguleren.

Het metabolisme van koolhydraten of suikers, van de lipiden, van de vetten, van de eiwit, nucleïnezuren, vitamines en hormonenwordt bijvoorbeeld beheerst door een complex netwerk van chemische reacties tussen organische verbindingen en tussen verbindingen organisch en anorganisch, zoals additiereacties, substitutiereacties, herschikkingsreacties of uitschakeling.

Karakteristieke reacties in de organische chemie

Daarnaast zijn er karakteristieke reacties in de organische chemie, zoals: koolwaterstofverbranding, de verzeping of omestering van vetten, de polymerisatie van verschillende

moleculen, condensatiereacties van aromatische verbindingen, diazoteringsreacties en vele andere. Enkele voorbeelden van deze reacties zijn:

Organische chemie is volledig geïntegreerd in ons dagelijks werk en ook in veel processen in de industrie. In het dagelijks leven, bijvoorbeeld bij het maken van een cake of een pizza, bereiken we de fermentatie van de koolhydraten in de meel: bij het rijzen van het deeg wordt kooldioxide gevormd, dat zorgt voor beluchting van de gebakken producten.

De productie van medicijnen, verven en vernissen, pesticiden, kunststoffen, conserveermiddelen voor voedsel, cosmetica, naast vele andere, is gebaseerd op organische reacties van verschillende typen (vaak behoorlijk complex).

Studie van organische chemie

Het concept van "organische chemie" werd in 1807 geïntroduceerd door Berzelius, om te verwijzen naar de verbindingen die uit de natuurlijke bronnen. In die tijd werd gedacht dat levensgerelateerde verbindingen een "vitale" component hadden waardoor ze anders waren dan anorganische. Bovendien werd geoordeeld dat het niet haalbaar was om een organische verbinding.

In 1828 slaagde Friederich Wöhler er echter in loodcyanaat om te zetten in ureum door behandeling met waterige ammoniak. Op deze manier was het mogelijk om uit een anorganisch zout een typisch organisch product te verkrijgen. Er zijn al meer dan tien miljoen organische verbindingen die de mens heeft weten te synthetiseren en waarvan hij profiteert.

Om de studie van organische chemie te vergemakkelijken, is een groot aantal organische verbindingen gedefinieerd die zijn geïdentificeerd op basis van hun functionele groepen als alkanen, alkenen, alkynen, alcoholen, aldehyden, carbonzuren, epoxiden, haloalkanen, hydrazonen, imiden, imines, isocyanaten, isonitrillen, isothiocyanaten, ketonen, nitrillen, nitrosoverbindingen, organofosfaten, oximen, peroxiden, fosfonaten, pyridinederivaten, sulfonen, sulfonaten, sulfoxiden, thiocyanaten en isothiocyanaten, thioesters, thioketonen, thiolen.

Voorbeelden van organische chemie