Definitie van balans

Een balans is een verslag doen van financieel overzicht dat de toestand van de economie Y financiën van een instelling op een bepaald moment of voor een bepaalde tijd.

De balans, ook wel het overzicht van het eigen vermogen of de balans genoemd, is een set van gegevens en informatie gepresenteerd als een definitief document dat een overzicht bevat van de situatie financieel van een entiteit of bedrijf en dat gebeurt vaak één keer per jaar. De balans of positieoverzicht combineert op zichzelf de begrippen activa, passiva en erfgoed net, als de drie fundamentele elementen waaruit de boekhouding van een instelling.

De eerste daarvan, het actief, heeft betrekking op de effectenrekeningen die de onderneming heeft, dat wil zeggen elementen die inkomsten kunnen genereren door het gebruik, de verkoop of de overdracht van geld. uitwisseling.
Passiva daarentegen vormen de verplichtingen en onvoorziene omstandigheden waaraan aandacht moet worden besteed, zoals leningen, aankopen en andere transacties op middellange of lange termijn. Ten slotte komt de nettowaarde overeen met de activa minus de passiva, dat wil zeggen de bijdragen van aandeelhouders en andere investeerders die, kortom, het voor hen beschikbare zelffinancieringsvermogen realiseren het bedrijf.

Activa omvatten al die rekeningen die de waarden weerspiegelen die door de entiteit worden aangehouden. Alle activa zullen in de toekomst waarschijnlijk geld opleveren voor het bedrijf, hetzij door gebruik, verkoop of ruil. Integendeel, de verplichting toont alle bepaalde verplichtingen van de entiteit en de onvoorziene gebeurtenissen die moeten worden geregistreerd. Deze verplichtingen zijn uiteraard economisch: leningen, aankopen met uitstel van betaling, enz.

Met andere woorden, het vermogen dat de belangrijkste as van de balans zal zijn, is a conclusie tussen wat het bedrijf heeft, wat het verschuldigd is en dus wat het authentiek bezit, dat wil zeggen, de definitieve staat van zijn boekhouding.