Definitie van Inca-rijk

Het Inca-rijk strekte zich uit tussen de territoria van Chili en Bolivia en grote delen van Peru, Colombia, Ecuador en Argentinië gebied van meer dan 4 miljoen vierkante kilometer.

De informatie die momenteel beschikbaar is over het Inca-volk is gebaseerd op de archeologische overblijfselen die overeind blijven. Men moet in gedachten houden dat ze niet met schrijven omgingen en dat de Spaanse veroveraars veel van hun historische erfenis vernietigden toen ze hun domeinen bezetten.

Wat betreft de duur ervan, wordt geschat dat de macht van het Inca-rijk vanaf de Xl eeuw werd gehandhaafd tot 1532, toen de troepen van Francisco Pizarro Atahualpa, de soeverein van het rijk, veroverden inca.

Oorsprong van deze cultuur

Volgens legendes schiep de zonnegod Inti de eerste soeverein van het Inca-volk (Manco Cápac) in de buurt van het Titicacameer. Vanuit dit gebied gingen de eerste Inca's naar de huidige stad Cuzco om hun rijk te stichten. Deze stad werd het religieuze en politieke centrum van de Inca's.

Economie, samenleving en cultuur

Hun levensonderhoud hing af van landbouw, vee en zijn kennis van de kunst van keramiek, goudsmeden en uitwerking van stoffen. Ze kenden de ploeg niet, maar ze gebruikten ander landbouwgereedschap. Ze wisten van kunstmest, ze besproeiden hun velden via aquaducten en kanalen en in de hooglanden beoefenden ze de cultuur op terrassen om te profiteren van het land. Zijn belangrijkste teelt was: maïs en de aardappel, een product dat later Europa zou bereiken en een sleutelrol zou spelen in de voeden van Europeanen.

Wat het vee betreft, waren de lama en de vicuña de meest gewaardeerde dieren. Het land behoorde toe aan het Inca-hoofd en werd bewerkt door de gemeenschap (de verkregen producten werden verdeeld). in drie delen, een voor de Inca-soeverein, een andere voor de priesters en een derde voor de gemeenschap of aillu). Een deel van het werk van de mensen ging naar de staatskas (dit type dienst stond bekend als mita).

De adellijke klasse bestond uit lokale leiders en familieleden van de Inca-leiders

Bovenal stond het Inca-hoofd, die werd beschouwd als een reïncarnatie van de zonnegod. Ter ere van de zon werden grote tempels gebouwd waarin ceremonies werden uitgevoerd en dieren werden geofferd.

Het gewone volk was verdeeld in drie verschillende klassen: de Hatunrunas wijdden zich aan landbouw en veeteelt, de, mitimaes werden overgebracht van hun oorspronkelijke territoria om kolonisten te worden en de yanaconas waren de gevangenen van oorlog.

Ongeacht hun activiteiten en culten, ze waren een ambitieus en strijdbaar volk. Honderden volkeren leefden in zijn uitgestrekte domeinen en om hen te verenigen legden de Inca's de cultus van de zon en de taal Quechua (deze taal wordt nog steeds gesproken in Peru, Colombia, Ecuador en in het noorden van Chili en Argentinië). De Inca's waren een koloniserend volk en hadden de vaardigheid om het beste van elk volk over te nemen om een ​​systeem te bouwen van regering effectief.

Ondanks dat ze de daad niet kenden, hadden Inca-functionarissen strikte controle over alle goederen via de quipu, een boekhoudsysteem van koorden van samengevoegde kleuren (elk type knoop vertegenwoordigde een bepaalde eenheid en de kleuren werden toegepast op de verschillende boekhoudkundige concepten, zoals dieren, soldaten of fruit).

Foto: Fotolia - matiasdelcarmine