Έννοια στον ορισμό ABC

Τι είναι η ουτοπία;.- Η ουτοπία είναι η ανθρώπινη προβολή ενός ιδανικού κόσμου, δηλαδή είναι η σύλληψη ενός ιδανικού κόσμου που αναπτύχθηκε από αυτόν ή εκείνο το άτομο και αυτό θα εξαρτηθεί φυσικά από τα κίνητρα, τις εμπειρίες του, μεταξύ άλλων, που τον οδηγούν να χτίσει αυτόν τον κόσμο στο μυαλό του ιδανικό.

Τώρα, πρέπει να σημειωθεί ότι το χέρι-χέρι με την ουτοπία ακολουθεί την αδυναμία προσδιορισμού αυτού του είδους προσχέδιο ή ιδέα, γιατί ακριβώς αυτό το καθιστά ουτοπία, την αδυναμία συνειδητοποίησής της όπως είναι η σκέψη στο χρόνο και τη μορφή με την οποία σκέφτεται.

Με ένα παράδειγμα θα το δούμε πιο ξεκάθαρα, η ουτοπία μου είναι να ζήσω στη χώρα, μακριά από την πόλη και τον ξέφρενο ρυθμό που ζει σε αυτήν, αλλά φυσικά, στο σήμερα που Νομίζω και ονειρεύομαι ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί επειδή η δουλειά μου πραγματοποιείται στην πόλη και δεν έχω καμία δυνατότητα να το μεταφέρω σε αυτόν τον απομονωμένο χώρο και ιδανικό.
Οι ουτοπίες τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη, γιατί αυτό σημαίνει ότι πρέπει εγκαταλείψτε κάποια σημαντική πτυχή, σε αυτήν την περίπτωση δουλειά, που είναι ο τρόπος να διατηρήσουμε αυτό έχω.

Προέλευση και συγγραφή της έννοιας

Σε αντίθεση με άλλες έννοιες, αυτή της ουτοπίας έχει έναν συγκεκριμένο συγγραφέα, τον Άγγλο συγγραφέα Tomás Moro, ο οποίος για πρώτη φορά Κάποτε το χρησιμοποίησε και στη συνέχεια το διαδόθηκε στο έργο του Dē Optimo Rēpūblicae Statu dēque Nova Insula optopia που δημοσιεύθηκε το έτος 1516. Εκεί, η Ουτοπία, είναι το όνομα που δίνεται σε μια πλασματική κοινότητα της οποίας η οργάνωση πολιτική, οικονομικό και πολιτιστικός έρχεται σε αντίθεση με πολλές απόψεις με τις σύγχρονες κοινότητες του Moro και στις οποίες η καθαρότητα και η τελειότητα υπερισχύουν πάνω από όλα.

Στην πόλη της Ουτοπίας που φτιάχτηκε στο Moro, η κοινότητα οργανώνεται με εξαιρετικά λογικό τρόπο, όλοι οι κάτοικοι ζουν στα ίδια σπίτια και μοιράζονται τα αγαθά τους, δηλαδή δεν υπάρχει ούτε ίχνος ο ανισότητα κοινωνικό, κάτι τόσο κοινό σε οποιοδήποτε κοινωνική οργάνωση.
Σε ελεύθερο χρόνο, τέχνη και ΑΝΑΓΝΩΣΗ, είναι οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται περισσότερο από τους "ουτοπικούς" και μόνο σε πολύ ακραίες περιπτώσεις αποστέλλονται σε πόλεμο, για το λόγο αυτό, ως επί το πλείστον, αυτή η κοινωνία είναι συνηθισμένη να ζει σε συνθήκες ειρήνη και αρμονία συμφερόντων... Αρκετά όνειρο και αυτό, απλά πρέπει να κοιτάξουμε γύρω μας για να το επιβεβαιώσουμε.

Με την πάροδο του χρόνου, αυτός ο ιδανικός κόσμος που δημιούργησε ο Μόρο τον 16ο αιώνα είναι εννοιολογικός και η ιδέα αυτού του ιδανικού κόσμου που δημιούργησε ο ίδιος αρχίζει να χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει ακριβώς αυτήν την κατάσταση του νου. ειδυλλιακά πράγματα που πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι σχηματίζουμε στο μυαλό μας, αλλά ότι ταυτόχρονα και λόγω ορισμένων συνθηκών της ζωής είναι δύσκολο να προσδιοριστεί στην πραγματικότητα στην οποία είναι αυτό ζει.

Έτσι, σήμερα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τον όρο ουτοπία όταν θέλουν να αναφερθούν σε αυτό το σχέδιο ή έργο που παρουσιάζεται στα μάτια όποιον το γνωρίζει ως μη πραγματοποιήσιμο τη στιγμή κατά την οποία έχει συλληφθεί ή εγείρει. Βασικά, επειδή μπορεί να προτείνει ή να προωθεί συναισθήματα ή συνθήκες που σε μια δεδομένη κοινότητα ή περιβάλλον είναι πρακτικά αδύνατες. Για παράδειγμα, σήμερα, ένα παγκόσμιο σχέδιο ειρήνης που επεκτείνεται σε κάθε γωνιά του κόσμου είναι μια ουτοπία επειδή υπάρχουν τόσα πολλά αντικρουόμενα συμφέροντα και ένα βαθύ μίσος μεταξύ τομέων που είναι τόσο ριζωμένα που το καθιστά αδύνατο μόνο νομίζω στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου. Φυσικά θα ήταν φανταστικό, αλλά αν το σκεφτείτε με τα πόδια σας στο έδαφος, είναι αδύνατο, διότι δεν θα υπήρχε συνολική σύμβαση των τομέων για να το εφαρμόσετε.

Οι ουτοπίες υπάρχουν σε όλες τις περιοχές, υπάρχουν οικονομικές, όπως το να ζεις σε έναν κόσμο στο οποίο δεν υπάρχουν χρήματα και όπου μπορούμε όλοι να κάνουμε μόνο δουλειές που μας αρέσουν ή μας αρέσουν. Τότε υπάρχουν οι περιβαλλοντολόγοι, οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί.