Έννοια στον ορισμό ABC

Η έννοια της αρετής είναι αφηρημένη και σχετίζεται με την ιδέα της δράσης για το κοινό καλό. Εδώ, μπορεί να γίνει κατανοητό βασικά με δύο τρόπους: σε ατομικό επίπεδο ή στο επίπεδο της υπερβατικής κατάστασης του ανθρώπου. Η αρετή θεωρείται γενικά ως ένα φαινόμενο που αποκτάται από την κοινωνικοποίηση και τη ζωή στην κοινότητα δεδομένου ότι είναι σεβασμός για τον άλλο που θα επιτρέψει τη δική μας επιβίωση. Η αρετή της δράσης σύμφωνα με τις αξίες που επιβάλλονται ή αναπτύσσονται από μια συγκεκριμένη κοινωνία θα είναι πάντα ένα όφελος για όλους.

Υπό αυτήν την έννοια, μπορούμε να πούμε ότι η αρετή ως ουσιαστική και υπερβατική κατάσταση του ανθρώπου είναι αυτό που εμείς οδηγεί φυσικά στην αναζήτηση του κοινού καλού και στην ανάπτυξη ηθικών και ηθικών αξιών που συμβάλλουν στη ζωή στο κοινότητα. Η αρετή είναι λοιπόν κάτι που αποκτάται μοιράζοντας την ύπαρξή μας με άλλους, παρόλο που αυτό μπορεί να το καταστρέψει.

Η αρετή σε ατομικό επίπεδο σχετίζεται πάντα με πιο πρακτικά και συγκεκριμένα στοιχεία που σχετίζονται με τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται ένα άτομο σε καθημερινή βάση. Εδώ, αρετές όπως η καλοσύνη,

αλληλεγγύη, η ηθική, ο σεβασμός για τον άλλο, η δέσμευση, η δικαιοσύνη και η αλήθεια είναι μερικά από τα παραδείγματα που κάνουν ένα άτομο να μπορεί να οριστεί ως ένα θέμα με μεγάλες αρετές. Ωστόσο, από αυτή την άποψη, οι αρετές ενός ατόμου μπορεί να μην είναι μόνο κοινωνικές ή ηθικές. αλλά ίσως έχουν να κάνουν με τις αισθητικές, πολιτικές, ιδεολογικές, δημιουργικές, φυσικές τους αρετές, και τα λοιπά.

Σύμφωνα με τη δυτική παράδοση, οι τέσσερις πιο σημαντικές αρετές του ανθρώπου είναι η ιδιοσυγκρασία, η σύνεση, η δικαιοσύνη και δύναμη, τα οποία είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη σταθερών, αφοσιωμένων, δίκαιων και ευεργετικών κοινωνικών εμπειριών για Ολοι. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι συμπεριλήφθηκαν τα θρησκευτικά δόγματα διαφόρων θρησκειών

Εγκράτεια

Η ιδιοσυγκρασία είναι αυτή η αρετή που υποδηλώνει μετριοπάθεια όσον αφορά την έλξη των απολαύσεων και στη συνέχεια προωθεί το Ισορροπία με αυτή την έννοια. Όταν κάποιος είναι ο ιδιοκτήτης της ιδιοσυγκρασίας, θα κυριαρχήσει τη θέλησή του πάνω από το ένστικτο και θα κρατήσει πάντα τις επιθυμίες σε επαφή και κατά συνέπεια με τιμιότητα. Για παράδειγμα, η ιδιοσυγκρασία συνδέεται με έννοιες όπως η μετριοπάθεια και η ηρεμία.

Σύνεση

Η σύνεση είναι η κατ 'εξοχήν αρετή του να ενεργεί δίκαιο, σωστό και προσεκτικό και σε σχέση με επικοινωνία, η σύνεση είναι εμφανής όταν η γλώσσα είναι σαφής, προσεκτική, κυριολεκτική και σύμφωνα με την κατάσταση και το πλαίσιο. Το να ενεργείς με σύνεση σημαίνει επίσης να το κάνεις σεβόμενοι πάντα την ελευθερία και συναισθήματα των άλλων και παρόλο που δεν συμφωνούν με τις ιδέες μας.

Δύναμη

Η αρετή της δύναμης συνεπάγεται την υπέρβαση του φόβου σε όλες τις πτυχές του και γι 'αυτό, η σταθερότητα θα επικρατήσει σε όρους τις αποφάσεις που λαμβάνονται και επίσης την αποφασιστικότητα σχετικά με την αναζήτηση του καλού προς επίτευξη. Πέρα από τα εμπόδια και τις παγίδες που εμποδίζουν και τις θυσίες που πρέπει να γίνουν για να επιτευχθεί το τέλος, το Η δύναμη θα προσθέσει αξία στην ψυχή μας και θα μας κάνει να προχωρήσουμε, με θάρρος και σθένος να τα ξεπεράσουμε και τελικά να βγούμε νικηφόρος.

δικαιοσύνη

Η αρετή της δικαιοσύνης ή μάλλον όποιος ενεργεί καθοδηγούμενος από αυτήν την αρετή θα ασχολείται ιδιαίτερα με την παροχή στον γείτονά του τι οφείλεται και που αντιστοιχεί σε αυτόν από σωστά και θα το κάνει πάντα με ισορροπία σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους και το κοινό καλό.

Τώρα, αξίζει να πούμε ότι οι συγγραφείς αποδίδονται στον Χριστιανισμό με βάση τις προαναφερθείσες αρετές ανέπτυξε τις θεολογικές αρετές, που είναι εκείνες οι συνήθειες που ο ίδιος ο Θεός ενσταλάζει τόσο πολύ στη θέληση όπως στο νοημοσύνη στους άντρες για να διατάξουν τις πράξεις τους. Αυτά είναι: πίστη, ελπίδα και φιλανθρωπία και θεωρούνται συμπλήρωμα των βασικών αρετών.

Πίστη

Η πίστη συνεπάγεται τη συγκατάθεση με τη θέληση με έναν σταθερό τρόπο σε μια αλήθεια που εκτίθεται στη θεϊκή αποκάλυψη, δηλαδή, ο πιστός αυτού ή ότι η θρησκεία τηρεί μια αλήθεια εξουσία που το μαρτυρεί. Αναμφίβολα, η πίστη είναι η βάση, ο πυλώνας στον οποίο βασίζονται οι θρησκείες. Οι πιστοί εμπιστεύονται τυφλά τους κανόνες που παρέχονται ή καθορίζονται από τις αρχές της θρησκείας που ακολουθούν.

Ελπίζω

Εν τω μεταξύ, η ελπίδα είναι η αρετή μέσω της οποίας ο άνθρωπος θα εκδηλωθεί αυτοπεποίθηση και βεβαιότητα σχετικά με την επίτευξη της αιώνιας ζωής και τη διάθεση των μέσων που θα βοηθήσουν στην απόκτησή της.

Φιλανθρωπία

Η φιλανθρωπία υπονοεί μέσα στον Χριστιανισμό την αγάπη του Θεού πάνω απ 'όλα και ότι η αγάπη επεκτείνεται επίσης στον γείτονα ακριβώς λόγω αυτής της αγάπης του Θεού. Επομένως, η φιλανθρωπία θα απαιτήσει να κάνει καλό και να ενεργήσει σύμφωνα με τον σεβασμό μπροστά στα αδέλφια. Επιπλέον, η φιλανθρωπία θα δημιουργήσει αμοιβαιότητα, δηλαδή, δίνεται και επιστρέφεται με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια ένταση. Και δεν συμβαδίζει ποτέ με ενδιαφέρον και ναι με γενναιοδωρία.

Θέματα αρετής