Έννοια στον ορισμό ABC

Μια διαμαρτυρία είναι αυτό το δείγμα δυσαρέσκειας ή δυσαρέσκειας που θα εκφράσει ένα άτομο σε σχέση με κάτι ή κάποιον. Γενικά, αυτή η δυσαρέσκεια έχει σχέση με κάποια απόφαση ή δράση που τον αγγίζει στενά, είτε για τα οικονομικά, επαγγελματικά ή προσωπικά του συμφέροντα. “Αφού ο διευθυντής ανακοίνωσε το πάγωμα των μισθών για περίοδο ενός έτους, ζήτησα να μιλήσω για να εκφράσω την έντονη διαμαρτυρία μου για αυτό το αυθαίρετο μέτρο.”

Όταν μας φέρονται άσχημα σε ένα κατάστημα ή όταν λαμβάνουμε επίσης κακή εξυπηρέτηση από μια εταιρεία που προσλαμβάνουμε, είναι μια στάση επαναλαμβανόμενα ότι αισθανόμαστε την επιθυμία να εκφράσουμε τη δυσαρέσκεια ή τη διαφωνία μέσω μιας διαμαρτυρίας που θα απευθύνεται στον υπεύθυνο για τη φροντίδα στο πελάτης.

Οι περισσότερες εταιρείες παροχής υπηρεσιών διαθέτουν τηλεφωνικό κέντρο για να λάβουν τέτοιου είδους διαμαρτυρίες, κυρίως μέσω τηλέφωνο, και έχουν ακόμη και ένα βιβλίο στο οποίο ο πελάτης που ένιωθε άσχημα εξυπηρέτηση μπορεί να καταγράψει το κακό του εμπειρία.

Η αποστολή της εφαρμογής αυτών πόροι είναι να προσφέρει καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών.

Πράξη, λέξη ή έγγραφο μέσω του οποίου εκφράζεται η αξίωση

Επίσης, στο έγγραφο, την πράξη ή τη λέξη με την οποία εκφράζεται η εν λόγω διαφωνία ή δυσαρέσκεια ορίζεται από τον όρο διαμαρτυρίας.

Αυτή η αίσθηση διαμαρτυρίας, ως δημόσια παρουσίαση της άποψης μιας ομάδας από μια συνάντηση στους δρόμους κάποια στιγμή ή συμβολικό μέρος, αποδεικνύεται ότι είναι μια από τις πιο δημοφιλείς χρήσεις της λέξης διαμαρτυρία αυτές τις μέρες και επίσης, έγινε η πιο κοινή τυπικότητα, την οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν όταν πρέπει να δηλώσουν κατά μιας απόφασης ή έργου ή επίσης να διεκδικήσουν μερικοί σωστά.

Ομάδες που διαμαρτύρονται για να διεκδικήσουν δικαιώματα ή να διεκδικήσουν καταστάσεις

Διαμαρτυρίες αυτού του τύπου προκαλούνται από κάποια συγκεκριμένη δυσφορία, ενώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συχνά αντανακλούν τις διαμαρτυρίες διαφόρων ομάδων που θεωρούν ότι έχουν πληγεί από κάποιους λόγος.
Η διαμαρτυρία έχει πάντα δικαίωση και εκφράζει την επιθυμία να βελτιώσει ορισμένα περιβάλλοντα ή καταστάσεις ορισμένων κοινωνικών τομέων, ειδικά των πιο ευάλωτων.

Πάντα, η αποστολή της διαμαρτυρίας θα είναι να δείξει ότι ένα σημαντικό μέρος μιας χώρας αντιτίθεται σε ένα ορισμένο πολιτική, προσωπικότητα ή νόμος πρόσφατα θεσπίστηκε.

Όσο περισσότεροι άνθρωποι καλούν διαμαρτυρία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να παραμορφώσει την καθιερωμένη τάξη του πράγματα, καθώς όσο περισσότεροι υποστηρίζουν ένα ζήτημα, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να επιτευχθεί.

Δυστυχώς, μια επαναλαμβανόμενη συνέπεια των διαδηλώσεων είναι συχνά η βία, δεδομένου ότι σε πολλές κινητοποιήσεις οι εσωτερικές διαφωνίες συνήθως εξαπολύονται στην ίδια ομάδα, ή σε αντίθετη περίπτωση, Δεδομένου ότι είναι μια δημόσια συνάντηση, μπορεί να υπάρχει ένας διεισδυτής που να παρακινεί μια κατάσταση βία.

Επίσης, η βία μπορεί να προέλθει από τις αστυνομικές αρχές των οποίων η αποστολή είναι να διασφαλίσει την ασφάλεια από τους δρόμους και προσέξτε ότι οι διαδηλώσεις δεν ξεφεύγουν από την άποψη της τάξης και της αρμονίας.

Όταν αυτοί που κινητοποιούνται ασκούν βία, συνήθως συμβαίνει ότι η αστυνομία προχωρά στη σύλληψή τους και έτσι δημιουργείται ένας αγώνας μεταξύ των δύο μερών, το οποίο συνήθως αναπτύσσει ακόμη μεγαλύτερη βία, επειδή η αστυνομία χρησιμοποιεί ορισμένα στοιχεία για να τα σταματήσει, όπως λαστιχένιες σφαίρες, δακρυγόνα, ενώ ότι από την άλλη πλευρά συνήθως αποκρίνονται με δυνατά στοιχεία που έχουν στο χέρι, ραβδιά, πέτρες, μεταξύ άλλων, και φυσικά η ισορροπία τραυματίζεται σοβαρά δυο πλευρες.

Σε εκείνες τις περιπτώσεις στις οποίες η αστυνομία ενεργεί βίαια για να διαλύσει μια διαμαρτυρία που δεν είχε καμία βία, θα συζητηθεί στο όρους αστυνομικής καταστολής και, φυσικά, οι αστυνομικές αρχές που έχουν αναλάβει αυτήν την ενέργεια πρέπει να απαντήσουν στη δικαιοσύνη για αυτό επίθεση.

Αργεντινή εφημερίδα

Αφ 'ετέρου, Διαμαρτυρία ήξερα πώς να είμαι αναγνωρισμένος πομπός εφημερίδων του σκέψη αναρχικός στην Αργεντινή στα τέλη του 19ου αιώνα, Επίσης, καθιερώθηκε ως η πιο σημαντική δημοσιογραφική φωνή που είχε ο αναρχισμός της Λατινικής Αμερικής εκείνη την εποχή.
Ιδρύθηκε από μια ομάδα εργαζομένων που ανήκαν σε διαφορετικά συνδικάτα και στα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής της διευθύνθηκε από το Καταλανός εργαζόμενος και κατασκευαστής γραφείων Gregorio Inglán Lafarga. Μεταξύ των πιο σημαντικών φτερών του είναι τα εξής: Mariano Cortés, Pietro Gori, Alberto Ghiraldo, Florencio Sanchez, José de Maturana, μεταξύ άλλων.

Ζητήματα στη διαμαρτυρία