Ισπανικό Σύνταγμα του 1931

Το πραγματικό Σύνταγμα Τα ισπανικά εγκρίθηκαν με δημοψήφισμα το 1978. Η μορφή της κυβέρνησης που αναγνωρίζεται στη Magna Carta είναι η κοινοβουλευτική μοναρχία. Ωστόσο, το προηγούμενο Σύνταγμα του 1931 είχε ως μορφή κυβέρνηση τη δημοκρατία και ήταν σε ισχύ μέχρι το 1939 όταν τελείωσε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος. Αυτή ήταν η 11η Δημοκρατία στην ιστορία της Ισπανίας, αφού η πρώτη πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1873 και 1874.

Κύρια περιεχόμενα του συνταγματικού κειμένου του 1931

Ο προκαταρκτικός τίτλος δείχνει ότι το έθνος Τα ισπανικά είναι ένα Δημοκρατία οργανωμένο σε ένα καθεστώς ελευθερίας και δικαιοσύνης. Ομοίως, αναφέρεται ότι οι εξουσίες του κράτους προέρχονται από τον ισπανικό λαό.

Αν και γίνεται αναφορά στην ενότητα του έθνους, αναγνωρίζονται τα ιστορικά δικαιώματα ορισμένων ισπανικών περιοχών. Έτσι εγκαθίστανται οι αυτονομίες της Καταλονίας και της Χώρας των Βάσκων. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζονται τα δικαιώματα των ομιλητών Καταλανικών, Βάσκων και Γαλικιών.

Δημιουργείται μια εκτεταμένη δήλωση δικαιωμάτων και ελευθεριών: ελευθερία κυκλοφορίας, σωστά συνάντηση και εκδήλωση, ελευθερία του έκφραση, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και του συνδικαλιστικού οργανισμού και τον περιορισμό της στρατιωτικής δικαιοδοσίας. Ομοίως, το δικαίωμα στην καθολική ψηφοφορία καθιερώνεται για άτομα άνω των 23 ετών και αυτή η αναγνώριση περιλαμβάνει το δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες.

Μία από τις πιο αξιοσημείωτες πτυχές είναι ο διαχωρισμός μεταξύ εκκλησίας και κράτους. Αυτό συνεπάγεται ελευθερία λατρείας, δηλαδή τη δυνατότητα έκφρασης οποιουδήποτε θρησκευτικού ιδανικού.

Η έγκριση διαζυγίου και Πολιτικός γάμος είναι μια άλλη από τις ιδιαιτερότητες του κείμενο Σύνταγμα του 1931.

Το πολιτικό πλαίσιο των πρώτων μηνών της διακήρυξης της Δημοκρατίας

Στη Magna Carta του 1931 επισημάνθηκε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας, καθώς μέχρι τότε η Ισπανία κυριαρχούσε από τις παραδοσιακές ολιγαρχίες. Τον Απρίλιο του 1931, κλήθηκαν δημοκρατικές εκλογές που ευνόησαν τους δημοκρατικούς και σοσιαλιστικούς υποψηφίους. και αυτή η περίσταση προκάλεσε την παραίτηση του Βασιλιά Αλφόνσο ΧΙΙΙ και την επακόλουθη ανακήρυξη της Δημοκρατίας στις 14 Απρίλιος.

Την πρώτη προσωρινή κυβέρνηση προεδρεύθηκε από τον Niceto Alcalá Zamora και κάλεσε νέες εκλογές στα εκλογικά δικαστήρια τον Ιούνιο του 1931.

Ένα από τα μέτρα που εγκρίθηκαν κατά τους πρώτους μήνες ήταν η έγκριση του προϋπολογισμού για την κατασκευή 5.000 νέων σχολείων σε ολόκληρη τη χώρα. Ξεκίνησε επίσης εκσυγχρονισμός του στρατού, ο οποίος προκάλεσε την απόρριψη των πιο συντηρητικών τομέων των ενόπλων δυνάμεων. Ο διαχωρισμός μεταξύ εκκλησίας και κράτους που εγκρίθηκε στο Σύνταγμα δημιούργησε επίσης αξιοσημείωτη ανησυχία στην Καθολική Εκκλησία.