Έννοια στον ορισμό ABC

Η έννοια της κριτικής είναι μέρος της ορολογίας του φιλοσοφία. Συγκεκριμένα, ο όρος κριτική αναφέρεται στη φιλοσοφική προσέγγιση του Καντ σε σχέση με τη θεωρία της γνώσης. Αυτός ο Πρώσος φιλόσοφος του 18ου αιώνα πρότεινε μια ανάλυση κρίσιμος των νοητικών διαδικασιών που λαμβάνουν μέρος στη γνώση και από εκεί έρχεται η ονομασία της κριτικής. Υπό αυτήν την έννοια, πρέπει να θυμόμαστε ότι το έργο του Kant που ασχολείται με αυτό το ζήτημα ονομάζεται "Κριτική του καθαρού λόγου".

Στη φιλοσοφία, η έννοια της κριτικής αναφέρεται επίσης σε δομές ή σχηματίζει a priori γνώση που παρεμβαίνει στη διανοητική διαδικασία (για παράδειγμα, η ιδέα του χώρου και καιρός).

Μια άλλη αίσθηση κριτικής ως ιδέα είναι αυτή που υποστηρίζει ότι η πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι γνωστή πλήρως και, ως εκ τούτου, αυτό συνεπάγεται μια κριτική θέση στην ικανότητά μας να ερμηνεύουμε το πραγματικότητα.

Η θεμελιώδης ιδέα της Καντιακής κριτικής

Σύμφωνα με την ανάλυση του Καντ, η ανθρώπινη γνώση είναι μια σύνθεση μεταξύ της εμπειρικής διάστασης της κατανόησης και της ορθολογικής διάστασης, με την εμπειρική ύπαρξη ό, τι είναι γνωστό μέσω του

εμπειρία και ο λογικός είναι οτιδήποτε είναι ανεξάρτητο από λογική εμπειρία. Ας πάρουμε ένα ενδεικτικό παράδειγμα. Βλέπουμε ένα τοπίο και αυτό το όραμα εξαρτάται αρχικά από την οπτική μας οξύτητα και το μέγεθος αυτού που αντιλαμβανόμαστε (μέχρι εδώ θα επέμβει το εμπειρικό μέρος). Ωστόσο, για να καταγράψουμε το τοπίο, πρέπει να πληρούνται δύο γενικοί όροι, το παρέμβαση του χώρου και του χρόνου ως έννοιες που συμμετέχουν στη διαδικασία της αφομοίωσης των εικόνων (αυτό συμβαίνει όταν το μη εμπειρικό λογικό μέρος ενεργεί).

Για τον Καντ, ο χώρος και ο χρόνος είναι νοητικές δομές της γνώσης (τις ορίζει ως a priori μορφές γνώσης). ευαισθησία), που σημαίνει ότι στη διαδικασία της γνώσης της πραγματικότητας, δεν προέρχονται όλες οι πληροφορίες από το αισθήσεις.

Συμπέρασμα σχετικά με την κριτική του Kantian

Η θεωρία της γνώσης του Καντ υποτίθεται ότι είναι η συγχώνευση δύο φιλοσοφικών ρευμάτων που ήταν μέχρι τώρα ανταγωνιστικά: το ορθολογισμός και τον εμπειρισμό. Η κριτική του Κάντια είχε το λαμπρό όραμα της συγχώνευσης και των δύο ρευμάτων και ως εκ τούτου σε θέση να εξηγήσει την ανθρώπινη γνώση. Για να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, έπρεπε να πραγματοποιήσει μια κριτική ανάλυση της λογικής και να ξεπεράσει τους περιορισμούς του ορθολογιστικού δογματισμού και του σκεπτικισμού που είναι τυπικός του εμπειρισμού.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα το σκέψη Ο Καντ πρέπει να είναι με βάση τα συμφραζόμενα στην εποχή του, την περίοδο του Απεικόνιση, ένα στάδιο στο οποίο οι διανοούμενοι προσπάθησαν να οικοδομήσουν ορθολογικές αρχές χωρίς δόγματα. Αυτή η νέα πορεία σκέψης είχε συνέπειες στη σφαίρα της φιλοσοφίας και με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο στην επιστημονική σφαίρα.

Φωτογραφίες: iStock - maxsattana / bestdesigns

Θέματα κριτικής