Η σημασία των Punic Wars

Στην αρχαιότητα υπήρχαν ατελείωτες αντιπαραθέσεις και στρατιωτικές συγκρούσεις μεταξύ των ισχυρότερων δυνάμεων που προφανώς είχαν να κάνουν με την μπορώ ελέγχουν όλο και πιο εκτεταμένους χώρους, με τους πόρους και τους κατοίκους τους. Μία από τις σημαντικότερες συγκρούσεις που καταγράφηκαν από τους ιστορικούς ήταν το σύνολο των συγκρούσεων στις οποίες πολέμησαν οι Ρωμαίοι και οι Καρχηδόνιοι. Αυτοί οι αγώνες ονομάστηκαν Punic Wars και ήταν αυτοί που επέτρεψαν στη Ρώμη να εδραιωθεί ως μεσογειακή δύναμη.

Έλεγχος της Μεσογείου Θάλασσας: το κέντρο όλων των μαχών

Για να κατανοήσουμε την αιτία αυτών των ένοπλων συγκρούσεων, πρέπει να προσδιορίσουμε τη θέση που στην Αρχαιότητα είχε το Μεσόγειος θάλασσα. Κλεισμένη ανάμεσα στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, αυτή η θάλασσα ήταν πάντα κατανοητή ως η βάση των επιχειρήσεων για πολλούς λαούς που τη χρησιμοποιούσαν και για τα δύο εμπόριο με άλλες πόλεις καθώς και για να επωφεληθούν από τους πόρους τους και τελικά να βγουν επίσης για να κατακτήσουν νέες εδάφη.

Για την εποχή που λαμβάνουν χώρα οι Punic Wars, γεγονότα που λαμβάνουν χώρα μεταξύ των ετών 264 και 146 a. C., η Ρώμη και η Καρχηδόνα ήταν τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά κέντρα ισχύος και επομένως η επέκταση της πρώτης στα εδάφη της Βόρειας Αφρικής σύντομα έγινε πρόβλημα. Όταν οι Ρωμαίοι επεκτάθηκαν στα νότια της ιταλικής χερσονήσου, πιο συγκεκριμένα στη Σικελία, οι Καρχηδόνιοι κατάλαβαν ότι έπρεπε να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους στην περιοχή και άρα ο πρώτος από τους τρεις σκληρούς του πολέμου.

Το ξέσπασμα του πολέμου: οι προόδους του και οι συνέπειές του

Μέχρι τη στιγμή που ξέσπασε ο πόλεμος, τόσο η Ρώμη όσο και η Καρχηδόνα χώρισαν τα αντίστοιχα εδάφη τους στα πράγματα της Μεσογείου. Ωστόσο, ο πρώτος πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα τη νίκη της Ρώμης, την κατάληψη του νησιού της Σικελίας, της Σαρδηνίας και της Κορσικής, όλων των πρώην καρχηδονιακών κτήσεων.

Ο δεύτερος Πουνικός πόλεμος ήταν αυτός στον οποίο οι Καρχηδόνιοι, υπό τη διοίκηση του Αννίβα, κατάφεραν να προχωρήσουν στις Άλπεις (έχοντας ήδη διασχίσει τα Πυρηναία) για να επιτεθούν στη Ρώμη από τη βόρεια περιοχή. Αυτό έγινε γιατί μέχρι τώρα όλη η δράση ήταν συγκεντρωμένη στη θάλασσα και ως εκ τούτου ο Καρχηδόνιος αρχηγός θεωρούσε αυτόν τον ελιγμό ως εκτροπή. Παρά το γεγονός ότι κέρδισαν τη μάχη, οι Ρωμαίοι τελικά νίκησαν ξανά και εδραιώθηκαν, με τον τρίτο πόλεμο στους κορυφαίους ηγέτες της Μεσογείου.

Ενώ οι προηγούμενοι πόλεμοι έγιναν για τις κτήσεις της Καρχηδόνας, ο τελευταίος ξέσπασε στην ομώνυμη πόλη και όταν οι Ρωμαίοι λεηλάτησαν και κατέστρεψαν αυτό το ισχυρό αστικό κέντρο, Πολιτισμός Ο Καρχηδονιακός βυθίστηκε στη βαθύτερη ήττα. Θεωρείται ότι το γεγονός αυτό κατέληξε να επιβεβαιώνει τη ρωμαϊκή δύναμη που έκτοτε θα επαναβεβαίωνε την πολιτική επεκτατική στη Μεσόγειο Θάλασσα που θα της επέτρεπε αργότερα να γίνει η πιο ισχυρή αυτοκρατορία της εποχής.

Εικόνες: Φωτολιά. Andrea Izzotti – Sila5775