Έννοια στον ορισμό ABC

Ο ναζισμός ήταν ένα από τα πιο περίπλοκα και σκοτεινά ιστορικά φαινόμενα του 20ού αιώνα, που γεννήθηκε στη Γερμανία μεταξύ των πολέμων και ανυψωμένων υπό τη δύναμη ενός ρατσιστικού και εξαιρετικά εξοντωτικού χαρακτήρα όπως ο Adolf Χίτλερ

Πολιτική τάση που καθορίστηκε από τον Χίτλερ και βασίστηκε σε μια άσκηση αυταρχικής εξουσίας και σε μια πολιτική διαχωρισμού κατά της εβραϊκής κοινότητας

Ο ναζισμός βασίστηκε σε πολιτικές φυλετικού διαχωρισμού που στρέφονταν ειδικά εναντίον των Εβραίων (αν και ο στόχος ήταν σιγά σιγά εξασθενίζει) και από τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που επιδιώκουν να καθιερώσουν την Aryan δύναμη της Γερμανίας στην Ευρώπη και το κόσμος. Το όνομά του προέρχεται από το κόμμα στο οποίο ανήκε ο Χίτλερ, το Εθνικό Σολιαλισμός.

Προέλευση και βασικά χαρακτηριστικά

Ο ναζισμός προέκυψε ως συνέπεια της περίπλοκης κατάστασης που υπήρχε στη Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικονομική και πολιτική αποτυχία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, καθώς και το υψηλό κόστος που επιβάλλεται στο έθνος για τη δημιουργία του πρώτου

σύγκρουση πολεμικά, έκαναν την περιοχή εξαιρετικά χαοτική. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική απομόνωση που υπέστησαν οι Γερμανοί μεταξύ των δύο πολέμων διευκόλυνε την άφιξη ενός αυταρχικού ηγέτη όπως ο Χίτλερ που υποσχέθηκε να ξαναεμφανίσει το Aryan έθνος μεταξύ του τέφρα.

Έτσι, ο Χίτλερ οργάνωσε ένα συγκρότημα υποδομή Κοινωνικός, πολιτική, οικονομικά, αστυνομικά και στρατιωτικά που είχαν ως στόχο να ανακτήσουν το χαμένο μεγαλείο της Γερμανίας και να καθιερώσουν την περιοχή ως τη δύναμη της Ευρώπης και του κόσμου. Ο Χίτλερ ήρθε στην εξουσία μέσω της λαϊκής ψηφοφορίας, αλλά στην πορεία του έγινε η εξουσία του όλο και περισσότερο αυταρχικός και ολοκληρωτικός, πρόκειται να συγκεντρώσει στο πρόσωπό του όλες τις αποφάσεις και Εργα. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι όταν πέθανε ο Χίτλερ, ο ναζισμός ως πολιτικό σύστημα εξαφανίστηκε.

Εν τω μεταξύ, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ναζισμού ήταν η απόλυτη παρέμβαση του κράτους στη ζωή της κοινωνίας.
Όλα όσα έκαναν οι Γερμανοί πολίτες καθορίστηκαν, επιτρέπονται ή απαγορεύονται από το κράτος με επικεφαλής τον ηγέτη τους Χίτλερ.

Τα μέσα παραγωγής, εκπαίδευση, ο τύπος, ο πολιτισμός ελέγχονταν από το κράτος και φυσικά την ελευθερία της έκφρασης και πλειονοψηφία Η πολιτική δεν υπήρχε εκείνη την εποχή και καμία υπόδειξη τιμωρήθηκε αυστηρά.

Εν τω μεταξύ, για να επιβάλει όλη τη σφραγίδα του και να σιγουρευτεί ότι δεν υπήρχε διαφωνία, δημιούργησε ένα τεράστιο σύστημα προπαγάνδας του οποίου το μέγιστο ήταν να προωθήσει τα οφέλη του να ανήκει στον ναζισμό.

Η προπαγάνδα ήταν το πιο ισχυρό εργαλείο για την προώθηση του πολιτικού κόμματος και του προγράμματός του, και φυσικά για τον έλεγχο όλων όσων ειπώθηκαν.

Επειδή η αποστολή ήταν να δημοσιοποιήσει τα «οφέλη» του καθεστώτος και να αποτρέψει την εκδήλωση αντιφρονούντων. Πίσω της ήταν ο Paul Joseph Goebbels, ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Χίτλερ και που ήταν θα λειτουργούσε ως υπουργείο δημοσίου διαφωτισμού και προπαγάνδας του Ράιχ μεταξύ των αιχμών του ναζισμού (1933-1945).

Η ρύθμιση του τύπου, κινηματογράφοςτης μουσικής, της μετάδοσης, του θέατρο και οποιοσδήποτε άλλος τύπος τέχνης ήταν στα χέρια του Goebbels, ένας χαρακτήρας τόσο απαίσιος όσο το πολιτικό αφεντικό του Ο Χίτλερ και που υποστήριζαν μέχρι την τελευταία στιγμή το μίσος για τους Εβραίους και τη σκληρή εξόντωσή τους στα στρατόπεδα του συγκέντρωση.

Ένα από τα πιο οδυνηρά και σκοτεινά στοιχεία του ναζισμού ήταν η προπαγάνδα για την εβραϊκή εξόντωση. Εδώ προέκυψε ένα βαθύ πρόβλημα ταυτότητας στη Γερμανία από τότε Οι Γερμανοί Εβραίοι δεν είναι αγνοί και κατέχουν πλούτο που ανήκε στην πραγματικότητα στους Γερμανούς Άριοι.

Η εκστρατεία εξόντωσης επεκτάθηκε σε ολόκληρο το ναζιστικό καθεστώς, το οποίο διήρκεσε επίσημα από το 1933 έως το 1945, και έγινε γνωστό παγκοσμίως μετά το τέλος του πολέμου. από την ανακάλυψη των στρατοπέδων εξόντωσης και βασανιστηρίων όπως το Άουσβιτς, αναμφίβολα το πιο εμβληματικό για τη σκληρότητα με την οποία λειτουργούσε για εκείνους χρόνια.

Οι δοκιμές της Νυρεμβέργης, επειδή πραγματοποιήθηκαν ακριβώς σε αυτή τη γερμανική πόλη, ήταν οι διαδικασίες δικαστικές διαδικασίες που προωθούνταν από τα συμμαχικά έθνη όταν ο Ναζισμός έπεσε και είχε σκοπό να κρίνει και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους για τη φρικαλεότητα που ήταν το Ολοκαύτωμα.

Ακόμα και όταν ο Χίτλερ και ο Γκόμπελ αυτοκτόνησαν, η αλυσίδα των περιπλοκών ήταν φανταστική και στη συνέχεια αυτές οι διαδικασίες κατάφεραν να τιμωρήσουν περισσότερους από είκοσι ναζί ηγέτες που επέζησαν και συνελήφθησαν.

Θέματα στον Ναζισμό